Football Manager 2017, Rozgrywka Mistrzów 3, Zadanie nr 1 (Paris Saint Germain ), #1

Podejście drugie... nie, trzecie ;). Pierwszym była Barcelona, ale pogmatwałem autozapisy i w ogóle wrzuciłem tylko pół sezonu (tyle rozegrałem), więc musiałem od nowa, nie chciałem drugi raz grać tych samych meczów, więc zmieniłem zespół.

Wybrałem AS Monaco, trochę z sentymentu za 2004 rok, Morientes- Prso... i tak dalej, a trochę przez obecny sezon, skład - mnóstwo talentów, ale... po dwóch miesiącach gry szło mi fatalnie, a nie chciałem w tym zadaniu kariery długofalowej (poza tym pewnie by mnie zwolnili), więc zmieniłem klub jeszcze raz... tym razem na Paris Saint Germain.

Długo miałem niechęć do klubów budowanych za grube pieniądze, najpierw do Chelsea, potem City, PSG... ale to chyba nieuniknione i we współczesnym futbolu chodzą takie sumy, że trzeba do tego przywyknąć. Do Paryżan miałem sentyment z CM-a 01/02, kiedy to nimi grałem, jeszcze z Ronaldinho w składzie.

Cel prosty: trzy główne trofea w jeden sezon. Skład jest silny, pieniądze duże, liga niezbyt wymagająca, poza kilkoma wyjątkami: Monaco, Lyon, Marsylia. Zablokowanie jednak okienka transferowego latem powoduje przymus zmagania się z problemami dręczącymi zespół w rzeczywistośći: krótka ławka i brak zmienników na niektórych pozycjach. Zakazane okienko ma też wpływ na grę.. w Lidze Mistrzów. Tak, bo jako PSG kupujemy najlepszych, a więc z najlepszych zespołów, a więc już grających jesienią w LM i przez to nie mogący grać już u mnie. Oprócz jednego gracza oczywiście, którego można dodatkowo zarejestrować.

W bramce PSG wybór był prosty - Kevin Trapp, ale trzeba przyznać, że Areola to też żaden laik i spokojnie może Niemca zastępować. Brak numeru trzy, ale jego się wygrzebie przy okazji z drużyny rezerw lub juniorów.

Prawa obrona bardzo silnie obłożona, Aurier to pewniak, ale młody Meunier to także wielka klasa. Podobnież na lewej, świetny Kurzawa, ale też całkiem dobry zmiennik - Maxwell. Środek obrony to właśnie ten problem, Marquinos i Thiago Silva to świetny duet stoperów, ale na zmianę jest tylko młodziutki Kimpembe - nikogo więcej! A tyle meczów do rozegrania... Nie ukrywam, że już od startu szukałem kogoś do wzmocnienia środka obrony.

Bogactwo miałem natomiast w środku pola - Krychowiak, Motta, Matuidi, Verratti, Rabiot, Nkunku - chodzić Motta i Nkunku to gracze, na których nie miałem zamiaru bez konieczności stawiać, ale i tak szeroki wybór, aż się prosiło o granie trójką środkowych w pomocy, ale moja taktyka tzn. jedna z dwóch obejmowała tylko dwóch takich graczy - rotowałem spośród tej czwórki. Druga taktyka, bardziej zachowawcza to było właśnie trzech defensywnych pomocników.

W pierwszej taktyce, tej którą grałem najwięcej (drugiej użyłem bodajże dopiero w lutym) czołowymi postaciami byli ofensywni pomocnicy, a było ich trzech plus napastnik z przodu. Wybór także miałem niemały, młodzi : Guedes czy Lo Ceslo, ale też Di Maria, Draxler, Pastore, Moura i BenArfa, a z przodu oczywiście Cavani. I tu był problem numer dwa w PSG - brak zmiennika dla Edinsona. Osobiście nie przepadam za Urugwajczykiem i uważam go za słabego gracza, ale w FM-ie... kozaczy.

Zaczęliśmy od pewnego zdobycia trofeum:

W Pucharze Ligi zakońćzyliśmy przygodę baaardzo szybko:

Pokonało nas Monaco, a więc nasz główny rywal w tym sezonie, obawiałem się trochę o dalszą część sezonu, ale póki co... Cavani strzelał jak natchniony.

Do stycznia w lidze przegraliśmy tylko raz:

Jak widać gorzej nam szło z lepszymi rywalami, toteż bałem się meczów z tuzami europejskiej piłki w LM, ale póki co w LM odnosiliśmy dobre rezultaty, w grupie mieliśmy Olympiakos, Gladbach i Arsenal, wygraliśmy cztery spotkania, zanotowaliśmy jeden remis z  Olympiakosem i porażkę z Arsenalem, dało nam to awans z I miejsca i grę na wiosnę z Celtikiem Glasgow.

Puchar Francji rozpoczęliśmy dopiero w grudniu, więc opiszę za chwilę, kiedy opowiem o transferach, a jest o czym....

Szukałem przede wszystkim stopera i napastnika, jakbym miał przeczucie, bo Cavani złapał ciężką kontuzję na kilka miesięcy i w ogóle wiosną nie grał. Szukałem kogoś dobrego, ale moje oferty był ciągle odrzucane, w końcu udało mi się sypnąć groszem i do klubu przyszedł Martial. Tak, zawodnik, który jeszcze nie tak dawno zdobywał gole dla Monaco teraz będzie w Paryżu. Na pozycję stopera szukałem także gracza francuskiego, miałem do wyboru Kościelnego, Laporte oraz Varane'a, ku mojemu zdziwieniu udało mi sie z Realu wyrwać właśnie tego ostatniego. Nie powiem, nie oszczędzaliśmy zimą... ale zarząd bogaty no to jak mam nie korzystać? Chcieliśmy wygrać wszystko w tym sezonie i tak oto na Parc des Prince zaprezentowani byli jeszcze: Dele Alli, Kasper Dolberg, Aleix Vidal, Matteo Darmian, Lucas (Atletico) - z takim składem możemy ruszać na podbój Francji. Do LM zarejestrowałem Martiala, a to dlatego, że... kontuzaj Cavaniego. Z klubu odeszli Di Maria oraz Aurier. Sporo wydaliśmy, ale sporo to były klauzule lub raty, więc nie zrujnowaliśmy budżetu, tym bardziej, że zaraz potem zarząd podpisał umowę sponsorską na ... 180 mln euro.

Transfery

W Pucharze Kraju problem mieliśmy tylko w jednym meczu, praktycznie to było w ćwierćfinale, gdzie awans wywalczyliśmy dopiero po rzutach karnych, finał to była jednak formalność:

Emocje w lidze były aż do samego końca, mieliśmy zadyszkę, w pewnym momencie mieliśmy również tyle samo punktów co drugie Monaco, w przedostatniej kolejce zremisowaliśmy, ale Monaco przegrało... mieliśmy punkt przewagi i graliśmy z ostatnim zdegradowanym już Caen, pewnie wygraliśmy i dopiero w ostatniej kolejce zapewniliśmy sobie Mistrzostwo Francji:

I tabelka:

No to jeszcze ta nieszczęsna LM... Ze Szkotami liczyłem na łatwe zwycięstwo, ale u siebie Celtic postawił nam się naprawdę solidnie, ostateczni remis 3:3 był całkiem niezłym rezultatem. W rewanżu jednak Celtom nie daliśmy szans, wygrywając pewnie aż 6:0. Szczęście w losowaniu mielismy dalej, trafiliśmy na FC Porto - tutaj po raz pierwszy użyłem taktyki numer dwa w LM, wygraliśmy pewnie dwa mecze po 2:0, kompletnie zaskoczyliśmy Porto naszą taktyką, liczyli na otwarty i ofensywny mecz, a tu klops.

Półfinał to już schody... Real Madryt, w grze zostały jeszcze Barcelona i Arsenal. Z Realem u siebie zremisowaliśmy 0:0, więc odnieśliśmy bardzo dobry rezultat przed rewanżem. Rewanż to byl kapitalny mecz, który skończył się na remisie, ale nie można mówić o nudzie, bo padło aż sześć goli! 3:3 dało nam upragniony awans, gdzie czekał na nas w finale rywal z grupy... Arsenal.

Finał LM:

Czy to gol dla Arsenalu? Nie! Za chwilę Marqiunos poda piłkę daleko do przodu... a tam...

Martial dopada do piłki, biegnie sam na sam i gooool!! Prowadzimy! Od tej pory zmieniam taktykę z ofensywnej na defensywną.

Tak wychodziliśmy na Arsenal:

A tak graliśmy później:

To jednak nie koniec emocj, w tej sytuacji;

Welbeck podaje do Iwobiego i mamy 1:1. Nie zmieniam taktyki, bronię remisu, a kiedy szykujemy się na dogrywkę...

Raz...

Dwa...

Trzy...

Gol w samej końcówce i wygryamy LM:

No i screen zapisów: