Osasuna Pampeluna - kolejna wyspa zdrowego rozsądku - #1 sezon 2022/2023 Ante Budimir show!

Osasuna Pampeluna - kolejna wyspa zdrowego rozsądku - #1 sezon 2022/2023

Wcześniejsze blogi
 

#0 Dlaczego Osasuna?

POMYSŁ NA KARIERĘ
 

Na starcie mam czterech graczy z innym obywatelstwem niż hiszpańskie, jako że zawsze gram na zamkniętym pierwszym oknie i nie napinam się na jakieś rygorystyczne zasady, już na starcie traktuje za każdym razem pierwszy sezon jako ten przejściowy. Nie mam zasad, mam pomysł. Tak więc sam dla siebie ustaliłem, że w pierwszym sezonie obcokrajowców będzie czterech, a że w trakcie Abde wybrał jednak kadrę Hiszpanii, to otworzyło się okienko do kupienia pewnego polskiego bramkarza, którego zawsze chciałem mieć, a przez około dwadzieścia lat grania w FMa mi się nie udało. Dobra, zimą przyjdzie Fabiański, uffff.......

DOTYCHCZASOWE OSIĄGNIĘCIA LOS ROJILLOS
 

KAPITAN, MANAGER, KLUCZOWY PIŁKARZ, MŁODY TALENT, KADRA, GABLOTA Z GARNKAMI, STROJE, TAKTYKA

Przyjrzyjcie się screenowi, zajebista sprawa. Kapitan, wice, kluczowy gracz to trzech panów Garcia, w klubie jest jeszcze Kike Garcia. Takie rzeczy tylko u Latynosów XD. Gablota biedna, trudno będzie ją ozdobić garnkami i talerzykami, ale się postaram. Koszulka śliczna, bez ekstrawagancji i głupich wzorków. Klasyczny adidasek.
 

Kadra ma dużo jakości z przodu, Budimir to kawał byka, Avila, Ruben Garcia i Abde będą fajnie śmigać na skrzydłach. Uwielbiam mieć dychę na boisku (w rozmaitych funkcjach, ale dla mnie ŚOP jest zawsze dychą), na starcie będę próbował na tej pozycji Gomeza, docelowo szykuje Aimara, to największy talencik w zespole, prawdopodobnie przyszły reprezentant Hiszpanii.
 

I tutaj zaczynają się przeszkody, w mojej wyobraźni taki środkowy pomocnik, określmy ich 6 i 8 musi umieć odebrać piłkę, można by wzorem hiszpańskich klubów grać w ustawieniu 4-3-3, ale mam do tego za mało właśnie takich środkowych pomocników, czy też defensywnych. Jest Brasanac, Torro i Moncayola, za mało. Aimara i Gomeza będę starał się unikać wystawiania ich na środku pomocy, po prostu mam takie przekonania, że każdy piłkarz, zaczynając od strefy środkowej boiska i idąc w kierunku własnej bramki, musi umieć bronić i basta. Aimar i Gomez tego nie potrafią.
 

Zresztą nie taki był plan, mamy grać inaczej niż Hiszpanie, żadnego klepania piłeczki. Jedziemy skrzydłami, z obiegami bocznych obrońców, agresywnie, pressując już pod polem karnym przeciwnika. Z jednym napastnikiem i podwieszonym za plecami pomagierem na pozycji OP. Aimar jest stworzony do tego miejsca na boisku. Będziemy gryźć trawę, grać szybko, wykorzystywać naszego wieżowca Budimira. W Hiszpanii jest jakaś dziwna praktyka korzystania z kurduplowatych środkowych obrońców, bez skoczności, ze słabymi atrybutami szybkościowymi, za to potrafiącymi rozegrać piłkę. My będziemy grać, tak jak nauczył piłkarzy Osasuny mój poprzednik, po angielsku. Grzech nie wykorzystać Aimara, tak więc moje ulubione 4-3-2-1, troszkę zmodyfikowane i inne niż to w Norwich i reprezentacji Norwegii, nie mam na razie szybkiego napastnika, Budimir jest graczem w stylu odgrywającego, trzeba się dopasować.  Rozwalimy hiszpańskie praktyki brutalną piłką, niech sobie klepią tiki-takę a my będziemy robić swoje.
 

Najgorsza sytuacja jest w obronie, tak naprawdę jedyny dobry gracz to David Garcia, nie liczę Manu Sancheza, który jest wypożyczony z Atletico. Na prawej obronie Pena i Vidal nadają się co najwyżej na zmienników, ze środkowych obrońców warto zostawić tylko wychowanków, panów Garcia, Unai może być dobrym zmiennikiem. Na lewej mam tylko wspominanego Sancheza, Cruz to zawodnik na polską Ekstraklasę.  To będzie pierwsze poważniejsze zadanie, skompletować solidny blok defensywny.
 

Mam dwóch równorzędnych bramkarzy, Fernandez jest niby odrobinę lepszy, próbowałem go na początku sezonu, ale szybko zwątpiłem i postawiłem na Herrere. Ten pierwszy jest za mały na bramkarza, puszczał dziwaczne gole, więc szybko mu podziękowałem.
 

Profile graczy możecie obejrzeć w specjalnej kronice w której będę zamieszczał screeny graczy sezon po sezonie, okraszone rzecz jasna drobną statystyką. Wszystko pod tym linkiem:
 

KRONIKA SEZON PO SEZONIE / PROFILE GRACZY - KLIKNIJ.
 

Na jesieni korzystałem przeważnie z następujących zawodników:
 

Aimara powolutku wprowadzam do wyjściowej jedenastki, przed sezonem 2022/2023 ma minimalne doświadczenie w La Liga, raptem jedno spotkanie. Daje mu czas na poznanie seniorskiej piłki i oswojenie z ligą. Tak jak wspominałem, po kilku kolejkach do składu wskoczył Herrera. Drugie ustawienie było bardzo płynne, nie ma sensu go przedstawiać.
 

STRATEGIA I SPARINGI
 

Zarząd nie oczekuje ode mnie niczego więcej, niż to, co osiągał mój poprzednik, spokojne miejsce w środku tabeli. W Copa del Rey mamy zagrać tak, by się nie wstydzić za przegraną z ekipą z niższych lig. Reszta to typowe oczekiwania klubu na dorobku, pilnowanie budżetu, ogólny wzrost reputacji, odpowiedzialna polityka kontraktowa. Cele jak najbardziej do zrealizowania.
 

Sparingi jak zwykle organizuję po swojemu. Odwołuje zorganizowane przez asystenta, planuje samemu i zaczynam grać tradycyjnie parę dni później od reszty stawki. Zawsze po rozpoczęciu okresu przygotowawczego pierwsze trzy tygodnie (oczywiście jeśli się da) przeznaczam na sam trening fizyczny. Sam do siebie się śmieje, że organizuje moim graczom obóz w górach w starym stylu i każe biegać z plecakami wypchanymi kamieniami, ciężarkami przymocowanymi do butów. Nie wiem, czy ma to jakieś znaczenie w FMie, ale taki sposób przygotowań przeważnie się sprawdza.
 

Wyniki takie sobie, głównie dlatego, że mocno rotowałem składem, tak by każdy gracz zagrał mniej więcej równą ilość minut.
 

SEZON 2022/2023
 

LA LIGA
 

Zaczęliśmy na ostro, łomocik w Bilbao:
 

Długo udawało się bronić przed atakami Athleticu, ale w końcu worek z bramkami pękł. W takiej chwili zastanawiasz się, czy na pewno wszystko trybi w twojej taktyce, szukasz przyczyny porażki. Ja dałem sobie chwilkę na wstrzymanie, dałem szansę taktyce.
 

W kolejnym spotkaniu w dobrym stylu pokonaliśmy Betis, tydzień później manto od Atletico Madryt. Zaczęło mi świtać, co nie pasuje mi w taktyce, czwarta kolejka i ostatni test. Wygraliśmy z Valladolid 3:2, hattricka ustrzelił Budimir, a aj już wiedziałem, co jest nie tak. Fernandez, mój bramkarz bez wzrostu i skoczności. Czas na zmiany.
 

Od piątej kolejki, czyli cały wrzesień i październik, przez osiem spotkań jesteśmy niepokonani. Gramy w kratkę, raz remis, a raz wygrana, ale gra wygląda coraz lepiej. Udaje się przepychać wygrane tak jak w meczu z Almerią:
 

Przed mundialem zagraliśmy trzy trudne spotkania, Sevillą, Realem Madryt i Valencią. Przegraliśmy tylko z ekipą ze stolicy.  Rozegrane 14 kolejek, Budimir ma już 15 bramek a Osasuna jest na 7 miejscu w lidze.
 

MUNDIAL
 

Mistrzem Świata zostali Hiszpanie.
 

A ja wykorzystałem gorącą okazję na rynku transferowym. Przygarniamy wyrzuconego z Realu na wolny transfer Daniego Ceballosa. Wzmocni środek pomocy.
 

Dla podtrzymana zgrania zespołu organizujemy trzy spotkania towarzyskie, ostatnie z Club Brugge znowu zapala czerwoną lampkę. Czyżbyśmy znowu mieli się męczyć na starcie ligi?
 

TRANSFERY ZIMA
 

Początkowo nie planowałem żadnych zimowych transferów za gotówkę. Zmusiły mnie do tego okoliczności. Rezerwowy środkowy obrońca Hernandez, bramkarz Fernandez i lewy obrońca Cruz stwierdzili, że nie podoba im się siedzenie na ławie i chcą odejść. Fernandez przeszedł do Leicester za 5,75 miliona euro. Za Kike Barje Sosiedad zaoferował bardzo dobrą kwotę,  4,6 miliona euro, gracz napalił się na transfer, więc nie stawałem mu na drodze. Nazbierało się 11 milionów euro za graczy, którzy i tak nie chcieli siedzieć na ławce.
 

Na ich miejsce sprowadziłem czterech graczy. Z Villarrealu wypożyczyłem Cuencę (z opcjonalnym wykupem), z Las Palmas bardzo zdolnego ofensywnego pomocnika Alberto Moleiro (poszedł na wypożyczenie powrotne). Na lewą obronę ściągam Frana GARCIE, zgadza się, kolejny Garcia w składzie, nie mogłem się powstrzymać.
 

Jako że Abde ostatecznie wybrał Hiszpanię, pojawiła się możliwość zatrudnienia jednego Polaka, na początku miałem czterech obcokrajowców i mam nadal taką samą liczbę. Do Osasuny przychodzi Łukasz Fabiański! Wstyd się przyznać, ale przez tyle lat grania w FMa ani razu nie miałem go w swoim klubie. Postanowiłem to zmienić. Transfery Garcii i Moleiro udało się rozłożyć na raty.
 

LA LIGA WIOSNA
 

Po mistrzostwach świata ruszyliśmy z kopyta, cztery spotkania i cztery wygrane. Punktem przełomowym rundy wiosennej był mecz z Barceloną, po wspaniałej grze pokonaliśmy ją 2:1. Jak widzicie w statystykach, moi gracze ofensywni wchodzili w nich jak w masło. Po tym spotkaniu Osasuna była na trzecim miejscu w lidze.
 

Wiecie co człowiek sobie wtedy myśli, jedziemy, atakujemy podium! A tu dzwon, łbem w ścianę. Udaje się zremisować z Bilbao i przychodzą trzy bolesne porażki, niby z mocnymi rywalami, ale człowiek już się witał z Ligą Mistrzów. W lutym i marcu na 27 możliwych do zdobycia punktów ugraliśmy tylko 12.  Szczytem wszystkiego był mecz z Elche, po nim postanowiłem dać ostatnią szansę dla Fabiańskiego w meczu z Almerią (remis 1:1), na ostatnie jedenaście spotkań sezonu powędrował na ławkę. Niewypał transferowy i tyle.
 

Gdy wrócił do bramki Herrera (też grał w kratkę, ale o wiele pewniej od Fabiańskiego) udało się odrobinę ustabilizować formę i zdobyć troszkę punktów. W pewnym momencie byliśmy już na 9 miejscu w tabeli, oddalała się od nawet Liga Konferencji.
 

I nadeszło to jedno spotkanie, z Realem na Santiago Bernabeu. Za wyjątkiem wspominanego wcześniej spotkania z Barceloną nie szło nam w tym sezonie z bardziej renomowanymi klubami. Stwierdziłem, że zaryzykuje i przetestuje pewien szalony pomysł, który gdzieś mi obijał po głowie. Na spotkanie wyszliśmy drugą taktyką, dedykowaną na bronienie wyniku. Stwierdziłem, że co by się nie działo, będę w za wszelką cenę bronił dostępu do własnej bramki, a w 65 minucie przejdę na główną taktykę i przy korzystnym wyniku spróbuje zaskoczyć zmęczonego przeciwnika.
 

Udało się dotrwać, przegrywając tylko 1:0 do wspominanej minuty spotkania. Zmieniłem taktykę, wprowadziłem trzech nowych graczy i poszło... Jedna kontra, druga i prowadzimy 2:1! Tak zostało do końca meczu, Wskakujemy na szóste miejsce w lidze premiowane grą w Lidze Europy.
 

Zostało sześć kolejek do końca, udało się trzy spotkania wygrać i trzy przegrać. Porażka z przyszłym spadkowiczem Getafe zabolała, a strata punktów z Barceloną i Valencią była, że tak powiem wliczona w koszta.
 

W wielkich bólach, z nierówną formą, ale się udało. Jesteśmy na szóstym miejscu i zagramy w Lidze Europy! Trzy punkty mniej i zajęlibyśmy miejsce ósme, siedem więcej dałoby miejsce czwarte. Nie ma co narzekać, jeszcze się wbijemy do Ligi Mistrzów!
 

La Ligę mimo fatalnego początku sezonu wygrywa Real Madryt, po 19 kolejce wskoczył na pierwsze miejsce i dojechał do końca sezonu ze sporą przewagą. Największym przegranym został Espanyol, przez kilka kolejek przewodził stawce, jeszcze po 22 był na 2 miejscu, a ostatecznie skończył na 10.
 

Królem strzelców został nasz Ante Budimir, przez cały sezon był we wspaniałej formie, przez drobne kontuzje opuścił trzy spotkania, a mimo to zdobył aż 32 bramki, tyle samo strzelił Cavani, ale on zagrał w 37 spotkaniach.
 

COPA DEL REY
 

Przygoda z Pucharem Króla trwała półtora miesiąca, w pierwszych trzech spotkaniach ograliśmy zespoły z niższych lig. Przeciwnika z La Liga wylosowaliśmy dopiero w czwartej rundzie, trafiło na Villarreal.
 

Objęliśmy szybko prowadzenie, niestety w 68 minucie za drugą żółtą kartkę z boiska wyleciał Vidal. Villarreal wyrównał i musieliśmy grać dogrywkę. Jackson strzelił na 2:1, zaryzykowałem i przestawiłem zespół na trzecią, bardzo ofensywną taktykę. Brasanac wyrównał i do rozstrzygnięcia były potrzebne rzuty karne. W nich bohaterem został Fabiański, najpierw sam strzelił w swojej kolejce, a następnie zatrzymał bramkarza przeciwników. Przechodzimy dalej.
 

W ćwierćfinale wylosowaliśmy Atletico Madryt. Od tej ekipy za każdym razem dostaje srogi łomot, tak było i tym razem, 3:0 i kończymy z Pucharem Króla.
 

PODSUMOWANIE
 

Patrząc na siłę mojej kadry i na przedsezonowe zapowiedzi, gdzie typowano Osasunę na 11 miejscu, mogę być bardzo zadowolony z wyników. Udało się zakwalifikować do europejskich pucharów, a nasz snajper został Królem Strzelców i dostał się do 11 sezonu.
 

Latem czeka mnie przebudowa kadry, w tym sezonie czasami nie miałem kim postraszyć z ławki, muszę ją wzmocnić i odmłodzić, by nie zaliczyć blamażu w Lidze Europy. Jak pamiętacie, zapowiadałem, że będę dbał o finanse, więc zadanie będzie bardzo trudne.
 

PAKIET STATYSTYCZNY
 

Tabela La Liga
 

Wykres
 

Wystąpili w La Liga
 

Wystąpili w Copa del Rey
 

Występy razem
 

Kontuzje
 

Pełny terminarz
 

La Liga 2
 

Europejskie puchary
 

Do usłyszenia po sezonie 2023/2024!