Football Manager 2020. Rozgrywka Mistrzów 6. Kariera nr 3. Sezon nr 20 (SZARLERUA #20 2038/39 - żegnajcie!)

Postanowiłem zbudować w Belgii eksportowy team. Taki, który co roku będzie można bez wstydu zaprezentować w Europie. Nie chcę jednak dawać "nowego życia" starym potentatom - pragnę stworzyć nową siłę. Wybrałem Royal Charleroi Sporting Club. Zanim podjąłem tam pracę, nigdy nie zdobyli ani mistrzostwa, ani pucharu.

Korzystam z dodatku utrudniającego rozgrywkę:

ŚWIAT GRY
poprzednie sezony

CHARLEROI - sezon po sezonie

ZDOBYWCY TROFEÓW W BELGII
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

TRANSFERY
(uwzględniono tylko graczy pierwszej drużyny)
(można kliknąć w personalia zawodnika i zobaczyć jego atrybuty)

Tomáš BENDA (Slavia Praga: 14 000 000 €)
Orlando BROWNE (Vitória de Guimarães: 350 000 €)

Andrea BONFANTI (Barcelona: 40 000 000 €)
Geert DE WILDE (koniec wypożyczenia)

KADRA
(w lidze do meczowej osiemnastki musi być zgłoszonych sześciu graczy wyszkolonych w Belgii przed 23 urodzinami)

Najczęściej na poszczególnych pozycjach w pierwszym składzie grali:

Ważna sprawa: postanowiłem powrócić do taktyki zwanej przeze mnie „krzyżem“, którą stosowaliśmy z powodzeniem przez pierwsze osiem lat. Wiązało się to z faktem, że należało umożliwić grę w pierwszym składzie Stijnowi Goossensowi, który przez trzy poprzednie sezony udowodnił, że ma niewiarygodny talent. Goossens najlepiej czuje się jednak na „dziesiątce“, a tam mamy przecież niesamowitego Mauridesa... Skończyło się więc tak, że mniej więcej przez pół sezonu na „ósemce“ grał Goossens, a na „dziesiątce“ Maurides, a potem się zamienili.

W związku z tym, że pozycja typowego defensywnego pomocnika jest obecnie tylko jedna, musiałem się pozbyć któregoś z wybitnych graczy. Pechowcem okazał się Bonfanti - był najstarszy i za rok kończył mu się kontrakt. Barcelona zapłaciła 40 mln euro, co powitane zostało przeze mnie entuzjastycznie. Z klubu odszedł też De Wilde - ten świetny napastnik po udanym mundialu (5 goli w 5 meczach!) powrócił do swojej macierzystej drużyny (Barcelona).

Klub wzmocnili utalentowany czeski stoper Tomáš Benda i młody Portugalczyk Orlando Browne. Ten drugi to raczej głęboka rezerwa, niż faktyczne wzmocnienie. Na zasadzie prawa Bosmana podpisaliśmy stałe kontrakty z piłkarzami, którzy byli już u nas od jakiegoś czasu w ramach wypożyczeń (Amrani i Christian).

DLA KONESERÓW BLOGOWANIA

W przerwie między sezonowej...

Na MŚ’2038 powołania otrzymało czternastu zawodników Charleroi. Wszyscy zagrali! Trochę szkoda, że selekcjoner Belgów nie zdecydował się wziąć na turniej 18-letniego Stijna Goossensa. Ważne jednak, że młodzian wyznaczony był do szerokiej kadry - to dowód, że przyszłość przed nim! Pewną niespodzianką była nominacja dla Traoré, ale wokół niego zaczynali kręcić się przedstawiciele Wybrzeża Kości Słoniowej (takie ma korzenie). Należało więc go „spalić“ i definitywnie przypisać do Belgii, dla której przed mistrzostwami grał tylko towarzysko.

Niestety, żaden z naszych nie przywiózł medalu. Belgia odpadła w ćwierćfinale przegrywając na karne z późniejszym triumfatorem, Anglią. Bezbarwnie wypadł Ruíz (bez gola), który nie pomógł Meksykowi chociażby wyjść z grupy. Z kolei fantastycznie zagrał De Wilde, który został wicekrólem strzelców. On formalnie do 30 czerwca był jeszcze naszym graczem (wypożyczonym z Barcelony), ale już w meczu z Anglią (3 lipca 2038) wystąpił jako piłkarz Dumy Katalonii.

Sezon nr 20 rozpoczynałem z wielkimi nadziejami. Powrót po wielu latach do ulubionej taktyki („krzyż“) plus stabilny, dobry, zgrany skład - wydawało mi się, że będzie można powalczyć o wymarzony Puchar Mistrzów...

Rzeczywistość okazała się... inna.

Zgodnie z przyjętą w poprzednim blogu zasadą, wyznaję optykę, że „szklanka jest zawsze do połowy pełna“, a nie na odwrót!

A więc peany! Mój zespół po raz CZWARTY z kolei wygrał w swoim kraju wszystko, co było możliwe do wygrania!

Najcięższą przeprawę mieliśmy w Pucharze Belgii, gdzie w ćwierćfinale potrzebna była dogrywka, a w finale - rzuty karne. Anderlecht postawił trudne warunki i gdyby nie kapitan i legenda Charleroi - Maarten Vandevoordt - to z „trypletu“ wyszłyby nici! Ten 37-letni zawodnik wytrzymał presję, gdy rywale mieli egzekwować karnego, który mógł zakończyć zabawę. Obronił! A potem wciąż młodziutki Goossens także nie zawiódł i udało się.

Warto też zwrócić uwagę, że krajowy puchar zdobyliśmy po raz piąty z rzędu, notując przy tym passę 30 meczów bez porażki!

W lidze bezapelacyjnie pokazaliśmy rywalom plecy, zwyciężyliśmy z ogromną przewagą. A nie brakowało nam różnych problemów. Między innymi ciężką kontuzję złapał w połowie marca Ruíz, który wcześniej i tak w 23 występach zdobył... 23 gole. Ten dorobek pozwolił mu po raz czwarty z rzędu zostać królem strzelców.

Pamiętamy, że w poprzednim sezonie udało się po raz pierwszy (i jedyny) wygrać ligę bez porażki. Teraz zespół przedłużył passę ligowych meczów bez przegranej do 54, ulegając dopiero na początku listopada drużynie KAA Gent. Ustanowiliśmy natomiast nowy precedens: nie zanotowaliśmy ani jednego remisu! Totalna bezkompromisowość: 35-0-5!

Pochwalić trzeba cały mój pierwszy skład - wszyscy (oprócz bramkarza, który ma zawsze zaniżone oceny) znaleźli się w pierwszej dziesiątce graczy z najlepszymi notami w lidze!

W porządku... Teraz pora napisać o „tym“, czyli o bojach w Champions League. Miało być fantastycznie, a... No cóż - to był nasz najgorszy występ od debiutu (2020 rok)... Największym rozczarowaniem była porażka 0:1 z Borussią M’Gladbach u siebie. To szczególnie bolesne, gdyż na wyjeździe roznieśliśmy ich aż 4:1, a kapitalną partię rozegrał Dannemann.

Przed ostatnim meczem z Liverpoolem mieliśmy jeszcze cień szansy na 3. miejsce, które pozwoliłoby zagrać wiosną w Lidze Europy. Warunkiem była wygrana z The Reds, którzy już zapewnili sobie awans do dalszych gier. Ten mecz rozeźlił mnie nie na żarty. Kląłem jak szewc. Ale jak tu nie kląć?! Z czterech straconych przez nas goli, trzy padły po stałych fragmentach gry!!! Za każdym razem to samo GÓWNO - do piłki podchodził 30-letni reprezentant Anglii, mistrz świata, Ben Wagstaff. I trzykrotnie nasza gra obronna wołała o pomstę do nieba... Ostatni gol padł w doliczonym czasie gry... A przecież defensywne stałe fragmenty niby najłatwiej jest wytrenować... Załamka - popatrzcie sami:

***

Po głębokim namyśle, rozważeniu wszystkich „za i przeciw“ uznałem, że moja misja w Charleroi dobiegła końca. Zrealizowałem cele tej kariery; jedyny niedosyt to brak zwycięstwa w Champions League. Ale uznałem, że „głową muru nie przebiję“... Szkoda mi jedynie, że nie będę mógł dalej prowadzić Stijna Goossensa, który naprawdę ma wszelkie dane, by iść w ślady Edena Hazarda.

Za kilka dni ukaże się blog podsumowujący tę niezwykle udaną i ciekawą (przynajmniej dla mnie) przygodę. Planuję też jedną-dwie publikacje z serii „ewolucja gwiazd“, na 100% będzie Vandevoordt. Dziękuję wszystkim, którzy śledzili tę karierę!

CZĘŚĆ STATYSTYCZNA

SUPERPUCHAR BELGII

Historia
SUPERPUCHAR BELGII

LIGA
wyniki osiągnięte przez Charleroi
sezon zasadniczy

tabela po sezonie zasadniczym

wyniki osiągnięte przez Charleroi
grupa mistrzowska

tabela końcowa

Historia
LIGA

snajperzy

Historia (najlepsi snajperzy)

najwyższe oceny za grę

PUCHAR BELGII
wyniki osiągnięte przez Charleroi

Historia
PUCHAR BELGII

LIGA MISTRZÓW
wyniki osiągnięte przez Charleroi

faza grupowa

tabela

LIGA EUROPY - LIGA CONFERENCE - LIGA MISTRZÓW

STATYSTYKI ZAWODNIKÓW
(wszystkie oficjalne rozgrywki)
zawodnicy posegregowani od najwyższej średniej oceny do najniższej

STATYSTKI ZAWODNIKÓW
(mecze/gole w poszczególnych rozgrywkach)
(na granatowo zaznaczeni debiutanci)

KSIĘGA REKORDÓW

Najwyższe zwycięstwo (wszystkie rozgrywki):
(11-0, 11/08/2029 vs Zulte Waregem, Liga)
(11-0, 27/09/2034 vs Patro Eisden Maasmechelen, Puchar Belgii)
Najwyższe zwycięstwo (liga):
(11-0, 11/08/2029 vs Zulte Waregem)
 

Najwyższa porażka (wszystkie rozgrywki):
(0-5, 25/11/2020 vs Barcelona, Liga Mistrzów)
Najwyższa porażka (liga):
(0-4, 25/09/2021 vs Gent)
(0-4, 18/04/2026 vs Club Brugge)
 

Najwięcej meczów bez porażki (wszystkie rozgrywki):
(55, 16/05/2032 - 30/04/2033)
Najwięcej meczów bez porażki (liga):
(54, 02/05/2037 - 30/10/2038)
 

Najwięcej meczów bez zwycięstwa (wszystkie rozgrywki):
(5, 11/03/2023 - 06/04/2023)
Najwięcej meczów bez zwycięstwa (liga):
(4, 11/03/2023 - 02/04/2023)
(4, 22/04/2034 - 14/05/2034)
 

Najwięcej zwycięstw z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(18, 05/07/2025 - 01/11/2025)
(18, 26/12/2028 - 08/04/2029)
Najwięcej zwycięstw z rzędu (liga):
(23, 17/05/2020 - 23/01/2021)
 

Najwięcej porażek z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(3, 01/03/2025 - 11/03/2025)
(3, 22/04/2034 - 07/05/2034)
(3, 07/11/2038 - 24/11/2038)
Najwięcej porażek z rzędu (liga):
(3, 22/04/2034 - 07/05/2034)

Najmłodszy zawodnik:
Stijn GOOSSENS (15 lat i 228 dni, 22/07/2035 vs Gent 1-0, Superpuchar Belgii)

Najstarszy zawodnik:
Nicolas PENNETEAU (39 lat i 8 dni, 07/03/2020 vs Kortrijk 2-1, Liga)

Najmłodszy strzelec bramki:
Stijn GOOSSENS (16 lat i 5 dni, 11/12/2035 vs Rangers 3-1, Liga Mistrzów)

Najstarszy strzelec bramki:
Amine GOUIRI (36 lat i 29 dni, 16/03/2036 vs Royal Antwerp 3-1, Liga)

Najwięcej bramek w meczu:
Louis MUNTEANU (5, 24/09/2022 vs Antwerp 6-1, Liga)
Amine GOUIRI (5, 02/09/2023 vs Eupen 6-2, Liga)
Louis MUNTEANU (5, 24/09/2031 vs Tienen 5-0, Puchar Belgii)

Najwięcej meczów w historii (wszystkie rozgrywki):
    890 - Maarten VANDEVOORDT (2020-39)

Najwięcej meczów w historii (liga):  
    654 - Maarten VANDEVOORDT (2020-39)

Najlepszy snajper w historii (wszystkie rozgrywki):
    538 - Amine GOUIRI (2019-36)

Najlepszy snajper w historii (liga):
    426 - Amine GOUIRI (2019-36)

NOTKA ORGANIZACYJNA

Blog spełnia wszystkie wymagania regulaminowe.

Linki przydatne dla potencjalnych uczestników eliminacji 6. Mistrzostw Polski Wirtualnych Menedżerów:

SAMOUCZEK

REGULAMIN RM

Trailer: