I Ty możesz zostać selekcjonerem - czyli kogo widziałbyś w reprezentacji?

Polska liczy niecałe 39 milionów ludzi, z czego 47% to mężczyźni. Zakładając, że co czwarty facet interesuje się piłką nożną i co 20 kobieta, daje nam to jakieś 5 milionów selekcjonerów, którzy powołali by swoich zawodników.

Jestem ciekaw jak Wy, drodzy użytkownicy widzielibyście kadrę reprezentacji Polski, jaką taktykę byście ustawili, jak grali?

Jako, że ja zacząłem, to ze swoimi wynurzeniami rozpocznę pierwszy.

Bramkarze – tutaj w zasadzie jedyną zagwozdką jest to, czy powoływać Skorupskiego, czy nie. Czy chcesz mieć w szatni kogoś, kto wynosi z szatni jej tajemnice, nawet jeśli powinny one być udostępnione? Jak dla mnie taki ktoś, nie jest godny zaufania, chęć zaistnienia nie może być ważniejsza niż drużyna.

Trójka – Szczęsny, Drągowski i Bułka. Dlaczego oni?

Szczęsny i Drągowski to doświadczeni gracze, a Bułka ostatnimi czasy notuje naprawdę solidne występy + 2 wyłapane karne + całkiem sensowna gra nogami i regularne występy w Nicei. Sprawdźmy go, a jak na treningach będzie się solidnie sprawdzał, to dajmy mu zadebiutować chociażby w meczu z Wyspami Owczymi.

Jak Bronić?

Częste pytanie, które dziennikarze zadają w swoich streamach to czy grać czwórką obrońców, czy może piątką.  

Zakładam, że na każdą pozycję, którą chce grać potrzebuje przynajmniej jednego solidnego zmiennika.

Środkowy Obrońca

1. Kiwior – młody, ale nie gra w Arsenalu.
2. Bednarek – gra regularnie w Championship, ale nie są to wybitne występy.
3. Wieteska – też nie za bardzo się może odnaleźć w Cagliari ( ostatnia drużyna Seria A), ale za to statystycznie wygląda lepiej niż Bednarek.
4. Dawidowicz – statycznie najlepszy z 4. Ale ostatni wywiad, że obraził się na Santosa pokazuje, że jego profesjonalizm nie jest na zbyt wysokim poziomie.
5. Walukiewicz – statystycznie w obronie beznadziejny, za to średnio 4 długie podania na mecz, mogą dać ciekawą alternatywę na Wyspy Owcze czy Mołdawię ( tylko pytanie, czy te podania to lagi na uwolnienie by szybki napastnik do nich doszedł, czy jednak długie mierzone podania dołem – bo tylko te drugie bym zaakceptował.
6. Bereszyński – statystycznie – poziom obrony podobny co Walukiewicz, ale w rozgrywaniu dużo gorzej (statystycznie), na plus duża wszechstronność.
7. Wiśniewski – fajnie, że dostał powołanie na któreś z poprzednichzgrupowań, ale w obecnym sezonie jeszcze nie zagrał minuty!
8. Piątkowski - 4 mecze, 2 w podstawowym składzie, na 9 rozegranych w Austriackiej Bundeslidze – to nie brzmi jak pewny punkt swojej drużyny.
9. Kędziora – gra regularnie w greckiej lidze oraz w Pucharach.
10. Patryk Peda – kto zapytacie? A taki koleś, co go Mahdi wyczaił w swojej francuskiej drużynie, składającej się z samych Polaków. To tam o nim usłyszałem po raz pierwszy. A dzisiaj usłyszałem po raz drugi – bo skoro nie ma go w powołaniach nowego selekcjonera U – 21 i Probierz na niego stawiał, to pewnie idzie do reprezentacji A. Chłopak gra obecnie w Serie C.
11. Glik i Mosór – dwaj gracze z ekstraklasy. Pierwszy, niewątpliwie zasłużony, w meczu Cracovii z ŁKS robił za pachołek do mijania. Ot, wystarczyło, że zawodnik ruszał się troszkę żwawiej, albo trochę szybciej zbierał się do sprintu. Mosór – fajna dynamika, ale to jak potrafi zrobić prosty błąd w ocenie skaczącej piłki, jak przegrywa fizyczne pojedynki, pokazuje, że to jeszcze nie jest jego czas.
12. Michał Helik – regularna gra w Championship z naprawdę dobrymi statystykami defensywnymi.

Czyli mamy 13 zawodników, z czego w regularnej grze jest w zasadzie 7. Z tej 7 przyzwoite statystyki typowo obronne mają Helik i Dawidowicz. Walukiewicz i Bereszyński słabo radzą sobie na bronionej stronie boiska, niestety nie mam statystyk dotyczących Kędziory. Zastanawia Wieteska, który w zeszłym sezonie był jednym z najlepszych graczy Clermont, ale był tam też ustawiony bardzo głęboko, zresztą jak cały zespół.

A Kiwior, gdy gra też notuje niezłe statystyki defensywne, sęk w tym, że gra nie wiele i nie wiem, czy nie zabraknie mu ogrania.

Mój wybór na powołanie: Helik, Dawidowicz – jako podstawowa para stoperów, gdzie Dawidowicz jest tym od rozgrywania, a Helik robi za młodszą wersję Glika i wsadza głowę tam, gdzie inni nie chcą włożyć nogi. W rezerwie stawiam na Kędziora i Wieteskę, a piątym na wszelki wypadek zostaje Kiwior.

Gramy bocznymi obrońcami, czy jednak wahadłowymi?  

Na prawej obronie może zagrać Kędziora, ewentualnie Bereś, a jeszcze jest Cash.

Na lewej – Tymoteusz Puchacz? Jest to jedna z propozycji Kołtonia, bo ostatnio złapał ciekawą formę, niestety, sympatyczny Romek nie wziął pod uwagę, że te dobre występy pojawiły się gdy poszedł wyżej – jako boczny pomocnik. Czyli im mniej zadań defensywnych tym lepiej.

Ja ze swojej strony zaproponuje Arka Recę, tylko, że to też nie jest typowo boczny obrońca. Tu może być casus Łukasza Piszczka – świetny ( jak na polskie warunki) skrzydłowy, którego cieszynką było salto, o niesamowitej wydolności i niestety, słabszej technice. Ale Łukasz też był znany ze swoich walorów fizycznych, niż technicznych.

Więc na lewej stronie mamy dużą biedę ze znalezieniem dwóch zawodników.

A gdyby tak zobaczyć jak to wygląda z wahadłowymi?

Dochodzi Zalewski ( który wchodzi z ławki w Romie), Frankowski ( też z ławki), można spróbować Dominika Kuna z Legii. Mamy w tym momencie nie ledwie dwóch, a 5 do wyboru.

Jak to wygląda na drugiej stronie?

Bereś, Cash, ale także Paweł Wszołek, z spróbował bym jeszcze grającego w Jagielonii Dominika Marczuka. I jasne, pewnie będzie zbyt słaby by zadebiutować, ale jest szansa, że dostanie solidny zastrzyk motywacji.

No i kogo wybrać z wahadłowych

- Frankowski bo uniwersalny i pokryje dwie pozycje, Cash, Wszołek, Zalewski i jak zostanie jeszcze miejsce towspomniany wcześniej Reca.

Polska skrzydłowymi stoi.

Hasło, które powiedział kiedyś Kołtoń, nieładnie się zestarzało.

Jeśli ktoś lubię doświadczenia masochistyczne to, niech zobaczy oba ostatnie mecz i może będzie w stanie powiedzieć czego w nich brakowało reprezentacji Polski?    

Dryblingów, szansy zbudowania przewagi grą jeden na jeden, a nie ruchem piłki.

Skóraś i Kamiński to typowi jeźdźcy bez głowy – szybcy, ale jak nie ma miejsca by się rozpędzić to kapa. Dlatego też nie grają w swoich klubach.

Czy mamy jakiegoś skrzydłowego, który balansem ciała, przyjęciem, czy czymkolwiek innym, co nie będzie szybkim biegiem zgubi przeciwnika? Ja takich skrzydłowych nie widzę,  a Milika na skrzydłowego nie widzę. W zasadzie w polskiej ekstraklasie gra jeden taki zawodnik – nazywa się Bartłomiej Pawłowski i on bazując na technice byłby w stanie uwolnić się od rywala. W listopadzie skończy on 30 lat i ciężko na nim opierać plan budowy reprezentacji.

Dlatego skupiam się na środku.

Defensywny Pomocnik – najważniejsza pozycja na boisku.

Chciałbym zobaczyć Grzegorza Krychowiaka w formie z lata 2016. Wiem, że to się nie stanie, chyba, że obejrzę stary mecz.

Czy mamy kogoś by go zastąpił?

Kogoś, kto ma na tyle duże wyczucie gry, że instynktownie wie, gdzie ona spadnie, który wie jak się ustawić, czy utrudnić przeciwnikowi dojście do piłki, który wie, jak się zastawić by wymusić faul, w końcu który wie, kiedy ten faul popełnić?

Nie mamy żadnego zawodnika, który spełniał by te wszystkie cechy. Najbliższy tego jest Jacek Góralski, ale u niego szwankuje decyzyjność. Chce zawsze wygarnąć piłkę, nawet w niegroźnej sytuacji, co często kończy się kartkami. Ale że wypisał się z profesjonalnego grania ….

… to olejmy pozycję nr 6.

Skupmy się na tym, by to trzech piłkarzy grających w środku wypełniło lukę zostawioną przez DM. Oczywiście nie wszyscy naraz, tylko rotując między sobą zadania.

I jak nie widzę tutaj opcji dla Zielińskiego, tak może być to dobry powód do tego, z niego zrezygnować, bo nie będzie dla niego miejsca w składzie. I w takiej formule może odnaleźć się Bartosz Ślisz. Nie jako zawodnik typowo 6, ale taka 8, która przy Josue w Legii, zabezpiecza tyły, a gdy Josue zbyt poturbowany by walczyć z przodu, sam staje się takim dystrybutorem podań – w Legii, to nie on odpowiada za wyprowadzenie piłki z linii obrony. Tylko, że trzeba byłoby mu dobrać odpowiednich kompanów do tego.

Kto zatem na środku?

Zawodnicy dobrze czujący się w ataku, ale potrafiący także odebrać piłkę, a gdy trzeba to i sfaulować.

1. Jakub Piotrowski – zawodnik Ludogorca, regularnie grający, mający niezłe uderzenie z dystansu.
2. Ślisz – wspomniany wcześniej.
3. Linetty – który niestety, nie gra w Torino
4. Piotr Zieliński – ale czy możemy sobie pozwolić na czarną dziurę w środku? W najbliższych meczach pewnie tak, ale już na Czechy, czy tak byśmy chcieli wyjść?
5. Mateusz Łęgowski – na razie wchodzi na końcówki spotkańw Salernitanie.
6. Szymański Sebastian – ten sam problem co z Zielińskim, ale na mecze najbliższe spokojnie by się łapał.
7. D. Szymański – gra dosyć regularnie, ale częściej wchodzi z ławki, niż gra w pierwszym składzie.
8. Kozłowski – gra dosyć regularnie w Vitese,
9. Krychowiak – ja jednak z chęcią Krychowiaka przeniósł na 8, tak jak zrobił to trener Lokomotiwu Moskwa. Tam stał się agresywniejszy, a ewentualne błędy i straty bolały mniej niż jak robił to na własnej połowie.
10. Bielik – gra w zasadzie wszystko i te występy są poprawne łamane z niezłe. Może gdyby miał obok siebie kogoś, kto będzie mu podpowiadał jak się zachowywać by nie gubić krycia to będą z niego … orły.
11. Szymon Żurkowski – też gra, ale nie jest to regularna gra jaką miał w Empoli. Ale to też jest dobry zawodnik nataktykę All around.
12. Ben Lederman – to już czas na zawodników z Ekstraklasy? Ciężko mówić o powołaniu dla kogoś, kto nawet nie jest podstawowym zawodnikiem polskiego klubu. Bardziej regularny jest od niego Marcin Cebula, ale to raczej profil ofensywnego pomocnika, niż All around.
13. Taras Romańczuk – że kto? 31 latek z Jagielonii. Gdybym miał powiedzieć, kto jest najbliższy mojemu ideałowi Krychowiaka16 to byłby to albo on, ze wszystkimi przywarami,
14. Albo Rafał Augustyniak – z Legii Warszawa, który nieźle dowodzi linią defensywna, bo gram tam jako stoper – problem jest taki, że od sierpnia nie grał.
15. Tomasz Pieńko – regularna gra 19 latka w Zagłębiu + ogromna lekkość prowadzenia piłki, chyba nawet jeszcze większa niż u Zielka + chęć do pokazywania swoich umiejętności. Jak raz nie wyjdzie, to wyjdzie za 2, albo za 3, albo za 4 razem. Przy czym nie jest to zawodnik, który będzie to robił to niewiadomo ile, ale wybiera odpowiednie momenty.
16. Patryk Dziczek – komplikacje zdrowotne spowodowały, że wrócił do Polski, ale to chyba najlepszy ŚP w stylu All around

Mamy 17 zawodników do wyboru, spokojnie 7 stąd wybierzemy

2 typowych ofensywnych graczy – Zielu + Sebastian Szymański, Linety, Piotrowski, Ślisz, Bielik, Tomasz Pieńko i Damian Szymański.

A przecież jeszcze mamy w obwodzie wciąż kurującego się Modera. Jako taki bardziej cofnięty pomocnik może też zagrać Jakub Kiwior.

Na specjalną pozycję zasługuje Marchwiński – nie wiem, czy w Polsce mieliśmy  takiego zawodnika, który byłby idealnym typem fałszywej 9, czyli takiej co to nie lubi stać w polu karnym, ale wie gdzie dostawić głowę, kiedy się przepchnąć itd.

Jak atakujemy?

Laga na Roberta? Nie, laga na kogoś kto ma zbierać cięgi za RL9.

A Robert dzięki swojemu zmysłowi, instynktowi, czy kontraktowi z diabłem będzie wiedział gdzie stanąć by piłka odbita, do niego trafiła. Może dzięki temu będzie miał więcej miejsca, a może to jego partner z ataku, będzie miał więcej swobody, gdy oczy będą  skupione na naszym zawodniku.

Więc kogo takiego dać?

1. Marchwiński – powiedziałbym, że nie obok, tylko zamiast, bo to taki styl gry, który ja z chęcią bym widział.
2. Milik – solidne występu w Juve, pytanie czy nie będzie się bał o swoje kolana i w stykowej sytuacji odpisze.
3. Świderski – według niektórych najlepszy partner dla Lewego.
4. Buksa – solidne duże ciało by się porozpychało ze stoperami rywali zamiast Roberta.
5. Piątek – jego 5 minut minęło.

I to wszystko, co chciałem Wam przedstawić. Zapraszam do dyskusji. Kogo Wy byście powołali, albo dlaczego nie zgadzacie się z moim teoriami.