Guernsey F.C. - Opowieść o zielonych lwiątkach, które stały się lwami (#2) - Sezon 2018/19 (część II)

WSTĘP

Cześć! Na początku tego bloga dziękuję wszystkim za rady dotyczące poprzedniego bloga. Jak słusznie większość zauważyła, lepiej będzie pisać cały sezon. Ten blog będzie jeszcze dokończeniem sezonu 18/19, natomiast w następnym opisze już cały sezon 19/20. Także, jedziemy!

 

SEZON

Od początku stycznia zawitało do nas, a także pożegnało się z nami kilku zawodników, jednak nie przeszkodziło to nam w świetnej grze w piłkę. Styczeń upłynął nam w postaci bycia niepokonanym. Co prawda, przydarzyło nam się lekkie potknięcie z Herne Bay, ale ogólnie z tego miesiąca mogę być bardzo zadowolony. Trochę mniej byłem zadowolony z losowania w FA Trophy, gdzie to trafiliśmy na Chesterfield, także wiedziałem już, że w następnej rundzie najpewniej polegniemy.

Jak przypuszczałem, tak się stało. Chesterfield rozniosło nas w FA Trophy, przez co pożegnaliśmy się z pucharem. U zawodników widziałem, że dobiega ich już lekkie zmęczenie, co skutkowało niestety porażką z Greenwich. Pozostałe mecze udało się wygrać, choć nie obyło się bez większych problemów.

Marzec zaczął się dla nas niewinnie. Wygraliśmy z East Grinstead, wtedy jednak coś się u nas zacięło, nie potrafiliśmy wykorzystywać 100% sytuacji, co się na nas doszczętnie mściło. W dodatku przy meczu z Whyteleafe nasz skrzydłowy Bay Downing, po raz czwarty w sezonie złapał czerwoną kartkę. Miałem dosyć tego zawodnika, postanowiłem go ukarać brakiem pensji przez 2 tygodnie.

Wszystko wydawało się być okej, jednak parę dni później sam Bay pojawił się u mnie w gabinecie:

- Trenerze! Dlaczego mnie pan po raz kolejny ukarał? - zapytał rozwścieczony Bay.
- Bay, posłuchaj. Zrobiłem to, ponieważ po raz kolejny zawiodłeś nasz zespół – odpowiedziałem mu spokojnie, wtedy jednak wybuchłem. - Nie możesz tak łapać czerwonych kartek! Nie mam wyjścia, chciałem żebyś się uspokoił z agresywną grą, ale to do ciebie nie dociera! Zostajesz wystawiony na listę transferową.
- Pan tak nie może! - odpowiedział zszokowany Bay. - Jest pan najgorszym trenerem, z jakim miałem okazję pracować. Jeśli tak ma być to okej, odejdę, żeby nie oglądać więcej pana twarzy – trzasnął drzwiami Bay, wychodząc z mojego gabinetu.

Wiedziałem, że tak samo jak on, nie chce go już więcej widzieć. Dlatego zadzwoniłem do Stuarta Wilkina, naszego jak do tej pory rezerwowego pomocnika. Powiedziałem mu, żeby szykował się na następne spotkanie. Zaskoczony Stuart zapytał dlaczego. Opowiedziałem mu o całej sytuacji, on wykazał tylko zrozumienie i zakończył wiadomość dyplomatycznym: Do widzenia!

Po tej sytuacji przyszedł mecz z Hythe. Po 20 minutach, kiedy przegrywaliśmy 1-0, zaryzykowałem. Postanowiłem zmienić ustawienie naszych graczy z 4-1-3-2, na klasyczne 4-4-2. To co zobaczyłem potem, trochę mnie zaskoczyło. Moi zawodnicy potrafili dzięki tej taktyce strzelić 6 bramek, w konsekwencji wygrać 1-6. Okazało się, że 4-4-2 może zdziałać cuda w końcówce. Postanowiłem wykorzystać tą okazję, przy okazji meczu z liderem tabeli Hastings. Przyszedł mecz, byłem cały w nerwach, wiedziałem, że ten mecz musimy wygrać. I udało się! Niestety w końcówce Robby Legg złapał czerwoną kartkę, przez co nie mógł wystąpić w następnym meczu. Po meczu od razu zawiązałem krótką rozmowę z nim.

- Robby, dobry mecz, tylko niestety ta czerwona kartka. - zacząłem. - Jak na razie dostajesz ode mnie tylko ostrzeżenie, następny taki wybryk skończy się brakiem pensji przez tydzień. Dotarło? - spytałem Robby'ego.
- Tak trenerze, przepraszam, popełniłem głupotę robiąc taki faul w takim momencie. - wyraził skruchę Robby. - Obiecuję, że następnego razu nie popełnię takiego błędu.
- Ciesze się, że wyraziłeś skruchę. No panowie, a teraz świętujmy! - powiedziałem z radością do chłopaków.

Takim oto meczem zakończyliśmy miesiąc marzec, rozpoczął się ostatni miesiąc ligi, kwiecień. Nawet w najskrytszych snach nie myślałem, że w taki sposób zakończy się liga. Ale po kolei, najpierw kalendarz meczów marcowych:

Zanim jednak kwiecień, to chciałbym pokazać nowych juniorów, którzy zasilili ekipę Guernsey. Z 10 juniorów, wybrałem trzech najlepszych. Zobaczymy, czy coś z nich będzie.

Tabela przed ostatnimi dwiema kolejkami sezonu, wygląda następująco:

Z Cray spokojnie wygrywamy na wyjeździe. Greenwich i Hastings również, tak więc ostatnia kolejka, zadecyduje o tym, kto wejdzie do 7. Ligi od razu, a kto będzie musiał walczyć w barażach. Nam, by awansować od razu, potrzebny był co najmniej remis obydwu ekip i nasze zwycięstwo nad Herne Bay.

Sobota, 27 kwietnia 2019 roku

Wyszliśmy napakowani jak kabanosy do tego spotkania. I zaczęliśmy. Koło 10 minuty dostajemy informacje. Cray strzeliło bramkę Greenwich. Co na to Guernsey? Sami postanowili wbić bramkę i otworzyć wynik spotkania. W tamtym momencie to my awansujemy z 1 miejsca. Parę minut później Hastings zdobyło bramkę na 1-0 z East Grinstead. Wtedy pomyśleliśmy, że nic to, najwyżej czekają nas baraże. Wtem, przychodzi minuta czterdziesta druga. Dostajemy informacje że w meczu Hastings jest już 1-1. East Grinstead wykorzystało rzut karny. U nas nic się nie wydarzyło i do szatni schodziliśmy z wynikiem 1-0. Powiedziałem chłopakom, żeby nie odpuszczali, bo w każdej chwili Herne Bay, będzie miało okazję wyrównać stan spotkania. Wychodzimy na boisko. Nie mija pięc minut, a Greenwich doprowadza do remisu w meczu z Cray. Przychodzi 56 minuta, Fazakerley pięknie wykorzystał okazje i podwyższył na 2-0. Nie dostajemy żadnej informacje o zmianie wyniku w meczach Hastings oraz Greenwich. Wtem, 88 minuta. Seal doprowadza do kontaktu na 2-1. Cały zdenerwowany myślę: Nie wierzę... czy oni to zrobią? Czy mogą nam wyrwać ten awans? Wtem ledwie kilka sekund później, bohaterem całego Guernsey został Mitch McCann. Wziął wszystko na jedną kartę i trafił z ostrego kąta na 3-1. Sędzia dolicza 4 minuty, mijają... Koniec...

Dostajemy informację. Nic się nie zmieniło! Hastings 1-1 z East Grinstead, Greenwich 1-1 z Cray. Pod koniec marca mieliśmy jeszcze 8 pkt strat do Hastings, teraz w ostatniej kolejce, doprowadzamy do wygrania ligi przez Guernsey i naszego bezpośredniego awansu do 7. Ligi. To było niesamowite uczucie, przyklęknąłem i schowałem twarz w dłoniach. Uff, to był wreszcie koniec tego sezonu... sam nie wierzyłem w to, że odrobimy te osiem punktów straty, ale jednak! Udało się! Uradowany poszedłem do szatni z moją drużyną, powiedziałem tylko te słowa:

- Panowie, moje gratulacje! MAMY AWANS! - wykrzyknąłem, a wraz ze mną cała drużyna zaczęła biegać, skakać, radować się z tej chwili.

PODSUMOWANIE

Także cóż. Mamy awans! Mieliście już okazje widzieć ostateczną tabele rozgrywek. Oto jeszcze pozostałe screeny:

I na sam koniec pozostały statystyki całego zespołu na przełomie tego sezonu:

To by było na tyle z pierwszego sezonu. Ja się przygotowuje do startu następnego sezonu, zobaczymy, czy będzie trudniej niż w 8. Lidze.