Dreams of Monaco [2]

Wstęp:

W 1960r. Drużyna prowadzona przez Lucien Leduca zdobyła pierwszy Puchar Francji. Po burzliwej drodze do finału ,rozprawili się tam z St.Etienne. Mecz finałowy zakończył się wynikiem 4:2 dla „królewskich”. Rok później AS Monaco zdobyło pierwszy tytuł mistrzowski. Wówczas pan Leduc miał do dyspozycji takich piłkarzy jak Michel Hidalgo, Henri Biancheri, Theo i Delio Onnis. W sezonie 1962/63 kibice i piłkarze z księstwa świętowali pierwszy dublet, czyli zdobycie mistrzostwa i Pucharu Francji. Niestety wraz z odejściem tego trenera nastały cięższe czasy i AS Monaco tułało się między pierwszą a drugą ligą aż do połowy lat siedemdziesiątych. Wtedy to prezesem klubu został Jean-Louis Campora, który ponownie sprowadził Leduca, co zaowocowało powrotem na najwyższy szczebel rozgrywek i tytułem mistrzowskim w 1978 roku.W pierwszym meczu w Lidze Mistrzów Monaco pokonało 7:2 AEK Ateny, niestety potem uległo Interowi Mediolan. Wówczas coraz sławniejsze Monaco zapraszano na różne turnieje, do Holandii, Belgii, Niemiec, Hiszpanii, czy Portugalii. Ceniono zarówno Leduca, jak i jego piłkarzy. Niestety, nie zawsze było tak różowo. W sezonie 1975/76 „Czerwono- Biali” opuścili szeregi D1. Jednak szybko do niej powrócili i jak się okazało ten spadek wiele dał piłkarzom. Jean- Luc Ettori, Roland Courbis, Delio Onnis, Jean Petit, Christian Dalger, Raoul Nogues, Alfred Vitalis, Bernard Gardon, Alain Moizan, Albert Vannucci- oni wszyscy musieli dojrzeć i dojrzeli!!! Pierwszy sezon po powrocie zakończyli na 1.miejscu, co było wówczas ewenementem.

Transfery:

Z klubem pożegnali się: (odeszło wielu zawodników, ale wymienię tylko tych ważniejszych)

-Nabil Dirar: Rezerwowy z poprzedniego sezonu. Postanowiłem, że jeśli tylko otrzyma jakąś ofertę, to z chęcią go sprzedać i kolejnym krokiem w jego karierze jest Tuluza.

-Falcao: Jak wiadomo miał potężny kontrakt, który zaburzył moją drabinkę płacową i postanowiłem go jak najszybciej sprzedać, bo po prostu nie widziałem dla niego miejsca w zespole.

-Paul Nardi: Nasz rezerwowy bramkarz z ubiegłego sezonu. Zagrał tylko w pięciu meczach. Jest jeszcze młody(23 lata), więc postanowiłem go sprzedać do zespołu, w którym będzie miał szansę na gre.

-Valere Germain: Chciałem dać mu szansę po tym jak na wypożyczeniu w Niceii w sezonie 2015/2016 strzelił 17 bramek w Ligue 1. Niestety u mnie zawiódł, co skończyło się na transferze w zimowym okienku.

-Guido Carrillo: W sezonie 2016/2017 Guido był moim trzecim wyborem, jeśli chodzi o pozycję napastnika, przez co zagrał bardzo mało meczy. Zaledwie tylko cztery, a że zgłosiło się po niego Rennes to postanowiłem im go sprzedać.

Do klubu dołączyli:

-Fabio Coentrao: Nasz podstawowy lewy defensor został wykupiony z Realu Madryt, po całkiem dobrym sezonie.

-Gylfi Sigurðsson: Po fantastycznym sezonie w Swansea, w którym strzelił 11 bramek i miał 17 asyst poprosił o transfer. Jako, że widniał na liście transferowej, został nowym zawodnikiem ASM.

-Stephan El Shaarawy: Bardzo udany transfer, o czym przekonacie się, czytając blog dalej. Udało mi się wynegocjować kwotę 12 mln, bardzo małe pieniądze w porównaniu z jego fantastyczną grą.

-Kurt Zouma: Postanowiłem wypożyczyć młodego Francuza, bo brakowało mi obrońców, a z czasem Kurt stał się podstawowym graczem naszej defensywy.

-Dennis Appiah: Fabinho nie miał zmiennika na prawej stronie defensywy i wybór padł na Dennisa, który w zimę 2016 roku przeszedł do Leicester.

-David Ospina: Po sprzedaniu Nardiego w ostatni dzień okienka, szybko musiałem wypożyczyć jakiegoś dobrego bramkarza. Wybór padł na Davida, który widniał na liście i szybko zgodził się na dołączenie do naszego zespołu.

-Kevin-Prince Boateng: Transfer zapchaj dziurę. Jako, że miałem ostatniego dnia okienka zimowego jakieś pieniądze to sądziłem, że Ghańczyk nam się przyda w ciężkich momentach sezonu. Jak się później okazało, resztę sezonu spędził w naszym szpitalu.

-Ganso: Kiedyś był uważany za młodego zdolnego piłkarza. Teraz jest już starszy, a Toulalan nie miał solidnego przeciwnika w walce o skład to Brazylijczyk wylądował w Monaco.

SKŁAD:

Mecze towarzyskie:

Uff co to był za presezon. Zapowiadał całkowite zło w nadchodzącym sezonie, o czym mogły świadczyć wpadki z angielskimi średniakami. Zdarzyło się zremisować z Leicester, ale te mecze mogły zwiastować nieciekawy sezon.

Coupe de la Ligue:

Dwa mecze wygrane po ciężkich dogrywkach. Mierzyliśmy się z Lyonem, oraz Reims, którzy sprawili nam niebywały ból, ale to my awansowaliśmy dalej. W półfinale czekało już na nas PSG, z którym niestety przegraliśmy i nie zagraliśmy w finale. Był to puchar, w którym szansę otrzymali zmiennicy.

Puchar Francji:

Znowu same wyjazdy!! Ale skończyło się niesamowicie. AS MONACO ZDOBYŁO PUCHAR FRANCJI w sezonie 2016/2017. Losowanie tym razem nam sprzyjało, bo przeciwnicy nie byli z najwyższej półki. Zarówno mecze z Grenoble jak i Yzeure, były stosunkowo łatwe i zespół poradził sobie z nimi bardzo dobrze.W jedenastej rundzie mecz z Tuluzą, w którym strasznie się męczyliśmy, ale zdołaliśmy wywieźć stamtąd pozytywny wynik, który gwarantował nam awans do kolejnej rundy. Wtedy byliśmy już na pewno dalej, niż przed rokiem. W ćwierćfinale kolejny łatwy rywal. Był nim Creteil. Mecz z mniej notowanym rywalem mógłbyć łatwy, ale sami sobie go utrudniliśmy i wygrywamy 1:0 po denerwującej końcówce. W półfinale Guingamp i wynik 2:0, który gwarantuje nam bilety na Stade de France. Tam gramy z PSG, z którym przypominam odpadliśmy z Pucharu Ligi, a ten puchar wygrało właśnie PSG. Sobota 27.05.2017r, na długo zapadnie w pamięci kibiców AS Monaco. Do przerwy przegrywaliśmy 1:0, ale nie zawodny El Shaarawy, po przerwie zdobywa dwie bramki, które gwarantują ASM trofeum.

Liga Mistrzów:

Udział w fazie grupowej Ligi Mistrzów mieliśmy już zagwarantowany. Przyszło tylko czekać na naszych przeciwników. Co więcej znowu trafiliśmy do grupy G. Musieliśmy stawić czoła tak uznanym firmom jak Manchester United czy Juventus Turyn. Ale od początku. Gładko wygrywamy z United u siebie, później mecz z Zurychem. Była to najsłabsza drużyna w grupie i spełniamy obowiązek wygrywając 3:0. Później to dwie ciężkie potyczki z Juventusem. Lekkie zaskoczenie, bo wygrywamy we Włoszech 2:1, ale u siebie przegrywamy 0:1. Nieciekawie było też na Old Trafold gdzie niestety zremisowaliśmy 2:2. Ostatni mecz graliśmy 30.11, pierwszy raz widzę, żeby LM skończyła się tak szybko i gładko wygrywamy u siebie z Zurychem 2:0. Wychodzimy z pierwszego miejsca w tabeli, co powinno nam zagwarantować przeciwnika z nie najwyższej półki. Tak też się nie stało i trafiliśmy na Atletico Madrid. Wyjazd na Vicente Calderon zakończył się przykrą porażką 0:2. U siebie pokonaliśmy ich 3:2, co więcej prowadziliśmy (3:1), ale niestety drugi rok z rzędu zabawa z europejskimi pucharami kończy się dla nas dość szybko.

Liga Francuska:

Pierwsza część sezonu jak najbardziej udana. Mimo, że zdarzyły się porażki z OM i PSG, oraz bezsensowne remisy to do rudny wiosennej podchodziliśmy z wysokiego drugiego miejsca. Z pierwszej części szkoda jedynie remisu z ostatnią drużyną w tabeli Brest 1:1, bo ten mecz powinniśmy wygrać.

Runda wiosenna zakończyliśmy bez porażki. Jest to niesamowity wynik jak na naszą drużynę!. Mimo, że zremisowaliśmy mecze z groźniejszymi rywalami, czyli PSG oraz Lyonem to potrafiliśmy wygrywać zarówno u siebie jak i na wyjazdach, a do tego graliśmy na dwóch i trzech frontach licząc jeszcze mecze w Lidze Mistrzów oraz Pucharze Francji. Czy PSG potknęło się mniej razy od nas, a może więcej? Kto został zwycięzcą tegorocznej Ligue 1? Na pewno ktoś z dwójki PSG/ASM. Czy runda wiosenna pozwoliła zniwelować stratę do Paryżan i wygrać ligę? Zjedź w dół!

Tabela:

AS MONACO zostaje mistrzem Francji! Zespół z Monaco wygrywa ligę! Mimo, że tylko czteroma punktami, to jak najbardziej zasłużenie. Niezwykle ważny mecz rozegrał się 29/4/2017 gdzie bezbramkowo zremisowaliśmy z PSG, co nie pozwoliło im przybliżyć się do nas. Na trzecim miejscu Lyon, z którym też mieliśmy problemy, więc tabela ligi francuskiej jak najbardziej zasłużona.

PODSUMOWUJĄC:

NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE   ( KLIKNIJ )

Bramkarze:

Danijel Subasic: Chorwat jak najbardziej na plus w tym sezonie. Bronił w większości meczów, jedynie na początku sezonu grał mniej. Na pewno jest ostoją naszej bramki.

David Ospina: David grał w meczach pucharowych. Czy to Puchar Ligi, czy Puchar Francji, miał tam swoje miejsce. Oprócz tego zagrał kilka meczy w Ligue 1.

Obrońcy:

Dennis Appiah: Francuz był zmiennikiem Fabinho na prawej obornie. Czasami z przymusu zdarzało mu się zagrać na środku defensywy. Transfer na plus, Appiah nie zawodził.

Eder Balanta: Podobnie jak przed rokiem nie zagrał tak wiele meczy, jakby oczekiwał. Dlaczego? Przez nierówną formę, przez co zmuszony byłem niekiedy posadzić go na ławce rezerwowych. Gdy już grał, nie raz ratował nam tyłek.

Kurt Zouma: Młody Francuz został wypożyczony do nas z Chelsea. Szybko posadził Balantę na ławkę rezerwowych, a czasem właśnie z nim tworzył parę stoperów. Ostoja naszej defensywy w tym sezonie, czy Chelsea przedłuży nam jego wypożyczenie?

Jemerson: Środkowy obrońca, który miał zagwarantowany skład. Podobnie jak przed rokiem, Brazylijczyk nie zawodził i nie miałem żadnych wskazań, żeby siadał na ławce.

Fabinho: Doskonale się rozwija. Zagrał bardzo dużą ilość meczy. Strzelił też pięć bramek i miał największą ilość asyst, jeśli chodzi o obrońców.

Abdou Diallo: Zmiennik Coentrao na lewej obronie. Czasami zdarzało mu się rozgrywać mecze w środku pola. Był pierwszym, czasem drugim graczem, który wchodził na boisko po przerwie.

Fabio Coentrao: Portugalczyk kontynuuje swoją doskonałą formę z poprzedniego sezonu. Nie ma sobie równych w zespole, zagrał troszkę mniej, ponieważ złapał kontuzję, która wykluczyła go z gry na trzy tygodnie.

Jeremy Toulalan: Tym razem występował na pozycji defensywnego pomocnika. Jak na swój podeszły już wiek, bo ma ponad 33 lata, zagrał 42 mecze na dość wysokim poziomie.

Pomocnicy:

Tiemoue Bakayoko: Postanowiłem go zatrzymać na ten sezon. Był graczem, który służył do rotacji podstawowej pary środkowych pomocników, dosyć często wchodził z ławki pod koniec meczu, żeby reszta sobie odpoczęła.

Kevin-Prince Boateng: Zagrał zaledwie dwa mecze, bo na więcej nie pozwoliła mu kontuzja, która wykluczyła go z gry do końca sezonu.

Ivan Cavaleiro: Ivan po raz kolejny pokazał się ze świetnej strony. Strzelił, aż 19 bramek, nieraz decydując o losach spotkania. Znakomity grajek, który bardzo dobrze się rozwinął i coraz dostaje za niego oferty od topowych klubów.

Bernando Silva: Troszkę słabszy sezon Bernando. To dlaczego? Grał na Mistrzostwach Europy, później pojechał na Igrzyska Olimpijskie, w środku sezonu złapał kontuzję. Był za bardzo wykorzystywany przez reprezentację, ale nic mu nie przeszkodziło, żeby strzelić 11 bramek.

Gylfi Sigurðsson: Całkiem dobry pierwszy sezon w wykonaniu Islandczyka. Strzelił 13 bramek, mimo że grał na środku pomocy, czasem ustawiany był troszkę wyżej. Do tego dołożył tez kilkanaście asyst.

Jesus Navas: Znacznie obniżył loty w porównaniu z jego pierwszym sezonem u nas. Może to dlatego, że nie było dla niego miejsca na boisko i grał zdecydowanie mniej? Nie wiadomo, ale wiadomo, że jest już troszkę starszy i może to odpowiedni czas na jego pożegnanie?

Joao Moutinho: Z Gylfim bardzo dobrze się uzupełniali.Joao to taka zapora nie do przejścia przez innych zawodników.Zagrał też w bardzo dużej ilości meczy.

Ganso: Przez cztery miesiące zagrał tylko 7 meczy, więc też trudno mi się o nim wypowiadać. Były to zazwyczaj mecze z "ogórkami" i dlatego więcej, będę mógł powiedzieć dopiero po przyszłym sezonie.

Napastnicy:

Loic Remy: Nie był już tak efektywny jak przed rokiem, wszystko dlatego, że został zmiennikiem Stephana i miał mniej szans na pokazanie się. Zwykle wchodził w końcówkach za El Shaarawego lub grał mecze z mniej wymagającymi rywalami.

Stephan El Shaarawy: Kolejny doskonale trafiony transfer. Włoch pokazał się ze świetnej strony w swoim debiucie w AS Monaco. W 43 meczach strzelił, aż 23 bramki grając na szpicy. Za rok mam nadzieję na jeszcze więcej. !