Trzecia dekada - VILLARREAL (#21, 2039/40) Ostatnia batalia - batalia o... posadę!

Villarreal CF, mój ukochany hiszpański klub mniej więcej od roku 2004, gdy - nikomu praktycznie nieznany - dotarł do półfinału Pucharu UEFA. Dwa lata później był już w półfinale... Champions League! Najbardziej podziwiałem trzech graczy - Juana Romána Riquelme, Marcosa Sennę i Diego Fórlana.

            

Klub nigdy nie wygrał ani ligi, ani krajowego pucharu. Jednak od wielu lat (nie licząc incydentalnego spadku w 2012 roku) plasuje się w czołówce Primera División. Sezon 2018/19 przyniósł tylko 14. miejsce i nastał czas, by przywrócić drużynie pełny blask!

Po raz ostatni prowadziłem Villarreal w eliminacjach 1. Mistrzostw Polski Wirtualnych Menedżerów (Rozgrywka Mistrzów) pięć lat temu, czyli był to Football Manager 2015 (link). Zatęskniłem!
 

Utrudnienia rozgrywki:
- dodatek Smarter AI zwiększający umiejętności menedżerów rywali (link)
- mogę korzystać maksymalnie z pięciu obcokrajowców
- najważniejsze: nie mogę zatrudniać żadnych newgenów poza wychowankami

ŚWIAT GRY
poprzednie sezony

VILLARREAL - sezon po sezonie

ZDOBYWCY TROFEÓW W HISZPANII
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

TRANSFERY
(uwzględniono tylko graczy pierwszej drużyny)
(można kliknąć w personalia zawodnika i zobaczyć jego atrybuty)

Sergio FLUIXÀ (wychowanek: awans z rezerw)
Jose GUILLÉN (wychowanek: awans z rezerw)

Marco KANA (Manchester United: prawo Bosmana)
Brian MORENO (Porto: 17 000 000 €)
Ilaix MORIBA Korouma (zakończył karierę)

KADRA
jesień 2039
(do rozgrywek La Liga można zgłosić 25 zawodników, gracze U-19 z krajów UE nie muszą być zgłaszani)

Obcokrajowcy:   Eduardo CAMAVINGA (Francja)   Sebastiano ESPOSITO (Włochy)

Najczęściej na poszczególnych pozycjach w pierwszym składzie grali:

Odeszło dwóch żołnierzy, najwierniejszych z wiernych... Zarówno Kana jak i Moriba przyczynili się do zdobycia wszystkich 32 trofeów, które Villarreal wywalczył pod moją wodzą. Belg zdecydował się podjąć jeszcze jedno wyzwanie i dołączył do Man Utd, natomiast Moriba wzmocnił sztab szkoleniowy drużyny U-19. Wspaniali gracze!

Opuścił nas też Moreno, który wciąż wspominał o potrzebie zmiany otoczenia. Zaakceptowałem więc dobrą ofertę Porto. 

W związku z odejściem trzech w/w zawodników, miejsce w elitarnym pierwszym składzie zdobyli Luna, Abengózar i Flores.

Z rezerw awansowali utalentowani Guillén i Fluixà.

CZĘŚĆ BLOGOWA

Przed sezonem zarząd oczywiście oczekiwał, że wygramy ligę. Tych panów nie obchodziło bowiem, że właśnie odeszło z klubu trzech podstawowych zawodników... Trzeba ich jednak zrozumieć. Oni nie narzucali mi żadnych ograniczeń. Dostałem do dyspozycji pokaźny budżet transferowy oscylujący w granicach 100 mln euro i mogłem wzmocnić skład. Gdyby ta kariera toczyła się na zasadzie „wolnej amerykanki“, czyli kupuję najlepszych zawodników, na jakich mnie stać - pewnie nikt by nam nie podskoczył od wielu, wielu lat. Tylko czy wtedy byłoby tak ciekawie? Znam odpowiedź - nie! Nie mogę mieć jednak pretensji, że w pewnym momencie znalazłem się pod ścianą; sam wybrałem taki sposób gry (smarter AI, maksymalnie pięciu cudzoziemców i najważniejsze - żadnych newgenów poza wychowankami).

Ale po kolei... Słabiutko wypadli dublerzy w Copa del Rey - po wyeliminowaniu Badajoz ulegli Maladze. Obydwa gole strzelił Sebastiano Esposito. 

W meczach Supercopa nie mogłem wystawić kilku kontuzjowanych graczy (bramkarz Robles, Luna, Mayor, Flores). Udało się jednak wyeliminować Betis, lecz w w finale przegraliśmy na karne z Sevillą.

W Champions League dość gładko poradziliśmy sobie z rywalami w grupie (Ajax, Benfica, Galatasaray), by w 1/8 trafić na Borussię Dortmund. I tu zawiódł mnie trenerski nos... Otóż po zwycięstwie na wyjeździe 1:0, postanowiłem, że w rewanżu wystawię kilku dublerów, m.in. rezerwowych stoperów. Nie mieściło mi się po prostu w głowie, że możemy przegrać różnicą dwóch goli na własnym stadionie. I się oszukałem....

Champions League po raz kolejny została wygrana przez Manchester City, ale prowadził ten zespół już nie legendarny Guardiola, lecz Vincent Kompany.

Wreszcie liga. Nie szło nam może rewelacyjnie, ale kręciliśmy się w okolicach 4-5 miejsca. Tymczasem po remisie u siebie z Getafe (17 marca) zostałem wezwany na dywanik! Zarząd był bardzo niezadowolony z mojej pracy...

Oczywiście nie chciałem odchodzić z klubu w taki sposób, wyrzucony jak pierwszy lepszy nowicjusz. Zapytałem, co mam zrobić, aby zachować posadę?

Na szczęście terminarz nie był jakoś przesadnie trudny i udało się uciułać te 10 punktów. Posadę uratował mi w Bilbao gol weterana Camavingi.

Ostatecznie drużyna zajęła 5. miejsce w Primera División kwalifikując się tylko do Ligi Europy. Po sezonie znów musiałem stawić się na dywaniku, tym razem jednak obyło się bez żądań. Zarząd postanowił obniżyć budżet transferowy i w przyszłym sezonie (którego już nie rozegram) oczekują tylko awansu do LE, a nie tytułu. Rozsądnie.

Aby nie kończyć tej kariery w tak bardzo minorowym nastroju, trzeba pochwalić Ernesto Lópeza. Ten 23-letni napastnik spisał się tym razem fantastycznie! W lidze zdobył 26 bramek i został ze sporą przewagą królem strzelców! Niestety, selekcjoner reprezentacji Hiszpanii nie powołał go na EURO 2040... Szkoda.

I to już (prawie) wszystko... Sebastiano Esposito kończy po tym sezonie karierę, Pedri - który spędził w moim klubie 20 sezonów (sic!) - odchodzi spróbować jeszcze sił we Włoszech (Inter), Camavindze kończy się kontrakt... W swoim ostatnim meczu ligowym (13 maj 2040) żegnałem ich wszystkich... Pedri strzelił gola, Esposito - niestety - nie wykorzystał karnego. Ale i tak był najlepszym napastnikiem, jakiego prowadziłem w całej mojej przygodzie z FM-em (wcześniej CM-emem). Fenomen, mimo wcale nie najlepszych atrybutów!

Zamierzam jeszcze zaprezentować ewolucję kilku moich wybitnych graczy, następnie pouzupełniam profile newgenów oraz przygotuję podsumowanie. To była sympatyczna kariera, której na pewno nigdy nie zapomnę.

CZĘŚĆ STATYSTYCZNA

SUPERPUCHAR HISZPANII
wynik osiągnięty przez Villarreal


 

LIGA
wyniki osiągnięte przez Villarreal

tabela

Historia
LIGA

snajperzy

Historia (najlepsi snajperzy)

najwyższe oceny za grę

PUCHAR HISZPANII
wyniki osiągnięte przez Villarreal


 

Historia
PUCHAR HISZPANII

LIGA MISTRZÓW
wyniki osiągnięte przez Villarreal

faza grupowa

tabela

faza pucharowa

WAŻNE ROZSTRZYGNIĘCIA (piłka klubowa)

Hiszpania

Europa / Świat

STATYSTYKI ZAWODNIKÓW
(wszystkie oficjalne rozgrywki)
zawodnicy posegregowani od najwyższej średniej oceny do najniższej

STATYSTKI ZAWODNIKÓW
(mecze/gole w poszczególnych rozgrywkach)
(na granatowo zaznaczeni debiutanci)

KSIĘGA REKORDÓW

Najwyższe zwycięstwo (wszystkie rozgrywki):
(13-0, 16/12/2020 vs Tàrrega, Puchar Hiszpanii)
(13-0, 18/12/2024 vs Portugalete, Puchar Hiszpanii)
Najwyższe zwycięstwo (liga):
(8-0, 28/10/2025 vs Las Palmas)
(8-0, 04/02/2034 vs Levante)
 

Najwyższa porażka (wszystkie rozgrywki):
(0-7, 05/03/2031 vs Atlético Madryt, Puchar Hiszpanii)
Najwyższa porażka (liga):
(0-5, 17/05/2020 vs Real Madryt)
 

Najwięcej meczów bez porażki (wszystkie rozgrywki):
(42, 02/12/2028 - 30/06/2029)
Najwięcej meczów bez porażki (liga):
(41, 02/12/2028 - 15/12/2029)
 

Najwięcej meczów bez zwycięstwa (wszystkie rozgrywki):
(5, 18/03/2036 - 12/04/2036)
Najwięcej meczów bez zwycięstwa (liga):
(5, 23/03/2036 - 26/04/2036)
 

Najwięcej zwycięstw z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(14, 06/05/2031 - 24/09/2031)
Najwięcej zwycięstw z rzędu (liga):
(12, 15/03/2025 - 23/08/2025)
(12, 26/09/2026 - 12/12/2026)
 

Najwięcej porażek z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(3, 06/05/2037 - 16/05/2037)
Najwięcej porażek z rzędu (liga):
(2, dziewięciokrotnie)

Najmłodszy zawodnik:
Ernesto LÓPEZ (16 lat i 283 dni, 17/09/2033 vs Sporting Gijón 0-0, Liga)

Najstarszy zawodnik:
Unai SIMÓN (38 lat i 327 dni, 03/05/2036 vs Eibar 5-2, Liga)

Najmłodszy strzelec bramki:
Ernesto LÓPEZ (16 lat i 322 dni, 26/10/2033 vs Real Saragossa 1-0, Liga)

Najstarszy strzelec bramki:
Sebastiano ESPOSITO (37 lat i 224 dni, 11/02/2040 vs Atlético Madryt 2-3, Liga)

Najwięcej bramek w meczu:
Sebastiano ESPOSITO (6, 04/02/2034 vs Levante 8-0, Liga)

Najwięcej meczów w historii (wszystkie rozgrywki):
    869 - PEDRI-Pedro González (2020-40)

Najwięcej meczów w historii (liga): 
    625 - PEDRI-Pedro González (2020-40)

Najlepszy snajper w historii (wszystkie rozgrywki):
    680 - Sebastiano ESPOSITO (2021-40)

Najlepszy snajper w historii (liga):
    519 - Sebastiano ESPOSITO (2021-40)

To już definitywnie koniec naszej drogi....