Viola. Przywrócić chwałę i fioletowe sny. - Przemiany florenckie #2 [FM18]

Trudne przygotowania Liliowych - odejście gwiazdy i reorganizacja kadry
 

Na początek chciałbym serdecznie podziękować wam za miłe i ciepłe przyjęcie premierowego sezonu kariery Fiorentiną - zaczynamy drugi sezon!

Początek sezonu zapowiadał się bardzo ciężko, przygniatające bowiem było zainteresowanie naszą gwiazdą Federico Chiesą - do skrzynek mailowych i telefonów dobijali się przedstawiciele czołówki Premier League oraz La Liga. Pewne już było, że nie da się go zatrzymać i trzeba wycisnąć jak najwięcej z tego transferu.

No i właśnie ekipa z Anglii, a mianowicie Manchester United z sukcesem zakończył starania o włoskiego skrzydłowego. Kwota jaką otrzymaliśmy była zadowalająca, było to 56 mln euro, co w tamtej sytuacji rynkowej było świetnymi pieniędzmi.

Drugim i na szczęście ostatnim graczem z jakim się pożegnaliśmy był Maxi Oliveira, który również zasilił szeregi ekipy z Premier League. Tym razem Aston Villa siegnęła po naszego gracza kupując go za 5 mln euro.

Za zarobione pieniądze musieliśmy uzupełnić luki i stworzyć mocną kadrę na nadchodzący sezon w Serie A i Lidze Europy. Mogliśmy po prostu zastąpić Chiesę jednym bardzo mocnym ruchem ale postanowiliśmy rozłożyć budżet na kilku solidnych graczy, którzy stworzą fajną ekipę.

Pierwszym transferem na pozycję Chiesy został Matteo Politano - Włoch ostatni sezon spędził na wypożyczeniu w Interze i zagrał tam zaledwie 5 spotkań. Zawodnika Sassuolo kupiliśmy za 16 mln euro i mimo ostatniego przestoju drzemią w nim spore umiejętności, które mam nadzieję eksplodują w Fiorentinie.

Na nasz najmocniejszy ruch pracowaliśmy dosyć prężnie ale udało się - Thorgan Hazard z Borussii Moenchengladbach miał spore zainteresowanie ale postanowił wybrać włoski kierunek. Wydane zostało 17,5 mln euro - najwięcej w tym sezonie ale nie żałuję i liczę że to ofensywne odświeżenie pomoże Violi osiągnąć sukces. Belg w zeszłym sezonie zdobył 7 bramek i 6 asyst.

Ostatni transfer gotówkowy to przedsiewzięcie bardzo dobrego lewego obrońcy i takim jest oczywiście Alex Telles, który zmienił barwy z niebiesko-białych na fioletowe. Za Brazylijczyka zapłaciliśmy FC Porto 16,5 mln euro, czyli całkiem przyzwoite pieniądze.

Do pełni transferowej historii dołożyliśmy dwa wypożyczenia w roli zmienników - z Juve przyszedł 18-letni Nicolo Fagioli oraz z Lazio przybył Simone Palombi. Obaj zawodnicy mają w umowach wypożyczenia opcjonalne kwoty wykupu, jeśli ktoś z nich sprawi niezłe wrażenie to kto wie czy nie zaranżujemy następną umowę transferu.

Plany na nadchodzący sezon - sezon 2018/19

W moich oczach Fiorentina w aktualnej sytuacji kojarzyła się jako drużyna bez charakteru, nie angażująca zainteresowania przeciętnego kibica. I w tym sęk, gdyż chciałem z Violi stworzyć drużynę, która będzie imponować w lidze i Europie, ciekawić oraz intrygować obserwatorów piłki nożnej niczym Atalanta z sezonu 19/20 - 20/21.

Plany na ten sezon nie były wygórowane - w lidze włoskiej oczekiwano od nas miejsc 5. - 6. czyli awansu do Ligi Europy a w samych rozgrywkach drugiej kategorii UEFA zarząd wymagał 1/16 czyli po prostu wyjścia z grupy. W rozgrywkach Pucharu Włoch oczekuje się od nas ćwierćfinału.

Serie A - przedstawienie i przebieg rozgrywek

Faworytem do wygrania rozgrywek wg. bukmacherów jest Juventus mimo świetnego sezonu Interu - ale wynika to dlatego, gdyż sprzedali oni Icardiego, Perisicia i Lautaro Martineza. Pozbyli się mega klasowych zawodników, także stąd ten spadek.
Resztę stawki podium uzupełnia Napoli i wspomniani Nerazzuri.

Do najwyższej klasy rozgrywkowej we Włoszech awansowały trzy drużyny - Crotone, Perugia i Pescara, które skazywane są na najgorszy scenariusz.

Nasza drużyna kierowana jest na 7. miejsce, choć osobiście liczę na próbę zaatakowania najlepszej czwórki co nie będzie łatwe, ale ponowny awans do Ligi Europy będzie zadowalający.

Odświeżona kadra prezentowała się następująco, zbyt wiele zmian taktycznych nie dokonywałem aczkolwiek same zmiany w personaliach będą kluczowe w spotkaniach nadchodzącego sezonu.

Debiut rozgrywaliśmy z beniaminkiem Crotone, był on bardzo udany, wygraliśmy 2:0 a miłym akcentem została bramka nowego lewego obrońcy Tellesa. Dobry omen przed mocniejszymi spotkaniami.

Pierwszy trudny wyjazd przypadł nam na San Siro, ale my skuteczeni prowadziliśmy świetną serię we wrześniowych spotkaniach. Wygraliśmy mecz 1:0 a zwycięską bramkę zdobył drugi Brazylijczyk w kadrze czyli Vitor Hugo.

Juventus po beznadziejnym poprzednim sezonie (5.miejsce - przyp.) idzie w tej kampanii niczym walec. Nie mieliśmy z nimi żadnych szans, można powiedzieć, że Ronaldo zaaklimatyzował się w Turynie bo strzela jak natchniony a my byliśmy jednymi z jego ofiar przegrywając 3 do 0.

Drużyna z Neapolu nie miała szans na Artemio Franchi, podopieczni Vincenzo Montelli zostali zmiażdżeni. Było to istotne zwycięstwo w gonieniu czołówki, gdyż zdarzało nam się gubić głupio punkty. Radosny akcent w postaci bramki Hazarda oraz świetnej formy Kevina Diksa.

Ogołocony z klasowych piłkarzy Inter stracił swoją polaryzację w lidze i tłamsił się w okolicach środka tabeli. Mimo tego nadal to spotkanie generowało sporo nerwówki i wymagało wielkiej koncentracji, gdyż była to nadal niebezpieczna drużyna.

Udało się zagrać fenomenalnie, znów można pochwalić nasz nos do transferów gdyż Alex Telles kończył mecz z trafieniem a Vlahovic nadal podtrzymuje swoją wybitną formę mimo tak młodego wieku.

Na wyjeżdzie na San Siro zwyciężyliśmy a mecz domowy z Milanem przyniósł nam wstydliwą porażkę. Zabawny paradoks ale tak się zdarza, cóż cieszy chociaż to że wielki Dusan nadal pozostaje w natarciu.

Zdarzały nam się spotkania w których dziadowaliśmy z mega słabymi rywalami, przez co traciliśmy szansę na najlepszą czwórkę. Przykładem poniższe spotkanie z Pescarą, gdzie zgarnęliśmy kolejny marny remis do kolekcji.

Ostatnie miesiące Serie A w wykonaniu Fiorentiny były genialne i pozwoliły nam odbić się od remisów, których miałem już dosyć. Budujące zwycięstwa z Juventusem i Napoli utrzymały nas w ciasnej czołówce.

Może nie był to wielki progres, ale postęp jest postęp. Sezon temu na 6. miejscu, tym razem pniemy się o jedno miejsce w górę. Piąte miejsce premiuje nas nadal grą w Lidze Europy a więc na grę w Pucharze Mistrzów musimy jeszcze poczekać.

Jestem zadowolony z ostatecznego rozstrzygnięcia, ale zagłębiając się w szczegóły jestem rozczarowany tymi nieszczęsnymi remisami, których mieliśmy prawie najwięcej w lidze (wyprzedziła nas ostatnia w lidze Sampdoria).
Gdybyśmy wygrali choć 4 z tych 12 spotkań to czekała by nas przygoda w LM.
Cóż nie będę uprawiał gdybania, bycie w czołówce wyprzedzając Inter i Neapol bardzo cieszy i pracujemy dalej.

Najmocniej zaskoczyło Torino, które z buta zameldowało się jako 3. drużyna Serie A, rozczarowały natomiast obie ekipy z Mediolanu.
 

Sezon temu Ronaldo i sam Juventus mieli spore problemy choć Portugalczyk strzelił mimo to te 20 goli. W tym sezonie Stara Dama wróciła na szczyt a Cristiano zdeklasował wszystkich z dorobkiem 36 bramek.
Naszym najlepszym strzelcem był oczywiście Dusan Vlahovic, który w lidze zdobył 18 goli będąc czwartym w klasyfikacji króla strzelców.

W asystach blisko nasz reprezentant Politano z 12 asystami lecz lepszy okazał się Luis Alberto z Lazio który zdobył ich o dwie więcej.

Najlepsze noty zebrali piłkarze Juve - Ronaldo, Douglas Costa i Andrea Favili, który co prawda gra w Perugii ale jest wypożyczony z turyńskiego klubu.

Za świetny wynik ekipy z Turynu nagrodę zebrał Walter Mazzarri - zrobił świetną robotę i w pełni zasłużenie został Menedżerem Roku Serie A zaskakując wszystkich obserwatorów włoskiej piłki.

Menedżer Roku wg innych menedżerów Serie A powędrował do Antonio Conte, ktory przywrócił Juve scudetto i świetną grą zdominował rozgrywki ligowe. Sam osobiście oddałem na niego głos.

Puchar Włoch 2018/19

Podobnie jak rok temu odpadliśmy na fazie ćwierćfinału, tym razem pokonał nas Juventus. Znów rozegraliśmy tylko dwa spotkania pokonując jedynie zaskakujące w tym sezonie Torino odhaczając bezwiednie wymagania zarządu w tych rozgrywkach.

Puchar Włoch trafił do Napoli, które w finale doskonale przeciwstawili się idącej jak burza w tym sezonie ekipie Bianconerich.

Liga Europy 2018/19

Powrót Violi do europejskich pucharów był bardzo ekscytujący dla całego klubu i rzeszy kibiców. W grupie przydzielono nam bardzo przyjemnych przeciwników: Genk, FCSB oraz Hammarby - awans z pierwszego miejsca był musem.

W fazie grupowej szliśmy jak burza i zdarzył nam się tylko jeden remis - na wyjeżdzie z szwedzkim Hammarby. Świetna postawa w grupie i zdobyte 16 punktów było kompletnym wynikiem na jaki liczyłem.

Losowanie 1/16 finału przydzieliło nam drużynę Valencii. Szykowała się bardzo mocna rywalizacja, choć przyznam że delikatnym faworytem w moich oczach była ekipa z Hiszpanii.

Pierwsze spotkanie było niesamowicie pechowe. Czerwona kartka Ceccheriniego z 14' minuty położyła ten mecz i podcięła nasze skrzydła. Przegraliśmy 3 do 0 i rewanż jawił się w zdecydowanie ciemnych barwach.

Na Artemio Franchi było ciężko, Nietoperze obrali defensywną i rozważną grę, przez co ciężko było się wykazać ofensywnie mimo wielu sytuacji. Jedyną bramkę zdobył Matteo Politano pod koniec pierwszej połowy i to by było na tyle z bramek w tym spotkaniu.

Cóż każdy z nas liczył na więcej, trafił nam się rywal do pokonania ale pierwszy mecz na wyjeżdzie z czerwoną kartką ustawił dwumecz. Mimo porażki z pokorą patrzymy w następny sezon i liczymy że pokażemy się dobrze nie tylko w fazie grupowej.

Trofeum Ligi Europy trafiło do innej hiszpańskiej drużyny - Athletic Bilbao. Baskowie na swojej drodze pokonali m.in. Olympique Lyon oraz Marsylię a w finale Arsenal. Pełna podziwu kampania europejska Los Leones.

Podsumowanie sezonu - drużyna i plany

W moich oczach ten sezon dostarczył mi sporo niedosytu. Liczne remisy w lidze i pech w LE zabrał nam szansę na zdecydowany postęp. Mimo tego potrafię wyciągnąć pozytywy tego sezonu i czas na wymienienie bohaterów ukończonego sezonu:

• Dusan Vlahovic - perła w barwach fioletu, w tym sezonie Serb znów zachwycił zdobywając we wszystkich rozgrywkach 22 bramki i 6 asyst, przypomnijmy że ma zaledwie 19 lat a jest jednym z fundamentów Violi

​

• Matteo Politano - nasz nowy nabytek wszedł z buta w koszulkę Fiorentiny, genialnie oddał się w rolę Chiesy, 12 bramek i 15 asyst i pełen podziw jego gry na skrzydłach

​

• Thorgan Hazard - jak widzicie, transfery można uznać za bardzo udane, Belg zakończył sezon z 10 bramkami i 11 asystami, był trochę rzucany po pozycjach szukając mu najlepszej pozycji, mimo tego zostawił po sobie bardzo dobre wrażenie

​

• Alex Telles - kolejna nowa twarz, która nie potrzebowała aklimatyzacji, udało się na lewej obronie znależć arcyciekawą postać, zdobyte 7 bramek i 2 asysty w szczególnie ważnych meczach czyni z niego świetnego obrońcę

​

Poniżej szerszy obraz i kontekst poszczególnych indywidualności. Cała kadra zagrała bardzo dobry sezon i każdy z tych chłopaków włożył wiele serducha by poszło nam jak najlepiej.

W bramce starałem się rozdawać wiele szans obu bramkarzom, gdyż lubię Bartka ale też szanuję potencjał Lafonta. Na wyróżnienie zasługuje jeszcze Valentin Eysseric, który zdobył swoje cenne, niezłe liczby i również na lewym skrzydle dotrzymywał tempa i jakości Politano.

Podsumowując drugi sezon - ambicje były większe ale najważniejsze że spełniliśmy plan minimum wraz z oczekiwaniami zarządu i kibiców. Meczem sezonu okrzyknięto wygrany skromnie mecz z Milanem a wpadką wstydliwą porażkę z Frosinone.

Co tam w Europie słychać?- turnieje i ligi najwyższej rangi

CHAMPIONS LEAGUE 18/19

MISTRZOSTWA ŚWIATA 2018

PREMIER LEAGUE 18/19

LA LIGA 18/19

BUNDESLIGA 18/19

LIGUE 1 18/19

EKSTRAKLASA 18/19

Podsumowanie

Mam nadzieję, że drugi epizod przygód fioletowych zaciekawił was i wciągnął w lekturę. Ostatnio trochę duża aktywność z mojej strony ze względu na chorobowe, które pozwoiliło mi przeznaczyć część czasu na blogowanie. Jak zawsze liczę na wasze słowo i życzę wam miłej pory dnia jaka przed wami. Pozdrawiam.