Debiutancki sezon 2017/18 (klik) został dość ciepło przyjęty na tej  stronie, za co bardzo dziękuję <3. 

Zajęcie drugiego miejsca w Ligue 1 w sezonie 17/18 było niesamowitym osiągnięciem w skali klubu, a smaczku dodał fakt że przegraliśmy z PSG różnicą bramek. Nadchodzący sezon przynieść miał jednak jeszcze większe wyzwanie. Chciałem udowodnić, że poprzedni sezon nie był łutem szczęścia, a początkiem tworzenia nowej siły na europejskiej scenie piłkarskiej. Nie ułatwiał również napięty terminarz z racji gry w Lidze Mistrzów. Rennes zdołało zagrać kolejny fantastyczny sezon, czy wróciło gdzieś na środek tabeli? Zapraszam do lektury!

(Jeśli jakieś zdjęcie jest nieczytelne, wystarczy w nie kliknąć ;))

Filozofia klubu

Nie ma co się oszukiwać, Rennes nie jest zbyt prestiżowym klubem. Utrudniało mi to transfery w poprzednim sezonie i jest to jedna z głównych przeszkód na drodze do zbudowania mistrzowskiego składu. Drugim problemem jest marny budżet transferowy. 20 mln... szanujmy się. Te aspekty oraz chęć ubarwienia tej kariery wywołały u mnie chęć obrania konkretnej strategii klubu.

Zainspirowały mnie do tego dwie legendarne już osoby ze świata piłkarskiego - Rinus Michels i Johan Cruyff. Stylem gry zacząłem bardziej dążyć do dostosowanej do francuskich realiów wersji "futbolu totalnego". Rozumiem przez to stworzenie swojej wersji tej rewolucyjnej taktyki. Zamierzam trochę bardziej uporządkować grę obronną aniżeli to było w oryginale.

Nie mogąc kupować gwiazd do swojej drużyny, zaczałem baczniej przypatrywać się młodym, utalentowanym zawodnikom, jak i również skierowałem swój wzrok do szkółki juniorskiej. Zamiast kupować zawodników pod taktykę, zacząłem ich pod nią wychowywać.

Ajax zawdzięcza swoje największe sukcesy w latach 70 swojemu fantastycznemu systemowi szkolenia. Koniecznym stało się więc rozbudowywanie mojej klubowej infrastruktury i skupienie się na podnoszeniu jakości sztabu szkoleniowego. W przyszłości rozbuduję także struktury analityczne.

Nie spodziewam się od razu niesamowitych wyników, ale uważam, że taka strategia jest bardzo satysfakcjonująca. Widok twoich wychowanków i młodych zawodników z wyrobioną tożsamością ogrywających PSG napędzane petrodolarami jest wart każdego trudu (takie małe marzenie).

Transfery

Sezon 2018/19 przywitał mnie radosną wiadomością o przejęciu klubu przez konsorcjum... oraz radosnym komunikatem o embargo transferowym.

Całe szczęście nie trwało to bardzo długo i mogłem zacząć grać na rynku transferowym.

Alfonso Figueiredo - lewy obrońca, nieobecny w poprzednim sezonie. Dałem mu chwilę pograć i się nie sprawdził. Z racji dużej głębi na lewej obronie nie płakałem po sprzedaży

Diafara Sakho - niepotrzebny, nieskuteczny napastnik. Próbowałem go sprzedać, ale kluby oferowały psie pieniądze. Wysłałem go na płatne wypożyczenie, żeby jego wartość zbyt mocno nie spadła, a zawsze coś wpadnie do klubowej kasy.

Brandon Thomas - niepotrzebny i na obecny stan stanowczo zbyt słaby zawodnik

Marco Tumimnello - według mnie, ogromny talent włoskiej piłki. Udało mi się go wypożyczyć z opcją wykupu w wysokości 15mln, żeby mieć furtkę w razie, gdyby się sprawdził. Mam nadzieję, że zapewni nam spokój w ataku na długie lata.

Gabriel - transfer bez większej historii, potrzebowałem zmiennika dla Abdoula Diallo

Sebastian Szymański - kupiłem go trochę z sentymentu, bo prowadziłem go podczas mojej kariery w Legii Warszawa. Nie można mu odmówić talentu i na pewno zwiększy głębie składu, a może za kilka lat sprzedamy go z zyskiem.

Paulo Diaz - solidny środkowy obrońca, reprezentant Chile. Mieścił się w granicach naszego budżetu, a może się przydać podczas natłoku meczów.

Issa Diop -  młody środkowy obrońca, reprezentant Francji U-21. Duży talent, mam nadzieję że się u mnie rozwinie i trzymam kciuki za powołanie do seniorskiej reprezentacji.

Dodatkowo poza tymi transferami, zakończyło się wypożyczenie Whabiego Khazriego i jak widać nie zdecydowałem się na wykup. Uznałem że nie opłaca się to aż tak mocno, szczególnie że z wypożyczenia z Toulouse wraca Firmin Mubele.

Taktyka

W odniesieniu do poprzedniego sezonu postanowiłem zrobić niedużą zmianę. Przeszedłem z 4-2-3-1 na 4-3-3 szeroka. Pozwoliło mi to na większą swobodę w rotacji oraz to drobny ukłon w stronę Ajaxu i ich ustawienia 4-3-3 w czasach największej świetności. W porównaniu do Ajaxu, moje Rennes prezentuje odmienne przypisanie ról w ataku, zachowując swoją unikatowość.

Mecze towarzyskie

Coupe de la Ligue

Zacznę opisywanie rozgrywek od pucharu ligi. Nie zamierzałem w tych rozgrywkach wystawiać rezerwowego składu, chyba że mecz poprzedzał jakieś ważniejsze spotkanie. Mecz z Dijon FCO był fantastyczny i uwierzyłem że będąc na fali możemy coś więcej osiągnąć w tych rozgrywkach... No i przyszło PSG i dosyć brutalnie nam pokazało że nie, nie możemy osiągnąć czegoś więcej.

Puchar Francji

Początkowe rundy przeszliśmy bez większych rewelacji, pewne zwycięstwa. W ćwierćfinale spotkaliśmy naszego dobrego znajomego...

Oj srogo nas potraktowali. PSG było tego dnia po prostu zbyt silne i żegnamy się z pucharem z podkulonym ogonem... Może za rok? :/

Liga Mistrzów

Pierwsze zetknięcię się z europejską piłką na wysokim poziomie, jak i również pierwsza okazja do wypromowania się w Europie. Na dzień dobry dostajemy dosyć mocną grupę.

Sukcesu nam nie wróżyłem. Nie zamierzałem jednak składać broni i szczerze wierzyłem w odniesienie przyzwoitego wyniku.

Moje przewidywania się sprawdziły. Stade Rennes osiągnęło przyzwoity wynik walcząc jak równy z równym z Manchesterem United, czy nie przegrywając w starciu z wyżej notowaną Borussia. Szczególnie cieszy ta skromna wygrana z United.

Kończymy zmagania w Lidze Mistrzów na 3 pozycji, więc w lutym meldujemy się w Lidze Europy. Nieźle jak na debiutanta w rozgrywkach, jednak w następnym sezonie mam smaka na więcej ;)

Tak wyglądały zmagania od 1/8 finału.

Pierwsza połowa sezonu w Ligue 1

Zacznę od fatalnej wiadomości, otóż Ezequiel Schelotto uszkodził więzadła i niestety w tym sezonie będę musiał sobie radzić bez niego :(

(W tym zestawieniu brakuje meczu z Bordeaux, który został przeniesiony na późniejszy termin, w screenie z rundy wiosennej mecz ten będzie zaznaczony na niebiesko)

Runda jesienna to był kosmos! Tak niesamowita forma i tylko jedna porażka z OL! Zespół był w gazie, a chłopaki nie odpuszczali żadnego meczu. A wynik meczu z PSG oprawiłem sobie w ramkę i powiesiłem nad łóżkiem.

Nieziemska skuteczność i prawie 2x więcej celnych podań. Dla takich chwil warto żyć. Pewnie przez ten mecz paryżanie się tak zdenerwowali i zgotowali nam w pucharach piekło ;)

Zasłużone drugie miejsce na koniec pierwszej połowy fazy, paryżanie w zasięgu strzału.

Przerwa zimowa

W przerwie zimowej, jak i w zimowym okienku transferowym nie doszło do poważniejszych transferów z uwagi na pustki w klubowym skarbcu, także skład oraz taktyka pozostają bez zmian. Gramy dalej!

Liga Europy

Losowanie nas nie oszczędziło i trafiliśmy na bardzo mocny Liverpool.

Pierwszy mecz był bardzo wyrównany, graliśmy z zębem utrzymując bardzo wysokie posiadanie piłki. Szkoda tylko tej bramki straconej w 81 minucie

W drugim meczu nagle przestaliśmy istnieć. Liverpool zniszczył nas sportowo. Lepsi byliśmy tylko pod względem wygranych pojedynków i fauli... Ten mecz pokazuje jaki ogrom pracy jeszcze czeka tą drużynę, aby zaistnieć na większej scenie.

Druga połowa sezonu Ligue 1

Myślałem że troszeczkę bardziej mnie polubili w tym klubie... boli w serduszko.

Druga połowa sezonu już nie tak zielona jak pierwsza. PSG znowu na kolanach, ale co z tego, jeśli takie Troyes ogrywa nas 0:1... Widać już zmęczenie, szczególnie na finiszu rozgrywek. Zespołowi zdecydowanie brakuje jeszcze ogrania i stabilnej formy do końca. Jednym z powodów tak kiepskiej formy może być też kontuzja głównego snajpera na ostatnie kilka meczów.

Tak prezentuje się tabela na koniec sezonu. Niestety na finiszu PSG nam uciekło, ale drugie miejsce z sezonu 2017/18 zostało obronione. Sezon był świetny, szczególnie biorąc pod uwagę natłok meczów. Aby zdobyć tytuł trzeba będzie zagrać na 110% swoich możliwości. Przez większość sezonu utrzymywaliśy się na 2 pozycji, raz, w 36 kolejce objęliśmy nawet prowadzenie.

Podsumowanie sezonu

Świetny sezon w wykonaniu Stade Rennes miał swoje odzwierciedlenie w nagrodach jakie otrzymaliśmy na koniec sezonu:

Wygrani tego sezonu:

(kliknij aby przejść do profilu)

Marco Tumminello - nawet się nie zastanawiam czy go wykupić z Romy. Bardzo skuteczny napastnik, nie mogę się doczekać następnych sezonów.

Faitout Maouassa - stał się pewnym elementem zespołu. Młody gracz zaliczył spory skok w rozwoju, czego wynikiem jest nagroda dla Gwiazdy Sezonu. Zadebiutował on również w zespole Francji U-21

Ismaila Sarr - w poprzednim sezonie nie spisywał się zbyt dobrze. Okazało się że wystarczyło zacząć go wystawiać na prawym skrzydle. Z miejsca zaczął stanowić o sile formacji ofensywnej. Wciąż jest bardzo młody i może się rozwinąć na prawdziwą gwiazdę Ligue 1

Nicolas Janvier - kolejny młody zawodnik w tym zestawieniu. Odstawiałem go w poprzednim sezonie, natomiast teraz postanowiłem dać mu szansę. To był strzał w 10! Duże umiejętności techniczne, ogromny potencjał i stabilna forma. Nawet w najbardziej beznadziejnych meczach jego forma nie schodziła poniżej 6,9

Dan-Axel Zagadou - lider formacji defensywy, może się wciąż rozwinąć. Strzela bramki, robi za defensywnego pomocnika, bo jego umiejętności wyprowadzenia piłki z defensywy to bardzo wysoki, światowy poziom

+ Rafik Guitane - mały bonus do tej listy. Mimo że nie wystąpił w żadnym meczu Rennes to został zawodnikiem Mistrzostw Europy U-19 i zaliczył świetny sezon w lidze belgijskiej

Przegrani tego sezonu:

Firmin Mubele - miał być następcą Khazriego. Sporo od niego oczekiwałem, szczególnie że poprzedni sezon w Toulouse miał fenomenalny. To że rozczarował to mało powiedziane

Benjamin Andre - lider z poprzedniego sezonu, w obecnym praktycznie niewidoczny. Grał bardzo słabo i wypadł z gry na pół sezonu.

Nahki Wells - cień piłkarza z poprzedniego sezonu. W obecnym stanie nie miał najmniejszych szans aby konkurować z Tumminello.

Skład z sezonu 2018/2019

Obowiązki