Perugia - Sezon 2

Oczekiwania

Ja mogliście przekonać się w poprzednim blogu awans do Serie A był dosyć nieoczekiwany i jedyne co mi pozostało to ze wszystkich sił walczyć o utrzymanie, co też było głównym celem na ten sezon. Rok ubiegły pokazał, że 38-40pkt to próg, który pozwalał na spokojne uplasowanie się w bezpiecznej strefie, liczby były jasne i klarowne, a więc do dzieła.

Transfery

Okno transferowe było dla nas niezwykle udane, nie dość, że utrzymałem wszystkich czołowych zawodnik to na dodatek dokonałem solidnych wzmocnień na wszystkie pozycje, które sobie założyłem. Klub opuścili tylko zawodnicy zbędni, którym kończył się kontrakt.

Może pokrótce przedstwię nowych zawodników.

Luca Marrone

Kiedyś uważany za wielki talent, niestety po przejściu do Juve jego gwiazda przygasła, między innymi dzięki temu mogłem go kupić za naprawdę niewielkie pieniądze. Jest to zawodnik niezwykle uniwersalny mogący równie dobrze grać w obronie i pomocy, u mnie stał się niezwykle ważny pilkarzem środka pola.

Davide Faroni

Gracz, który idealnie wpisywał się w moją taktykę z wahadłowym, dobry w ofensywie i solidny w defensywie, a co najważniejsze kolejny piłkarz wyciągnięty za "grosze".

Gonzalo Maroni

Tutaj muszę zdradzić, że był to zawodnik, któremu przed sprowadzeniem poświęciłem najwięcej czasu. Po pierwsze OPŚ to pozycje absolutnie kluczowa w mojej filozofii gry, po drugie mogłem kupić tylko jednego gracza spoza UE, a na koniec na wzmocnienie tej pozycji przeznaczyłem niemal połowę mojego budżetu. Wstępnie obserwowałem trzech zawodników z Argentyny, po miesiącu zdecydowałem się złożyć ofertę za dwóch, aby porównać ich wymagania finansowe. Ostatecznie wybór padł na Maroniego, na jego korzyść przemawiała tygodniówka (8,5k euro - 24k euro) i wiek (18 lat - 21). Uprzedzając fakty napisze tylko, ze było warto.

Jacopo Dezzi

Na koniec udało mi się pozyskac mojego zeszłorocznego zawodnika pierwszego składu, grającego u nas na wypożyczeniu. Sprawdzony i uniwersalny zawodnik środka pola.

Sezon Przygotowawczy

Tutaj nie ma co się za dużo rozwodzić postawiłem na solidny trening kondycyjny ograniczając liczbę sparingów do niezbędnego minimum. Na wyniki nie zwracałem zupełnie uwagi, bo każde spotkanie było poświęcone innej nowince wprowadzonej do taktyki wyjściowej. Ostatecznym testem było pierwsze spotkanie Pucharu Włoch, które w przeciwieństwie do zeszłorocznego blamażu udało nam sie spokojnie wygrać.

Start Sezonu

Rozpoczeliśmy tak jak nikt się tego nie spodziewał, 10 pkt. w 4 spotkaniach i fotel lidera Seria A z cenny remisem z Interem na koncie!!! Cud, walka o mistrza czy LM? Nic z tych rzeczy Napoli brutalnie sprowadzilo nas na ziemię, a strata punktów u siebie z Sampdorią pokazała, że nie będzie tak różowo jakby wskazywal na to start sezonu, do tego bezbarwny remis z Sassuolo. Na te wyniki nałożyła się kolejna fatalna seria Mirvala - 7 spotakń i brak bramek.

Stabilizacja

Nasza forma się unormowała i utrzymanie w lidze było raczej pewne, zajmowaliśmy bezpieczne miejsce w środku tabeli lawirując od 8 do 12 miejsca. Do tego przeszliśmy kolejną rundę PW, bez problemu odprawiając drugoligowe Beneveto.

Okienko Transferowe

Tutaj niestety nie było tak różowo jak latem i straciliśmy podstawego wahadłowego czyli Jean Drole'a. Już od października przebąkiwał, że chce odejść do większego klubu, a ja nie lubię trzymac zawodników na siłę, więc gdy tylko pojawiła się oferta Interu na 5mln euro bez wahania puściłem go wolno. Najgorsze było to, że rynek transferowe, jeżeli chodzi o tę pozycję, jest niezwykle ubogi i po długich poszukiwaniach kupiłem Ronego Marcosa wydając marne 850tys euro, może nie był idealnym uzupelnieniem składu, ale z braku laku starczył. Na dodatek nałożyła się na to kontuzja Mirvala, ale tu znowu pomocną dłoń wyciągnęła moja akademia i ściągnąłem z wypożyczenia taką o to perełkę:

Cairo Wilbert Davoli

Miał do nas dołączyć dopiero w przyszłym sezonie jak otrzaska się w niższej lidze, ale z konieczności z miejsca wskoczył do wyjściowego składu. I co? A no bomba, strzał w dziesiątkę i skuteczność ze trzy razy lepsza niż Mirvala :) Rośnie przyszła gwiazda zespolu.

Na koniec podsumowania okienka transferowego, taka ciekawostka. AI zaskoczyło mnie swoją reakcją na sytuację w lidze, Juventus był dopiero 4 i oto jakie ruchy transferowe poczynił, calkie, całkiem. Czy przyniosły one skutek, czytajcie do końca to się dowiecie :)

Tymczasem w lidze

Typowa sinusioda z przewagą porażek, cieszy jedynie to, że żaden mecz nie jest absolutną dominacją przeciwnika, z każdym nawiązujemy wyrównaną walkę i nawet top ligowej tabelki musi się nas obawiać:

Szkoda, że czasem trafiaja się spotkania, które pomimo absolutnej dominacji kończymy z 0 z przodu i dwójką w placy, ot np taki:

Z wiatrem w oczy dalej walczymy w środku tabeli :)

Koniec Sezonu

7 punkcików sprawiło, że przez chwilę byliśmy nawet na 8 miejscu w tabeli, oczywiście europejskie puchary były odległe o cały 12 oczek więc szanse były znikome. Jeszcze remis z Udine i fajny spotkanie z Milanem zakończone nikłą porażką dawały nadzieję, ale Juventus boleśnie sprowadził nas na ziemię. Szybkie ciosy i nokaut w postaci 7 bramek w plecy z 0 na koncie. Czetry kolejne spotkania otarły łzy z oczu naszych kibiców, a 9 puktów wyniosło nas na 9 miejsce. Warte odnotowania są dwa wyniki:

Niesamowite dojście przewcinika po dwóch szybkich ciosach i odrobienie start jeszcze w pierwszej połowie, coś wspaniałego. Druga część spotkania to nasza dominacja i zamknięcie przeciwnika pod ich polem karnym, niestety zmarnowane sytuacje, ktorych mieliśmy bez liku, zemściły się w końcówce spotkania i szybka kontra w 90 minucie przyniosła gola Genui i naszą porażkę, całe piekno futbolu :) Teraz pora na najlepszy nasz mecz w tym sezonie:

0-2 z Romą, coś na co czekałem odkąd podjąłem zabawę w Perugii, pokaz tego, ze jednak można :)

Oczywiście tradycyjne dwie porażki na koniec sezonu sprawiły, że ostatecznie zajęliśmy 11 miejsce i tak bardzo dobre.

Podsumowanie

Już wyżej pisałem, że zajeliśmy dobre 11 miejsce z 51 pkt. na koncie czyli dobre 11 oczek więcej niż zakładał plan minimum, same pozytywy :) Do tego Davoli ustrzelił w 18 spotakniach 12 goli i mamy napastnika na lata, ma dopiero 18 wiosenek :) Maroni skończył sezon z 12 asystami i 4 golami, a Battistelli rozwinął się tak jak to zakładałem czyli typowego obrońce dobrze grającego pilką, idealnego do mojej taktyki:

Do tego poszerzylismy siatkę wyszukiwania juniorów, kolejne inwestycje zostały poczynione w kierunku rozwoju bazy treningowej oraz obiektów młodzieżowych, powoli buduyjemy klub z prawdziwego zdarzenia. Jeszcze wszyscy moi zawodnicy w podsumowaniu końcowym:

Także walczymy dalej, cel miejsca 10-7.

Ciekawostki na koniec

- Absolutna dominacja w lidze Mediolanu i wygranu Interu oraz drugie miejsce Milanu

- Juventus dopiero 5 :)

- Hit transferowy jakiego nie widziałem w wykoaniu Ai odkąd gram w FMa - 135mln za przekoksowanego Dybałę. we Francji to mają dopiero rozmach :)