Football Manager 2018, Rozgrywka Mistrzów 4, Zadanie nr 1 (Schalke 04 Gelsenkirchen), #3

Cóż, poprzedni sezon - nikt włącznie ze mną się nie spodziewał, że uczynimy taką radość kibicom i po raz pierwszy w historii wygramy Ligę Mistrzów, a do tego dołożymy Puchar Niemiec. Wszystko kosztem ligi, ale... dzięki triumfowi w LM i tak zagramy w niej w nadchodzącym sezonie. Od teraz cel był tylko jeden - Bundesliga!

Przygotowania do sezonu

Po tak okazałym sezonie było wiadomo, że prezes sypnie kasą. Chciałem starannie budować siłę zespołu w kilka sezonów i stawiać na wychowanków, jednak przy tak nieoczekiwanej zmianie - aż mnie świerzbiło, że wydawać. No i popłynęliśmy na kwotę... 124 mln euro! Po drugiej stronie zarobiliśmy ledwie 33 mln, więc ryzyko spore.

Najdroższym transferem był bardzo ofensywny prawy obrońca - Kenny Tete, który z Lyonu przyszedł do nas aż za 48 mln euro. Drugim rekordem transferowym był Keita Balde, tego z kolei widziałem jako przygotowanego do walki z Konoplyanką na lewej stronie, na konto Monaco przelaliśmy 26, 5 mln euro. Nieco mnie, bo 24 mln euro kosztował nas bramkarz, nie byłem pewien formy Fahrmanna po powrocie po kontuzji, a Nubel to młody gracz i gra w kartkę, dlatego też za stosunkowo niewielkie pieniądze pozyskaliśmy Alphonse Areolę.  Ostatni z "dużych" transferów to jeden z moich ulubionych napastników w FM-ie. Przy okazji - chciałem kupić Timo Wernera, ale ten poszedł do... Bayernu za 70 mln euro! Rozrobiłem jednak Lipsk do konca, bo właśnie od nich przyszedł do nas za 22 mln euro Michy Batshuayi. Oprócz nich oczywiście zakontraktowani wcześniej za darmo: Chris Smalling, James Wilson i Danny Welbeck. Przyszło też dwóch młodych graczy z myślą o rezerwach, jeden z nich dopiero zimą i był to nasz jedyny styczniowy transfer.

Latem odeszło od nas 4 graczy, jeden na wypożyczenie - Luke Hemmerich do VFL Bochum, ze względu na to, że w składzie rywalizować miał Tete oraz Caligiuri, więc dla młokosa miejsca nie było. Odeszło też dwóch... środkowych defensorów - Ranochcia i Papas, kolejno do Eintrachtu i Villarrealu. A także Schopf - do Turcji.

Zimą niestety musiałem pożegnać się z Kurzawą (mocno naciskał) i w sumie zostaliśmy z jednym lewym obrońcą. Odszedł też Teuchert oraz dwa wypożyczenia.

Transfery:

Skład wydawał się kompletny, jedynie miałem ledwie dwóch podstawowych stoperów (Kehrer + Smalling) i Gintera, który mógł tam grać, a za niego świetny McKennie, ale... starczyło.

Pobiliśmy też kilka transferowych rekordów :

- najdroższy senegalski piłkarz  (wcześniej M'Baye Niang z Milanu do Torino za 12 mln euro)

- najdroższy belgijski piłkarz (wcześniej Jan Vertonghen z Tottenhamu do United za 19,5 mln euro)

- najdroższy holenderski piłkarz (wcześniej Marc Obermars z Arsenalu do Barcelony za 40 mln euro)

Oczywiście pobiliśmy też klubowy rekord wydatków, a do tego Kenny Tete (48 mln euro) został najdroższym piłkarzem Schalke, wcześniej Breel Embolo za 27,5 mln euro z FC Basel.

Sparingi

Meczów towarzyskich zagraliśmy sporo, chociaż jak pomyślę co o tym sądzi DBoniem to lepiej może przemilczę? W każdym razie wszystko wygraliśmy, tracąc ledwie 3 gole w  13 meczach, nastrajało pozytywnie, drużyna była zgrana, zwarta i gotowa.

DFL-Supercup

Zanim rozgrywki ligowe musieliśmy jeszcze zagrać w dwóch, a w zasadzie to w trzech pucharach. Najpierw ten wewnątrzkrajowy, o super puchar Niemiec. Przyszło nam się mierzyć oczywiście z wielkim Bayernem, ale Bawarczycy dość wcześnie na etapie sezonu przekonali się jaką dysponujemy teraz siłą...

Superpuchar Europy

Graliśmy jako triumfator LM z wcale nie słabym zespołem, bo Atletico Madryt.  W sumie to na ich stadionie zdobyliśmy LM, wygrywając z innym klubem z Madrytu, więc czego mieliśmy się bać? Niestety już tak słodko nie było, bo w 27. minucie bramkę na wagę prowadzenia zdobył Koke i gdyby nie spryt Wilsona już w doliczonym czasie gry pierwszej połowy to schodzilibyśmy ze spuszczonymi głowami do szatni. W drugich 45. minutach nie działo się w sumie nic ciekawego i musieliśmy rozegrać dogrywkę, na początku której gola zdobył Welbeck i to dzięki tej bramce zdobywamy drugi już puchar w tym sezonie.

DFB Pokal

Niby teraz już wszystko jedno, ale skoro tak fajnie nam się zbierają te puchary w gablocie to czemu nie miały by być kolejne?  Zaczęliśmy z rozmachem - 5:0, 2:0, ale później przyszło lekkie rozczarowanie, bo berliński Union pokonujemy dopiero po rzutach karnych! Wcześniej remisując 2:2 przez 120 minut. W półfinale, najgorzej - Bayern. No będzie mi się śnił po nocach! Cóż to był za mecz! Piękny spektakl naszego defensywnego (!) pomocnika, który ustrzelał hattricka!  Było to niestety... za mało. Ehh to 88. minuty prowadziliśmy 3:2, a przegraliśmy ten mecz 5:3, autorem 5 goli... nasz niedoszły piłkarz -  Timo Werner. Bolało.

Klubowe Mistrzostwa Świata

A co, niech będzie nie po kolei. Skoro zacząłem od wstydliwego meczu z  Bayernem to niech ta kupka wstydu rośnie... Chociaż na to się nie zanosiło. W półfinale KMŚ trafiliśmy na Pumas de la UNAM i pewnie wygraliśmy aż 5:0!

W finale jednak już nie przelewki - Boca Juniors! Mimo wszystko sądziłem, że będzie szybko, łatwo i przyjemnie, a tu proszę - po 45. minutach 0:0! Wieje... nudą. Po zmianie stron po rzucie rożnym gola zdobyła nasz defensor Kehrer, ale chwilę później do remisu doprowadza świetny snajper Dario Benedetto. I tak już do końca... Jeszcze w dogrywce Boca nie wykorzystuje rzutu karnego! Czy to dobry znak przed konkursem "jedenastek"? A skądże, bo u nas pudłuje Balde i Hazard, co przy bezbłędności Argentyńczyków oznacza, że to oni od dziś są najlepsi na świecie.

Liga Mistrzów

Przecież wiem, że czekacie na info jak mi poszło w lidze... no to najpierw Liga Mistrzów. Do grupy trafiłem raz z Marsylią, Szachtarem i Manchesterem City, byłem losowany oczywiście z pierwszego koszyka. W sumie - liczyłem na pewne wyjście z grupy. Zielone światełko jednak zaświeciło się, kiedy przegraliśmy we Francji 3:2, na nic był popis dwóch goli Batshuayia. Niestety, ale również na własnej ziemi nie graliśmy za dobrze - ledwie 3:3 z Szachtarem! Jeden punkt w dwóch meczach i przed nami wizja dwumeczu z City... blado to wyglądało. A mimo tego udało nam się w Gelsenkirchen pokonać Obywateli 2:1 po dwóch trafieniach Krugera. W Manchesterze był kapitalny mecz, podobny do tego z Ukraińcami, a i wynik identyczny - 3:3. I... to były nasze ostatnie punkty w tegorocznej edycji LM. Przegrywamy 2:1 z Marsylią i tyleż samo z Szachtarem.

Ktoś by obstawiał taki rozkład sił w tej grupie? Pięć punktów dało nam "awans" do LE na wiosnę.

Liga Europy

W 1 rundzie Austria Wiedeń - wydawało się, że "bez problemu". I tak było - na własnym obiekcie rozbiliśmy Austriaków 4:1, w rewanżu się postawili, ale wynik 2:2 nic im nie dał. W następnej rundzie mierzyliśmy się... z niemiecką drużyną Eintrachtu. Dość szczęśliwie u siebie zremisowaliśmy 1:1, po karnym w końcowym etapie meczu, tak we Frankfurcie mieliśmy wielkie problemy.

Rzut karny już w 13. minucie na gola zamienił Mascarell (stary znajomy hehe) i taki wynik utrzymywał się do przerwy. Po zmianie stron Smalling otrzymał czerwoną kartkę i się posypało - w 5 minut straciliśmy dwa kolejne gole. Odpowiedzieliśmy tylko bramką Balde, ale oznaczało to, że żegnamy się z Europą na dobre.

Bundesliga - jesień

Startuje Ferrari z Gelsenkirchen w wyścigu o mistrzostwo! No i na pierwszym okrążeniu zjeżdżamy do pit stopu, no bo jak nazwać remis w Berlinie z Herthą na inaugurację - 2:2? Na całe szczęście po zmianie ogumienia poszliśmy jak burza - 6:0 (!) z Werderem, 2:0 z Wolfsburgiem, 1:1 w derbach Zagłębia Ruhry i 4:0 z FC Koln. Nawet stadionie w Bawarii udało nam się ugrać bezbramkowy remis, a potem znowu jak czołg - 4:1 z Lipskiem, 2:0 z Hannoverem, Eintrachtem i Darmstadtem. Nasza świetna jesień trwała w najlepsze, do końca remisujemy już tylko z Freiburgiem i "Wieśniakami", a tak to same wygrane w tym piękne 5:0 z HSV (pozdrawiam Eddy).

Zepchnęliśmy Bayern nawet na trzecie miejsce, ale urósł inny rywal i to nasz, lokalny. Jak my niepokonani - to oni oczywiście też.

Trzeba przyznać - idzie nam bardzo dobrze, ale jeszcze sporo do końca.

Bundesliga -  wiosna

Stary lis, a jak dziecko! Ależ zrobiłem błąd w pewnym momencie, dość ważnym - przed meczem ligowym, dałem do ogrania w rezerwach i... spotkanie grałem bez ławki!

Głupi jednak ma szczęście - wygraliśmy bez zmian.

Sparingi zimowe już pokazałem wyżej, były tylko dwa - po 0:0. Budowaliśmy kondycję na decydujące mecze w trakcie końca ligi.  Nikogo też nie kupiliśmy, a straciliśmy Kurzawę (też mój błąd w sumie, że nikogo nie dokupiłem).

Zaczęliśmy jednak od wygranej - 3:1 z Herthą, a gole zdobywali Avdijaj, Holtby i Oczipka - a więc w sumie... zmiennicy. Później zremisowaliśmy tylko 0:0 z Wilkami, ale za to rozbiliśmy w derbach Borussię - 4:2.

I przyszedł kryzys... tak świętowaliśmy derbową glorię, że bezbramkowo zremisowaliśmy z Kolonią, a w następnym meczu... znowu nie strzelamy gola, co więcej - notujemy porażkę! Była to nasza pierwsza porażka w sezonie - 2:0 z Bayernem, a był to 23 lutego 2020, w 22 kolejce.

Kryzys trwał jeszcze do następnej kolejki i remisu 1:1 z Lipskiem, później powstaliśmy z kolan i nastąpiła seria czterech wygranych pod rząd - 4:0 z Hannoverem, 3:2 z Eintrachtem (a w LE nie umiemy!), 2:0 z Darmstadt i 2:1 z Augsburgiem, serię kończy tradycyjnie - Freiburg, znowu się zamurowali i znowu 0:0.

W 30. kolejce rozbijamy Bayer Leverkusen (pozdrawiam;)) 3:0 po golach Bathsuayia i dwóch Embolo i przechodzimy do ofensywy, bo później obrywa się "Źrebakom" - 3:1, znowu Embolo, ale także Balde i Holtby.

Po 31. kolejkach było pewne - Dortmund już się nie liczy, a o koronę mistrzowską musimy bić się do końca z Bayernem.

W 32. kolejce pokonujemy po emocjonującym meczu 4:2 Mainz - gol Balde i hattrick Embolo, ale w 33. kolejce... rewanż za to 5:0 bierze na nas HSV Hamburg i mimo dwóch goli Wilsona - tylko remisujemy 2:2!

Całe szczęście HSV wraz ze spadkiem do 2 Bundesligi nie pozbawiło nas jeszcze mistrzostwa, bo sytuacja przed ostatnią kolejką jest wciąż otwarta. Wszystko w naszych nogach, wystarczy "tylko" pokonać Hoffenheim i to na własnym obiekcie.

Zaczęło się świetnie - już w 5. minucie Keita Balde daje nam prowadzenie, a w 34. minucie Michy Batshuayi podwyższa na 2:0! Jesteśmy pewni swego? Po zmianie stron w 62. minucie sędzia wskazuje na jedenastkę dla "Wieśniaków"! Felix Passlack i... 2:1. Spokojnie jednak kontrolujemy przebieg meczu, w końcu w całym meczu Hoffenheim oddał tylko dwa strzały w tym jeden celny, a tu...

Doliczony czas gry:

Areola stoi jak wryty, a piłka trafia w okienko...

- Jaki wynik Bayernu, jaki wynik?

- 3:0. Lewy 84', 88' i Gnabry 90+1...

- Matko Boska!!

Nie ma gola! Sędzia nie uznał, spalony! O ja Cię nie mogę, co za ulga...

Oznacza to jedno - przegrywamy tylko jeden mecz przez cały sezon, a nagrodą jest... Mistrzostwo Niemiec!

Podsumowanie:

Bayern ubity!

Cóż, liczyłem na dłuższą karierę i bardziej mozolne budowanie potęgi opartej na młodych wychowankach, a tu taki psikus - LM w drugim sezonie. I w dodatku po takich wzmocnieniach udało się z miejsca, chociaż ledwo, ledwo wygrać i ligę. Drżałem do ostatniej kolejki... No i obiektywnie patrząc to taki... średni ten sezon - w LM wręcz kompromitacja. Szkoda mi już się żegnać z Schalke, ale trzeba iść dalej, bo niektórzy tu sobie nieźle poczynają w tej RM :)

Piłkarze statystyki:

Najlepszy strzelec:

Najlepszy asystent:

Najlepsi:

Małe sukcesiki:

Obowiązki: