Drużyna za zero euro. Valenciennes #9 (2019/20)

Inspiracją był pomysł Mahdiego, na którym wzorował się potem WrightBright. Chodzi o przygody klubami Badajoz i Crystal Palace. Bardzo mi się te kariery podobały i sam chciałem zagrać coś takiego. Wychowałem się na FM 2012, więc jak pojawił się ten świetny dodatek, to od razu pomyślałem, że skorzystam.

Zasady "drużyny za zero euro" są już pewnie znane, ale je przypomnę:

1. Nie można korzystać z wypożyczeń do klubu.

2. Sprowadzam z zewnątrz zawodników za których nie trzeba płacić. Warunkiem zatrudnienia: pierwsza flaga trójkolorowa - francuska.

Poprzednie sezony:

2011/12
2012/13
2013/14
2014/15
2015/16
2016/17
2017/18
2018/19

W drużynie zaszło kilka fundamentalnych zmian. Karierę zakończył Jeremy Toulalan, a do Chievo sprzedany został Mathieu Dossevi. Ten ostatni był prawdziwą legendą Valenciennes, przez lata najlepszym asystentem przy golach kolegów. Ale po poważnej kontuzji, której doznał w poprzednim sezonie i która na pół roku wyeliminowała go z gry, to już nie był piłkarz mogący nam pomóc.

Sprowadzilem dwóch zawodników, których przewidywałem do pierwszego składu. Herve Brunel to wychowanek Toulouse, wykradziony za młodu przez Napoli, gdzie się nie przebił. Ma niesamowite przyspieszenie i mój pomysł był taki, że zrobię z niego prawego skrzydłowego, który zastąpi Dosseviego. Z kolei Amadou Niasse to produkt Auxerre, który nie potrafił wywalczyć swojego miejsca w Genoi.

Mam wreszcie dwóch perspektywicznych dublerów na prawą i lewą obronę. Ali Yildirim to wychowanek, zawodnik o marokońskich korzeniach, a Barel Disney został podebrany Auxerre.

Z wypożyczenia do Sassuolo powrócił Marino Fahrasmane.

W poprzednim sezonie hierarchia podstawowa wyglądała tak:

Trzy zminay w wyjściowym ustawieniu. Sall za Toulalana, Niasse za Saint-Louisa (który nie okazał się takim talentem, jak się spodziewałem) oraz Brunel za Dosseviego.

Spore zmiany w sposobie grania. Przede wszystkim styl ze zrównoważonego na płynny, aby było więcej zaskoczenia. Swoboda taktyczna ze ściślejszej dyscypliny na domyślną, dośrodkowania z ostrych na domyślne i wreszcie linia obrony znów przesunięta nieco w górę. Do tego doszły kosmetyczne zmiany w rolach zawodników. Np. Payet pełni teraz rolę wysuniętego rozgrywającego, mimo że wyjściowo gra na lewym skrzydle. Obydwaj defensywni pomocnicy otrzymali zadania częstszego podłączania się do gry ofensywnej.

I oto stał się cud! Drużyna, która w poprzednich sezonach bardzo kiepsko zaczynała, tym razem w pierwszych pięciu meczach zdobyła 13 punktów! A potem spisywała się na tyle dobrze, że potrafiła wygrać na wyjeździe 1:0 z będącą zdecydowanym liderem OM! I wcale nie było to zwycięstwo przypadkowe. Gola strzelił młody rezerwowy, Denisse Bax, zwany przeze mnie "Baksiem".

Mój zespół w pewnym momencie zajmował 2-3 miejsce, ale marzenia o medalu nie trwały długo. Wrzodami na tyłku okazały się dwie porażki z Bastią, czy przegrana z absolutnym outsiderem, Amiens.

W rundzie rewanżowej najbardziej pasjonujący był mecz w Paryżu (3:3 i hat-trick Aboubakara) oraz ponowne pokonanie OM. Tu trzeba zaznaczyć, że Marsylia zdetronizowała w końcu PSG, po siedmiu latach dominacji tego klubu.
 

Warto napisać, że Aboubakar odniósł pod koniec kwietnia kontuzję i na szpicy wystawiałem Fahrasmane. W meczu z Lorient dało to taki efekt:

Finalnie zajęliśmy 5. miejsce, co tym razem dało awans do Ligi Europy. Wracamy do europejskich pucharów po czterech latach przerwy.

Głównymi architektami naszych sulcesów byli Dimitri Payet (10 goli, 14 asyst) i oczywiście Vincent Aboubakar (21 goli, 4 asysty). Gdyby nie kontuzja, to nasz kameruński snajper miałby dużą szanse powalczyć o swój trzeci tytuł króla strzelców. Tymczasem królem został angolański koks z PSG:

Krajowe puchary - bez historii.

Ważnym wydarzeniem była zmiana prezesa klubu. Jesienią miała miejsce nieudana próba przejęcia Valenciennes przez konsorcjum finansowe. Ostatecznie w marcu nowym szefem został Jean-Louis Borloo, dotychczasowy członek zarządu, który tę rolę pełnił już w latach 1986-91. Borloo to również wielka, ustosunkowana szycha we francuskim rządzie.

Statystyki ligowe:

Statystyki ogólne - wszystkie rozgrywki:

Trofea we Francji:

Valenciennes w europejskich pucharach:

2011/12 - nie występowało
2012/13 - Liga Europy, brak awansu do fazy grupowej
2013/14 - nie występowało
2014/15 - nie występowało
2015/16 - Liga Europy, 1/2 finału
2016/17 - nie występowało
2017/18 - nie występowało
2018/19 - nie występowało
2019/20 - nie występowało

Byli zawodnicy:

Dowód na przestrzeganie zasad kariery "drużyna za zero euro":