Nad Dnieprem (#2, 2012/13) Górnicy z Doniecka - niepowstrzymana siła

Kto chce wrócić do poprzednich odcinków:

WSTĘP
2011/12

Utrudnienie gry: kupował będę tylko Ukraińców.

Transfery:

Odeszli:

Olexiy Antonov (Belenenses - 775 000 $)

Andriy Rusol (zakończył karierę)

Przybył:

Jaba Kankava (powrót z wypożyczenia)

Szukałem przede wszystkim dobrego środkowego obrońcy, ale stosując się do ograniczeń kariery, tylko Ukraińca. Niestety, nie udało się takiego znaleźć. Owszem, są świetni piłkarze na tej pozycji, ale tylko w Szachtarze i Dynamie, więc nie ma szans na to, by ich wyjąć. Zawodnicy Szachtara, jako jedni z naszych największych rywali, nie chcą słyszeć o transferze do Dnipro. Nawet głęboki rezerwowy, Ivan Ordets, odmówił i wolał drugoligową Olimpię Donieck, gdzie poszedł na wypożyczenie.

Z kolei Dynamo Kijów nie reaguje nawet na wielkie oferty, w okolicach 20 mln dolarów! A chciałoby się zatrudnić Yevhena Khacheridiego czy Tarasa Mykhalyka. Ostatecznie wziąłbym do drużyny Igora Plastuna z Obolon Kijów, ale 6 mln dolarów za rezerwowego wydawało mi się zbytnią rozrzutnością i zrezygnowałem. Ogólnie kluby ukraińskie dyktują za swoich zawodników zaporowe ceny. Szachtar i Dynamo sprzedają za granicę tylko tego, kogo chcą, a najlepszych bez trudu zatrzymują.

Ostatecznie wymyśliłem sobie, że zostanę z trzema środkowymi obrońcami, a gdy naprawdę trzeba będzie rotować, to spróbuję wystawić tam Yevhena Shakhova.
 

Wydawało się, że już pierwszy mecz sezonu przyniesie nam trofeum. Prowadziliśmy bowiem z Szachtarem w meczu o Superpuchar Ukrainy 3:1! Nie potrafliśmy jednak utrzymać tego wyniku, piłkarze z Doniecka wyrównali, a potem przegraliśmy konkurs karnych. Bladź!

Nie obroniliśmy też Pucharu Ukrainy, przegrywając już w 1/8 finału z Czornomorcem Odessa. Wcześniej, w meczu z trzecioligową Desną Czernihów, wszystkie cztery gole strzelił Roman Zozulya.

Aby zagrać w fazie grupowej Champions League, musieliśmy przejść dwie rundy eliminacyjne. Galatasaray Stambuł budził szacunek, ponieważ grają tam tacy zawodnicy, jak m.in. Fernando Muslera, Tomas Ujfalusi, Emmanuel Eboue Johan Elmander czy Milan Baros. Tymczasem dwa razy ograliśmy ich bez większych kłoptów: 4:2 i 2:1.

W decydującym o awansie meczu trafiliśmy na Schalke Gelsenkirchen z plejadą świetnych piłkarzy: Timo Hildebrand, Atsuto Uchida, Joel Matip, Benedikt Howedes, Christoph Metzelder, Jefferson Farfan, Julian Draxler czy Klaas-Jan Huntelaar. Po remisie 1:1 na wyjeździe u siebie wygraliśmy pewnie 3:1 i mogliśmy świętować. W klubie krucho było z płynnością finansową, więc premia z UEFA bardzo się przydała.

Losowanie nie było jednak łaskawe i znaleźliśmy się w "grupie śmierci":

Spisaliśmy się jednak na miarę oczekiwań, albo nawet lepiej. Przegraliśmy minimalnie dwa pierwsze mecze z PSG (1:2) i Bayernem (2:3), by z PSV Eindhoven osiągnąć korzytny bilans (2:0, 1:1). Potem był domowy remis z PSG (1:1) i klęska w ostatnim meczu z Bayernem (1:5). Jednak w tym ostatnim meczu zagrali rezerwowi, ponieważ byłem już pewien trzeciego miejsca i "przesunięcia" do Ligi Europy.  Dublerzy się zblamowali - przekonałem się naocznie, że Yevhen Shakhov na środku obrony to nie jest dobry pomysł, a Kanibolotskyi, Kankava i Babenko to nie poziom Ligi Mistrzów.

Wiosną w Lidze Europy trafiliśmy na Glasgow Rangers i wydawało się, że jesteśmy faworytem. Szkocki klub w obu meczach zaprezentował się jednak fantastycznie. Co prawda w Dnipropietrowsku ulegli nam 1:2, ale w rewanżu potrafili się odegrać. Spotkanie było fenomenalne! W nornalnym czasie przegrywaliśmy 1:2, więc sędzia zarządził dogrywkę. Gdy na 2:2 wyrównał Giuliano, byłem pewien awansu! Wprowadziłem Kułakova za zmęczonego Inkooma, kazałem też trochę pograć na czas. Ale Rangersom udało się mimo wszystko strzelić dwie bramki. Decydująca padła w 120, ostatniej minucie gry/ Szkoda, lecz odpadliśmy naprawdę z dobrą, waleczną drużyną.

W siódmej kolejce Premyer-Lihi przegraliśmy z Szachtarem aż 1:5! Mecz był pomiędzy bardzo ważnymi bojami z Schalke o wejście do Champions League, więc trochę porotowałem składem:

Rotacja nie była jednak na tyle duża, by dostać aż taki oklep! Potem zanotowaliśmy niewiarygodną serię 22 meczów bez porażki. Nie zdało się to jednak na nic, bo Szachtar, prowadzony przez weterana Mirceę Lucescu parł do przodu niczym dobrze naoliwiona maszyna.

W ostatniej kolejce przegraliśmy w końcu z Metalurgiem Donieck, na dodatek u siebie, ale wtedy było już pewne, że Szachtar mistrzem, my na drugim miejscu, a trzecie Dynamo Kijów. Czyli tak, jak przed rokiem. Dodajmy, że klub z Doniecka zdobył na dodatek Puchar Ukrainy, zatem nie ma wątpliwości, kto jest tutaj najlepszy.

Królem strzelców został 36-letni Andriy Shevchenko! "Szewa" miał po EURO 2012 kończyć karierę, ostatecznie przedłużył jednak kontrakt z Dynamem do czerwca 2014.

Grali dla Dnipro w lidze:

Grali dla Dnipro we wszystkich rozgrywkach:

Laury na Ukrainie: