Everton - ostatni akord (profile 24 zawodnikow + poradnik: jak zbudować wielki zespół i odnosić sukcesy)

blogi główne:

WSTĘP (Profile wszystkich zawodników, którzy zagrają w debiutanckim sezonie)
1. 2020/21 = 2001/02
2. 2021/22 = 2002/03
3. 2022/23 = 2003/04
4. 2023/24 = 2004/05
5. 2024/25 = 2005/06
6. 2025/26 = 2006/07

Wayne Rooney - rozwój:

1. 2020/21 = 2001/02 //Nieludzko eksploatowany dzieciak//
2. 2021/22 = 2002/03 //Wejście smoka//
3. 2022/23 = 2003/04 //Król dzięki altruizmowi Darrena Benta//
4. 2023/24 = 2004/05 //Reprezentant Anglii//
5. 2024/25 = 2005/06 //Dwudziestoletni killer//
6. 2025/26 = 2006/07 //Świat u stóp//

Dostaję codziennie solidną porcje e-maili i wiadomości na fb. Proszę mi wybaczyć, ale nie jestem w stanie na nie odpowiadać; w przeciwnym razie musiałbym nic innego nie robić, tylko 24/24 siedzieć przed komputerem. Większość odpowiedzi możecie znaleźć na naszym portalu; wystarczy uważnie przejrzeć prawy pasek (są tam m.in. zalinkowane artykuły pod „to warto wiedzieć“). Można też wejść w zakładkę „artykuły - inne“ i „dodatki - varia“ - znajdziecie tam mnóstwo przydatnych informacji. Dobrą metodą nauki może być też śledzenie blogów, których znajdziecie na naszym portalu ponad trzy tysiące (zakładki - „blogi“ i „rozgrywka mistrzów - eliminacje“).

Gros pytań dotyczy kwestii „jak wygrywać i jak zbudować liczący się zespół“. Zadają je głównie gracze mało doświadczeni, którzy dopiero wchodzą we wspaniały (i niebezpieczny - złodziej życia!) świat Football Managera. Dość dużym powodzeniem cieszy się mój „najkrótszy poradnik świata“, napisany dwa i pół roku temu (LINK) i - szczerze mówiąc - jest on wciąż jak najbardziej aktualny!

Do tych prawd dorzucam dziś „know-how“ bardziej szczegółowe, na przykładzie Evertonu. W ostatnim (szóstym) sezonie mojej przygody z tym klubem wywalczyłem wszystkie trofea (sześć), które były do zgarnięcia. Jaka jest tajemnica takich sukcesów?

Po pierwsze - taktyka piłowana non-stop od samego początku w trzech hybrydach (główna, ofensywa - gonienie wyniku, defensywa - bronienie wyniku). NIE ZMIENIAĆ I NIE GMERAĆ! Ważne - w każdej z tych taktyk należy inaczej ustawić ofensywne stałe fragmenty gry. To chyba logiczne - kiedy masz rzut rożny w momencie, gdy gonisz wynik, to bardziej zaryzykujesz, nakażesz większej liczbie graczy podejść na pole karne. Analogicznie - kiedy bronimy, z przodu ustawiamy tylko nielicznych, minimalizujemy ryzyko kontry i gramy na czas.

Rzuty rożne (ofensywne) - gonimy wynik:

Rzuty rożne (ofensywne) - bronimy wyniku:

Po drugie - niezbyt liczna, ale dobrana kadra. Idealnym rozwiązaniem jest 24-25 zawodników (po dwóch na każdą pozycję plus dwóch-trzech wszechstronnych).

Po trzecie - dbaj, aby zawodnicy mieli wysokie morale (to zapewnią głównie dobre wyniki) oraz o to, aby byli zadowoleni (albo co najmniej usatysfakcjonowani) z otrzymywanego czasu gry! Jeżeli pojawia się piłkarz, który jest „zaniepokojony“ (tak jak Nick Chadwick na poniższym screenie), to znak, że musicie zacząć działać! Oceńcie, czy taki gracz będzie wam potrzebny w przyszłości i czy nie lepszą opcją jest znaleźć na kolejny sezon kogoś młodszego, kto będzie zadowolony z faktu, że otrzymał szanse w dziesięciu procentach spotkań! Pamiętajcie, że im starszy zawodnik, tym trudniej znosi siedzenie na ławie. Również kontrakty są zwykle tak skonstruowane, że z każdym sezonem wzrasta znaczenie piłkarza dla drużyny.

Morale i zadowolenie z czasu gry po zwycięstwie w Champions League:

Po czwarte - rotuj składem! Jeżeli masz 24-25 zawodników w kadrze pierwszego zespołu, to każdy musi się czuć potrzebny. Dobrą chwilą na zastosowanie rotacji składu są krajowe puchary. Jeżeli grasz w Lidze Europy czy Lidze Konferencji - daj szansę dublerom, gdyż dla piłkarzy pierwszego wyboru te rozgrywki to średnie wyzwanie. Z kolei jak grasz w Lidze Mistrzów, to często się zdarza, że już po czterech meczach masz awans w kieszeni. Wtedy w pozostałych dwóch niech grają rezerwowi! Ogólnie ja mam zasadę (którą rzadko łamię), że każdy gracz musi mieć trzy dni przerwy na regenerację. Jeżeli pomiędzy meczami są tylko dwa dni przerwy - szansę otrzymują dublerzy. Oczywiście problem zaczyna się, gdy rozgrywki przyspieszają (grudzień-styczeń w Anglii, kwiecień). Pamiętajmy, że im częściej zawodnik gra, im mniej ma przerw, tym bardziej się wypala i dodatkowo jest narażony na kontuzje. Więc czasem naprawdę warto puścić do boju teoretycznie słabszy skład.

Przykład MUSOWEJ, pełnej rotacji: gramy dwumecz z Juventusem w ćwierćfinale Ligi Mistrzów, pomiędzy mamy spotkanie z Fulham. W potyczce z Fulham wystawiamy dublerów!

Po piąte - szczęście! Aby zdobyć kilka trofeów w sezonie, potrzebujemy sporej dozy farta. Szczególnie rozgrywki pucharowe rządzą się swoim prawami i każdy z nas wie, co to konkursy rzutów karnych. Do mnie szczęście w sezonie 2025/26 uśmiechnęło się aż czterokrotnie! Tyle razy mój zespół rozstrzygał spotkania na swoją korzyć dopiero w konkursach jedenastek. Dwa razy w Klubowych MŚ i dwa razy w Pucharze Anglii!

Zatem bez odrobiny uśmiechu Fortuny ani rusz!

Po szóste - idealnie dobrani sztabowcy. Naukowcy sportowi, fizjoterapeuci - to musi być top! Do tego trenerzy - co najmniej cztery gwiazdki i lekkie obciążenie pracowników! A lekkie jest wtedy, gdy danym obszarem treningu zajmuje się więcej niż jeden sztabowiec.

Zawsze warto męczyć prezesa prośbami o zwiększenie liczby trenerów i rozbudowę bazy treningowej. Im lepsza baza, im więcej lepszych trenerów - tym lepsze wyniki szkolenia i mniej kontuzji.

Po siódme - kadra. W szóstym sezonie udało mi się zbudować perfekcyjny zespół. Wartościowi dublerzy, którzy bez fochów znoszą siedzenie na ławie i dają z siebie wszystko, kiedy dostaną szansę - to prawdziwy skarb. Oto mój Everton! Wszystkie poniższe screeny zrzucone 30 maja 2026, po finale Ligi Mistrzów.

PODSTAWOWA JEDENASTKA:

Bramkarz:

Obrońcy:

Pomocnicy:

Napastnicy:

DUBLERZY:

Bramkarz:

Obrońcy:

Pomocnicy:

Napastnicy:

EVERTON - sezon po sezonie

Zdobywcy trofeów:

Życzę wszystkim wesołych świąt i szczęśliwego Nowego Roku!