Kariera #2, część 1. Everton. Na kłopoty... Vicomino

WSTĘP

Kolejna kariera którą chciałbym tutaj zaprezentować rozgrywać się będzie w kolebce futbolu, na wyspach brytyjskich, dokładnie w angielskiej Premier League.  Wybór mało oryginalny ale potrzebowałem odskoczni po tym jak spróbowałem swoich sił w północnoamerykańskiej lidze MLS… Tam to była jazda. Te wszystkie drafty, wymiany, dziwny system rejestracji zawodników… Nie wytrzymałem nawet jednego sezonu w Chicago Fire i jeszcze przed fazą play off zrezygnowałem z tej "przygody".

W Premier League, zresztą już od dłuższego czasu, słabo prezentuje się jeden z moich ulubionych klubów z Anglii – Everton, przydomek „The Toffees”. Patrząc na aktualną formę trudno w to uwierzyć ale Everton to jeden z najbardziej utytułowanych angielskich klubów (najstarszy angielski pierwszoligowiec) który największe swoje sukcesy odnosił w erze sprzed Premier League (9x Mistrzostwo Anglii, 5x Puchar Anglii). Na arenie międzynarodowej Everton może pochwalić się zdobyciem nieistniejącego już Pucharu Zdobywców Pucharów. 

Hasło najdujące się na przedstaionym powyżej herbie Evertonu to w wolnym tłumaczeniu łacińskie "Tylko najlepszy jest wystarczająco dobry". Ambitnie. Cel na tą karierę może więc być tylko jeden - odzyskać tytuł  Mistrza Anglii dla The Toffees!

Nie wiem jakim cudem ale finanse klubu, w dobie niebotycznych praw telewizyjnych w Premier League, wyglądają tragicznie. Klub ma olbrzymie długi. Nie mam jednak zamiaru jakoś specjalnie zaciskać pasa. Będę zachwoywał się jak typowy przedstawiciel Premier League. Będzie kasa na transfery czy pensje - będę wydawał. Nawet jeśli nie do końca w racjonalny sposób :)

Tradycyjnie nie robię sobie żadnych ograniczeń poza tym że pozyskuje jedynie zawodników których polecają mi moi scouci. Postaram się wprowadzać do kadry pierwszego zespołu głównie zawodników z Wysp Brytyjskich, ewentualnie z kręgu państw anglosaskich. Oczywiście wnikliwie będę przeglądał nasze kadry młodzieżowe wszak Everton zawsze słynął z bardzo dobrego szkolenia.

KADRA 2021/22

BRAMKARZE

Jordan Pickford

Bramkarz reprezentacji Anglii. Jeden z liderów zespołu. Zdecydowanie pierwszy skład. Bez słabych punktów, wszystkie atrybuty na dobrym lub bardzo dobrym poziomie.

Asmir Begovic

Bardzo porządny zmiennik Pickforda. Sporo meczów na poziomie Premier League, legenda Stoke w czasach kiedy ta ekipa robiła furorę w najwyższej klasie rozgrywkowej w Anglii. Będzie grał w krajowych pucharach, jak rzeba będzie zastąpi Pickforda rónwnież w lide.

ŚRODKOWI OBROŃCY

Conor Coady

Zawodnik wypożyczony z Wolves. Idealny do gry z trójką obrońców (zresztą jak praktycznie każdy z moich środkowych obrońców). Może liczyć nawet na miejsce w pierwszym składzie choć konkurencja jest spora. Musi się postarać by wyłożyć za niego 14 mln Euro po sezonie.

James Tarkowski

Jeden z liderów zespołu. Urodzony w Manchester Anglik ma również polskie obywatelstwo. Widzę go w centralnej części trzyosobowego bloku obronnego. Mógłby być nieco lepiej zbudowany fizycznie  (siła, skoczność). Pierwszy skład.

Yerry Mina

Kolumbijczyk ma bardzo podobne atrybuty jak James Tarkowski. Lepsza siła i skoczność ale słabsze przyśpieszenie, szybkość czy wytrzymałość. Technicznie, psychicznie bardzo podobni zawodnicy.

Ben Godfrey

Świetnie wyglądający fizycznie obrońca. Może jego atrybuty typowo defensywne (krycie, gra głową) mogłyby być lepsze jednak widzę go w roli półprawgo środkowego obrońcy. Powinien dobrze rozgrywać piłkę i ścigać się z napastnikami rywali. Pewniak w pierwszym składzie.

Michael Keane

Nieco ociężały środkowy obrońca w momencie mojego pojawienia się w klubie wystawiony był na listę transferową. Zostawiłem go jednak w klubie, dostanie swoją szansę choć będzie tylko zmiennikiem.

PRAWI WAHADŁOWI

Seamus Coleman

Legenda Evertonu. 299 meczów w barwach The Toffees w samej Premier League. Obawiam się jednak że głównie z powodu coraz słabszych atrybutów fizycznych może mieć problem by załapać się do pierwszego składu. Plus za wszechstronność. Oprócz gry na prawym wahadle mogę go wystawiać również jako półprawego środkowego obrońcę. Jeśli nie będzie specjalnie marudził powinien być solidnym zmiennikiem.

Alex Iwobi

Przeciętny wychowanek Arsenalu za którego Everton wydał w 2019 roku 41 mln Euro. Problemy finansowe mojego klubu nie wzięły się z kosmosu. Ani nie jest to jakiś dobry skrzydłowy, ani ofensywny pomocnik ani wahadłowy. U mnie będzie grał głównie na tej ostatniej pozycji ale wyraźnie potrzebuje kogoś do rywalizacji.

Stefan Lainer

Austriak którego pozyskałem z niemieckiej Borussi M’gladbach za niewielką sumę 7 mln Euro wydaje się idealną opcją na tą pozycję. Świetne warunki fizyczne, determinacja, pracowitość czy dośrodkowania. Powinien zapierdzielać po prawym wahadełku i siać zamieszanie w obronie przeciwnika.

LEWI WAHADŁOWI

Vitaliy Mykolenko

Młody Ukrainiec ma wszystkie atuty by stać się czołowym zawodnikiem całej Premier League na swojej pozycji. Musi popracować nad poprawą atrybutów technicznych. Potencjał czterech gwiazdek jest jak najbardziej adekwatny do moich oczekiwać co do tego zawodnika.

Ruben Vinagre

Portugalczyk wypożyczony z Wolves będzie zmiennikiem Mykolenki. Możemy go wykupić po sezonie za niecałe 20 mln Euro. Dostanie swoje szanse, 20 mln to jednak chyba za wiele by bawić się w wykup tego piłkarza.

ŚRODKOWI POMOCNICY

Allan

Piłkarz który najlepsze swoje lata spędził w Napoli. Po przenosinach do Anglii stracił swój blask. Mimo to mocno na niego liczę. Teoretycznie powinien być naszym czołowym zawodnikiem środka pola. Z takim odbiorem, pracowitością, determinacją, walecznością powinien czyścić tą strefę boiska a i rozegranie piłki ma we krwi.

Idrissa Gueye

Nieco słabsza kopia Allana. Senegalczyk będzie zmiennikiem Brazylijczyka. Nie poradził sobie w PSG, na potencjał i charakter drużyny Evertonu powinien w zupełności wystarczyć. 

Abdoulaye Doucoure

Nie wiem dlaczego ale zawsze miałem i mam do tego zawodnika duży sentyment. Doucoure jeszcze w barwach Watford rozegrał wiele doskonałych meczów w Premier League. Jego problemem jest nieregularność. Idealny zawodnik do roli box to box. Na początek pierwszy skład obok Allana jednak po piętach powinien mu dreptać pewien wychowanek Evertonu.  

Tom Davies

Na tą chwilę nasz wychowanek jest wyraźnie słabszy niż Senegalczyk. Zamierzam dawać mu wiele szans bo ma potencjał by stać się następcą Doucoure w pierwszym składzie. Mimo 22 lat na karku chłopak ma już rozegranych 130 meczów w Premier League w barwach The Toffees.

OFENSYWNI POMOCNICY

Anthony Gordon

Wychowanek Evertonu. Nominalnie jest skrzydłowym, u mnie z racji braku skrzydeł w taktyce będzie ustawiany na pozycji ofensywnego środkowego pomocnika. W rzeczywistości gra już w Newcastle, ja go sprzedawać nie mam zamiaru. Oby tylko szybko uczył się gry na nietypowej dla siebie pozycji.

Demarai Gray

Chłopak zapowiadał się na naprawdę dobrego grajka. Swego czasu zdobył sensacyjne mistrzostwo z Leicester którego barwy reprezentował przez pięć sezonów. Kojarzę go z zjawiskowych bramek i dryblingów. Niestety jest bardo chimeryczny przez co trudno na niego liczyć. Musi się postarać by przekonać mnie do swojej osoby.

Ryan Thomas

Skorzystałem z okazji i za darmo zabezpieczyłem pozycję ofensywnego pomocnika ciekawym Nowozelandczykiem. Będzie dopiero trzecim wyborem na swojej pozycji jednak spodziewam się że zarówno Gordon (grać będzie na swojej nieoptymalnej pozycji) jak i Gray (chimeryczny zawodnik) mogą mieć wahania formy i przyda się jakaś tania alternatywa.

NAPASTNICY

Dominic Calvert-Lewin

Największa gwiazda drużyny. Na nim będę opierał formację ataku. Świetna gra głową oraz cechy fizyczne powinny sprawić że będzie kończył golami wrzutki wahadłowych a niezłe wykończenie, koncentracja i gra bez piłki pozwoli wykorzystywać prostopadłe piłki oraz odnaleźć się w polu karnym. Dzik. Haaland na miarę Evertonu.

Dwight McNeil

Młody Anglik będzie partnerem Dominica w ataku. Wychowanek Burnley jest bardziej technicznym zawodnikiem grać więc będzie nico głębiej i pomagać w rozgrywaniu piłki. Potencjał ma ogromny (4,5 gwiazdki wg moich scoutów) i powinien rozwinąć się na wielką gwiazdę Premier League.

Neal Maupay

Pożyteczny rezerwowy który może zastąpić obu napastników pierwszego wyboru. Nieco niedoceniany zawodnik, ja jednak bardzo na niego liczę. W dodatku jest w takim wieku że jeszcze trochę może się rozwinąć.

Salomon Rondon

Typowa zapchajdziura. Będzie zmiennikiem Calverta- Lewina jest jednak od niego kilka razy słabszy i wiele raczej nie pogra.  Na 99% po sezonie spróbuje się go pozbyć.

Andros Townsend

Słaby zawodnik który w dodatku gra na pozycjach których nie mam w swojej taktyce. Postanowiłem sprawdzić go w ataku i w razie niepowodzenia sprzedać go w zimowym okienku.

TRANSFERY ZIMA

W zimowym okienku transferowym nastąpiły kosmetyczne zmiany w kadrze. Sprzedałem zupełnie nieprzydatnego Androsa Townsenda do Villereal za 13,25 mln Euro (super interes) oraz Ryana Thomasa który narzekał na zbyt mało minut.

W pierwszej części sezonu brakowało mi w kadrze lewonożnego stopera. Za 11 mln z Aston Villa kupiłem Tyrone Mingsa. Chłopak ma 13 meczów w kadrze Anglii i idealnie powinien wpasować się do mojej taktyki. Szczególnie imponuje mi jego bardzo dobre wyprowadzanie piłki.

Nie do końca byłem zadowolony z formy zawodników grających na lewym wahadle. Wypożyczyłem więc za połowę pensji z Villereal Johana Mojica. Szczególnie fizycznie przygotowany jest do gry na wyspach. Jeśli spełni pokładane w nim nadzieję kwota wykupu 3,1 mln Euro wpłynie po sezonie na konto Hiszpanów.

KADRA 2021/2022

Kadra jest szeroka. Mogę w trakcie sezonu spokojnie przetestować każdego zawodnika i odsiać ziarna od plew. Jest bowiem spora grupa piłkarzy co do których nie jestem przekonany. Nie chce ich jednak skreślać na starcie. Pierwszy sezon tradycyjnie traktuje jako poligon doświadczalny.

TAKTYKA

Ustawiłem zespół w taktyce 3-4-1-2 i nie zmieniłem tego ustawienia przez cały sezon. Zmieniałem role poszczególnym zawodnikom, ustawienia taktyczne, sporo było rotacji ale sama formacja pozostała niezmieniona. Wzorowałem się nieco na swojej taktyce którą stosowałem już wcześniej w FC Koln.

MECZE TOWARZYSKIE

Dobre wyniki meczów kontrolnych pozwoliły uwierzyć mi że dobrze dopasowałem taktykę do piłkarzy których zastałem w klubie.

CARABAO CUP, FA CUP

Nie graliśmy w Europie więc bardzo zależało mi na dobach wynikach w krajowych pucharach. Na pierwszy ogień poszedł mniej prestiżowy ale dający przepustkę do gry w Europie Carabao Cup. W 3 rundzie sensacyjnie pokonaliśmy u siebie Manchester City 2-0 (z Haalandem czy De Bruyne w składzie), w ćwierćfinale na wyjeździe w wielkim stylu wyeliminowaliśmy bogaczy z Newcastle 3-0 (hattrick bramek Calverta-Lewina i hattrick asyst Iwobiego!). W półfinale wylosowaliśmy jednak najgorzej jak mogliśmy – będący w wielkiej formie Liverpool. Dwie minimalne porażki 0-1 zakończyły naszą przygodę tuż przed finałem. 

Po tak w sumie udanej przygodzie w Carabao Cup w bojowych nastrojach przystąpiliśmy do FA Cup. Niestety, odpadliśmy już na etapie 5 rundy. Duże rozczarowanie bo na swoim stadionie przegraliśmy po karnych z Wolves. Szkoda.  

LIGA

Mój oficjalny debiut na ławce trenerskiej Evertonu wypadł na domowy mecz z Tottenhamem. W końcówce meczu w pięknym stylu odwróciliśmy jego losy dzięki czemu odnieśliśmy premierowe zwycięstwo.

Pierwszą porażkę odnieśliśmy w 5 kolejce. Lepszy okazał się beniaminek Nottm Forest który był w tym momencie czerwoną latarnią w lidze. Dostaliśmy zimny prysznic po bardzo udanym starcie sezonu.

Na szczęście już w kolejnej serii spotkań zrehabilitowaliśmy się w wielkim stylu. Skromnie lecz zasłużenie wygraliśmy z Arsenalem 1-0.

Niesamowity przebieg miał nasz domowy mecz z Newcastle. Oba zespoły oddały w nim aż 42 strzały. Byliśmy minimalnie skuteczniejsi dzięki czemu wygraliśmy 4-3.

Żeby uzupełnić trylogię potyczek z Srokami, jeszcze w grudniu rozegraliśmy ligowy rewanż. Trzynaście dni po pewnym zwycięstwie ze Srokami w Carabao Cup, Calvert-Lewin znowu to zrobił. Kolejny hattrick z tym rywalem pozwolił nam na trzecie zwycięstwo, tym razem 3-1. Newcastle nie znalazło na nas patentu w tym sezonie. Pieniążki w piłkę nie grają…

Na półmetku sezonu zajmowaliśmy kapitalne 5 miejsce w tabeli. Największym zaskoczeniem na plus była jednak 3 pozycja Leeds. Na minus Manchester United, Tottenham i Newcastle.

Nowy rok zaczęliśmy od trzech ligowych porażek z rzędu w których nie zdobyliśmy nawet bramki. Doliczając do tego półfinał Carabao Cup i 3 rundę FA Cup, w sześciu meczach strzeliliśmy jedną bramkę i to klubowi z piątego poziomu ligowego w Anglii. Swoją skuteczność stracił Calvert-Lewin.

Na szczęście przełamaliśmy się przedostatniego dnia stycznia. W meczu z Crystal Palace błysnął niedoceniany Maupay. W tym momencie Calvert-Lewin leczył miesięczną kontuzję i błysk Francuza był na wagę złota.

Do końca sezonu nie byliśmy już tak skuteczni. Tylko raz zdobyliśmy więcej niż dwie bramki. Stało się to w bardzo ważnym meczu z Leeds w którym odrobiliśmy dwubramkową stratę. Znowu błysną Calvert-Lewin który decydującą bramkę zdobył w 95 minucie!

Graliśmy w kratkę, do końca sezonu pilnowaliśmy jednak miejsca w Top 7 ligi by w przyszłym sezonie zagrać w europejskich pucharach. Na nasze szczęście Manchester United czy Tottenham w drugiej części sezonu nie poprawiły wyników. Zwycięstwo na Goodison Park w ostatniej kolejce z zdegradowanym już Nottm Forest dawało nam 5 miejsce. Po 23 minutach prowadziliśmy 2-0. Bramka rywali w 40 minucie zmieniła obraz meczu o 180 stopni który ostatecznie szczęśliwie zremisowaliśmy 2-2.

Ostatecznie udało się nam zająć bardzo dobre 6 miejsce. Naprawdę nie spodziewałem się przed rozpoczęciem tego sezonu takiego wyniku. Za rok na pewno będzie trudniej. United czy Tottenham nie mogą zagrać kolejnego tak słabego sezonu. Fantastyczny sezon zalicza Leeds który kończy go na trzecim stopniu podium. Szok w Newcastle. Sroki w styczniu zatrudniły Marcelo Bielse który spektakularnie spuścił ich z ligi.

PODSUMOWANIE

Obaj brakarze nie zawiedli. Pickford dobrze bronił w lidze (12 czystych kont, średnia nota 7,18), Begovic błyszczał w krajowych pucharach (średnia nota 7,36!).

Na środku obrony błyszczał Godfrey (najwyższa średnia nota w zespole 7,53). Świetnie wyprowadzał piłkę z linii obrony a do tego strzelił 7 bramek, w tym jedną po fantastycznym rajdzie przez pół boiska. Włączył się chłopakowi tryb Messi. Dużym wzmocnieniem okazał się w zimowym okienku transferowym Mings. Zajął newralgiczną pozycję pół-lewego środkowego obrońcy dzięki czemu cała formacja prezentowała się lepiej. Pozostali środkowi obrońcy grali w kratkę.

Nie odkryję Ameryki stwierdzeniem jak ważne są wahadła przy taktyce z trzema obrońcami. W tym sezonie zagrało na nich w sumie aż sześciu zawodników i żaden mnie nie przekonał. Najwięcej asyst dał Lainer (7). Iwobi połowę swojej liczby bramek i asyst (2+4) zrobił w jednym meczu. Na lewym wahadle  najsłabszy był Mykolenko na którego liczyłem najbardziej. Vinagre i Mojica są jedynie wypożyczeni do Evertonu i raczej nie będę próbował ich wykupić.

Cała czwórka środkowych pomocników zaliczyła w sumie w trakcie całego sezonu oszołamiającą liczbę 3 bramek i 6 asyst. Słabo. Dużo więcej spodziewałem się po Allanie. W tej formacji muszę przed kolejnym sezonie trochę pozmieniać i poszukać bardziej kreatywnych zawodników. Allan, Gueye, Doucoure oraz Davies są zbyt podobni do siebie.

Gordon cały sezon uczył się gry na pozycji ofensywnego pomocnika. Miał przebłyski jednak czeka go jeszcze wiele pracy. Gray miał sezon taki jakiego się spodziewałem. W pierwszym meczu strzelił fantastycznego gola który odwrócił losy meczu z Tottenhamem by później popaść w przeciętność.  

W ataku zgodnie z oczekiwaniami najlepszy był Calvert-Lewin. 23 bramki we wszystkich rozgrywkach to bardzo przyzwoity wynik, wg mnie chłopak ma jednak potencjał by trafiać częściej. Calvert-Lewin najlepszą parę w ataku tworzył z młodym Dwightem McNeil. Wychowanek Burnley grając na środku ataku zanotował więcej asyst niż bramek, był bardzo pożyteczny w fazie budowania akcji. Maupay okazał się skutecznym rezerwowym, Rondon im dłużej trwał sezon tym spisywał się słabiej i po sezonie trzeba będzie się z nim pożegnać.  

Przed nami bardzo wymagający sezon z grą w europejskich pucharach oraz mundialem w Katarze pośrodku sezonu. Do zobaczenia!