Norwich City po brytyjsku - #5 sezon 2026/2027 Imperium Brytyjskie kontratakuje!

Norwich City po brytyjsku - # Imperium Brytyjskie kontratakuje!

Wcześniejsze blogi

 #0 wstęp przed sezonem 2022/2023

#1 sezon 2022/2023

#2 sezon 2023/2024

#3 sezon 2024/2025

#4 sezon 2025/2026

Blogi dodatkowe

Trzy ciekawostki przed #4 sezonem

CEL ROZGRYWKI

DOTYCHCZASOWE OSIĄGNIĘCIA KANARKÓW

WSTĘP

TRANSFERY

Trzy wicemistrzostwa z rzędu, trzy razy czegoś mi zabrakło, raz koncentracji,  raz szczęścia, a w poprzednim sezonie zwyczajnie Liverpool był nie do ruszenia. Pokonałem ich dwa razy w lidze, na starcie sezonu byłem lepszy w meczu o Tarczę Wspólnoty. Niestety 10 remisów w lidze zaważyło o końcowym tryumfie Liverpoolu. Dobra postawa w Lidze Mistrzów, taka sobie w krajowych pucharach.... a więc pora na odważne zmiany! Wykonawców już miałem, parę przetasowań w pierwszej 11, nowy generał środka pola i jedziemy z tym bajzlem.
 

Zaczniemy jednak od pożegnań,  Walker po jednym sezonie postanowił zawiesić buty na kołku, na lewej obronie zrobiłem miejsce dla chłopaka, który mam nadzieje, za dwa sezony wejdzie z buta do pierwszej jedenastki i sprzedałem pełniącego rolę rezerwowego Tymona, 16,5 miliona od Evertonu. Turnbull, który był w poprzednim sezonie ostatnim do grania środkowym lub ofensywnym pomocnikiem, odszedł za 22,5 miliona do Wisienek. Wieczny talent Renecke, który nigdy nie przebił się przez poziom U-21 przeszedł za 8,5 miliona do West Hamu. Collins za 4 miliony do Betisu, a Phillips, który zatrzymał się kompletnie w rozwoju za okrągłe 30 milionów do Wolfsburga. Dodatkowo przewietrzyłem szatnię rezerw z paru nierokujących chłopaków i wysłałem na wypożyczenia sporą grupę bardzo zdolnej młodzieży. Bellingham trzeci sezon z rzędu spędzi na wypożyczeniach, tym razem w Hiszpanii.
 

Transfery do klubu, zaczynam od BOMBY TRANSFEROWEJ, transfer negocjowany cztery miesiące, wykorzystane rozgoryczenie piłkarza sytuacją kontraktową. Zaklepany w kwietniu, dzięki opisanym zbiegom okoliczności za 95 milionów funtów sprowadzam DECLANA RICEA!!! Nasz nowy generał środka pola, przyzwoita tygodniówka, a kwota? Niby pod 100 milionów, ale dzięki twardym negocjacjom udało się 60 milionów rozłożyć na raty, i to jak! Ostatnią zapłacę w styczniu 2035 roku, a więc prawie za dziewięć lat! MAJSTERSZTYK!
 

Zapowiadana perła na lewą obronę, młody Szkot z Fulham, Jordan McWilliams za 35 mionów funtów. Wróże mu wielką karierę. Wykupiłem też O'Connora z Liverpoolu za marne 25 milionów funtów. Sam jeszcze nie wiem, czy zrobię z niego środkowego, czy prawego obrońcę. Dla zapewnienia głębi składu i ograniczeń kariery na zmiennika na prawej obronie przychodzi na wypożyczenie Ramsay, także z The Reds.
 

PROFILE

OKNO ZIMOWE
 

Miało zimą nie być żadnych transferów, ale wyszło jak wyszło. Wpadł Eddie Howe z Newcastle z workiem kasy i zabrał ze sobą za 45 milionów Johnsona, kupa kasy za gościa, który w tym sezonie był ostatnią zapchajdziurą i grał w rezerwowym składzie akurat tam, gdzie miałem braki. Na każdej możliwej pozycji w ataku. Wziąłem kasę bez zastanowienia, Sroki były w potrzebie, mało wychowanków krajowych w pierwszym składzie.
 

Ściągnąłem z wypożyczenia do Skocji dwóch chłopaków o sporej wartości, niestety cały czas zawodzili, nie potrafili przeskoczyć pewnego poziomu, dodatkowo Szkot ma raczej niskie PA i chyba osiągnął w wieku 20 lat swój szczyt. Odpowiednio Dogo do Tottenhamu za 12 milionów, a Shepherd także za 12 milionów do Sheffield United.

Po odejściu Johnsona miałem wakat na pozycji 25 zawodnika, rezerwowej rezerwy. Dokładnie tę rolę spełnił Ryan z Aston Villi, półroczne wypożyczenie do nas.

 

KAPITAN, MANAGER, KLUCZOWY PIŁKARZ, MŁODY TALENT, KADRA, GABLOTA Z GARNKAMI, KANARKOWY UNIFORM
 

Ekipą dowodzi nadal sprawdzony duet, Ward-Prowse często jest przemotywowany i łapie głupie czerwone kartki,  nigdy nie odstawia nogi, nawet na treningu i może dlatego co roku łapie ciężką kontuzję (tak, w tym sezonie też wypadł na dwa miesiące). Po transferze Rice oczywiście zajmuje miejsce naszego najbardziej obdarowanego CA piłkarza, można nawet powiedzieć, że przerasta resztę ekipy o pół głowy :)
 

Kolekcja garnków powiększona o Tarczę Wspólnoty, do pełnego zestawu najważniejszych angielskich pucharów została tylko... Premier League. To nasz cel na ten sezon!

W 25-osobowej kadrze mam 11 Anglików, oczywiście są to piłkarze wyjątkowi i w większości stanowią o sile mojego zespołu, ale pozostałe narody też mają coś do powiedzenia. Ba! Chyba mam u siebie wszystko, co najlepsze z Irlandii, kilku solidnych średniaków ze Szkocji, Walii i rodzynka z Irlandii Północnej. Z tymi ostatnimi mam nadal problem, mam na oku paru fajnych newgenów z Ulsteru, pozostaje cierpliwie na nich poczekać.
 

TAKTYKA
 

Pierwsza 11

Rezerwowa 11

Pierwsza jedenastka wybrała się w bólach kontuzji, spadków formy i wiecznego pecha. Jak widzimy, jest w niej miejsce dla trzech Irlandczyków i dwóch Szkotów, nie jest źle! Pierwszym napastnikiem wybrałem Fergusona, Idah po czterech sezonach przechodzi do rezerwy. Zresztą jeden i drugi skład będzie grał bardzo dużo, preferuje granie na zmianę dwoma jednostkami, oczywiście gdy mam terminarz zapełniony meczami co trzy dni. Przez cztery sezony nie miałem przypadku, by piłkarz był niezadowolony z liczby rozegranych spotkań, każdy z moich graczy jest pod tym względem odpowiednio dopieszczony, a rezerwowi bramkarze solidnie ogrywają się w ekipie U-21.  W obydwu składach bramkarzem pierwszego wyboru jest Kelleher, zauważyłem, że gdy gra mecz w mecz wchodzi na formę terminatora, zmienia się w bestię.

STRATEGIA

Oczekiwania identyczne jak w poprzednim sezonie, górna połowa tabeli, przyzwoity występ w Lidze Mistrzów i Pucharze Ligi, ćwierćfinał Pucharu Anglii. Nadal mało ambitnie, ale może to dobrze? Zero presji, a to, co ugramy to nasze.
 

Po spadku Tottenhamu Norwich jest typowane jako 7 zespół ligi, już ze sporymi szansami na zamieszanie w czołówce. Po słabszych latach Manchesteru City czołówka ligi odrobinę się wyrównała, jak to w Anglii nigdy nie wiadomo który zespół z Top 6 będzie miał słabszy sezon.

SPARINGI
 

Latem mieliśmy Mistrzostwa Świata wygrane przez Włochy, przygotowania do sezonu zaczęły się odrobinę później, kilku moich piłkarzy pojechało na mistrzostwa i po powrocie wysłałem ich na dwutygodniowe urlopy. Przez to wszystko sparingów było mniej, za to jak zwykle intensywnie co trzy dni. Mistrzostwa Świata, właśnie. Anglia i Irlandia wyszła z grupy i tyle, nie ma o czym wspominać, kolejna impreza do zapomnienia.
 

SEZON 2026/2027

PREMIER LEAGUE

Trzy wicemistrzostwa, trzy pechowe. Cel na ten sezon to przełamać klątwę Dnipro. Czekaj, czekaj jest jeszcze klątwa Ward-Prowsa! Kolejny rok, kolejna kontuzja, znowu dwa, trzy miesiące pauzy. Do momentu przyjścia do Norwich był okazem zdrowia, co się nagle z nim stało? Nie wiem.

Kolejny sezon godnych rywali znajdujemy w Liverpoolu, do 16 kolejki rywalizacja łeb w łeb, punkt w punkt. My i oni po 12 zwycięstw i 3 remisy. W 16 kolejce The Reds remisują z Arsenalem i Norwich nareszcie wychodzi na czoło tabeli. Kolejka 17, mecz z Liverpoolem na Anfield. Oba zespoły nadal niepokonane. Po wspaniałym meczu mojej formacji obronnej wygrywamy 1:0. Jedyną bramkę strzela wspaniały w tym sezonie Evan Ferguson.

Tradycyjnie Ward-Prowse musi kogoś zarazić pechem, tym razem pada na Bowena.

Na gali Złotej Piłki FIFA nagrodę dla Best U21 Men's Player zdobywa Evan Ferguson. Czyżby zapowiedź przyszłej Złotej Piłki?

W rok 2027 wchodzimy niepokonani w lidze, z boskim bilansem bramkowym. Obrona i bestia Kelleher grają jak natchnieni. Strzałem w dziesiątkę był zakup Stonesa, doświadczony obrońca to jednak ogromna wartość dodana. W lidze Liverpool spada na trzecie miejsce, nie wytrzymał kanarkowego tempa. Newcastle prowadzone nadal przez Howe wyrasta na drugi zespół ligi.

Norwich nabrało takiego rozpędu w lidze, że sam często siedziałem z rozdziawioną gębą. Od meczu z Liverpoolem zaliczyliśmy 11! Spotkań bez straty bramki. Mało tego, wymazaliśmy rekord zwycięstw z rzędu, licznik zatrzymał się na liczbie 19. Na tapecie City, Liverpool, Chelsea, Manchester United!  30 kolejek bez przegranej, niepokonani.

Reszta ligi grała strasznie w kratkę, tak się złożyło, że po 30 kolejkach wypracowaliśmy tak wielką przewagę, że tytuł Mistrza Anglii Norwich mogło zaklepać sobie już w 31 kolejce.

Terminologią siatkarską-osiem piłek meczowych. Pierwsza szansa w meczu z Evertonem na Carrow Road.  Kanarki wyszły na ten mecz wyluzowane i dosłownie rozniosły gości z niebieskiej części Liverpoolu. 94 minuta, wynik 4:1, dwie bramki Irlandzkiej Bestii Fergusona, po jednej Gelhardta  i Bowena. Czekamy na końcowy gwizdek, szampany przygotowane. Faul przed polem karnym, do wolnego podchodzi Ward-Prowse, nasz kapitan. Wali rogala prosto w okienko, wpada w ramiona kolegów i kilka chwil później podnosi puchar Premier League.

NORWICH MISTRZEM ANGLII!!!

Został nam jeden cel, do tej pory Norwich jest niepokonane, sami już wiecie, o co chodzi... The Invincibles! Marzenie każdego wirtualnego managera. Sztuka, która udała się w Anglii tylko Arsenalowi i w zamierzchłych czasach Preston Nord End. Warto o tym drugim zespole pamiętać, bo to od ich wyczynu ten przydomek zaczyna swoją historię i jest celem każdego zespołu z topu ligi.

Wracamy do Norwich, The Invincibles  to Arsenal, każdy ich kojarzy z tym przydomkiem. Kanarki do 36 kolejki są nadal niepokonane, 31 wygranych, 4 remisy. Na naszej drodze staje Arsenal. Gramy u siebie, na Carrow Road, wychodzi dziwnie spięci, przecież to Arsenal dokonał tej chyba nieprawdopodobnej sztuki. Niepokonani.... marzenie. Ściętej głowy ku.wa!  Na bramce musiał zagrać Gunn, Kelleher miał drobną kontuzję. Kanonierzy strzelili trzy razy celnie w bramkę, Gunn wpuścił dwie... a my? A no jajco, 2 do jajca przegrywamy w meczu o marzenie, u siebie. Cholera, do tego meczu mieliśmy serię 39 spotkań w lidze bez porażki u siebie! Ostatni raz przegraliśmy 8 marca 2025 roku z Manchesterem City, ponad dwa lata temu! A tu taki cios....

Szczerze powiem, że po tym meczu rzuciłem FMa w kąt na dwa tygodnie, dlatego tak długo czekaliście na ten blog.  Po ochłonięciu wróciłem na początku sierpnia do rozgrywki, ze zdziwieniem stwierdziłem, że jednak mogę zrobić coś ,,historycznego". City zdobyło w sezonie 2017/2018 100 punktów, odniosło 32 zwycięstwa. Dwa dodatkowe rekordy do pobicia. Z tego sezonu został jeden, seria 19 zwycięstw. Czy mi się udało?

Rekord zwycięstw wyrównaliśmy, a punktów podnieśliśmy o jedno oczko! W ostatnim meczu Ferguson strzelił 5 bramek i przebił wyczyn Haalanda ( 42 bramki) z poprzedniego sezonu zdobywając 43 bramki w lidze. Evan Wszechmogący Irlandzka Bestia!

W podsumowaniu sezonu zobaczycie, jak moja ekipa zdominowała statystyki i nagrody posezonowe. Lepiej, to był sezon brytyjskich piłkarzy. W klasyfikacji strzelców pierwsze cztery miejsca zajęli Wyspiarze, średnia ocen na dziesięć pierwszych miejsc jeden rodzynek Haaland. Do 16 miejsca raptem czterech piłkarzy spoza Wysp Brytyjskich. Wysokie 7 miejsce zajął mój bramkarz Kelleher, autor rekordowych 24 czystych kont.  W pierwszej 6 asystentów czterech moich graczy, w najlepszej 20 jedenastu Wyspiarzy.

IMPERIUM BRYTYJSKIE POWRÓCIŁO!!!

Jakże mnie to cieszy, że przynajmniej w mojej karierze mam Premier League takie, jak powinno być, opanowane przez piłkarzy brytyjskich.

Moi gracze zdominowali nagrody posezonowe, Kelleher zasłużona Złota Rękawica, Ferguson został wybrany najlepszym piłkarzem przez ligę i innych zawodników, najlepszym młodym piłkarzem, królem strzelców, najwięcej ray został graczem meczu, miał najwyższą średnią ocenę. DEKLASACJA! Elliott zanotował najwięcej asyst, Doak był pod tym względem trzeci, mam dwóch wspaniałych skrzydłowych na lata. W 11 roku umieszczono siedem Kanarków, no i oczywiście moja skromna osoba została wybrana trzeci raz managerem sezonu. Wszystko w podsumowaniu, teraz cierpliwie przechodzimy do:

PUCHAR LIGI

Pierwszy poważniejszy problem, ale tylko w pierwszym meczu, mieliśmy dopiero w półfinale. Trzy pierwsze rundy rezerwowym składem pokonane bez najmniejszych problemów. Półfinał z City zagrałem już pierwszym garniturem, mimo problemów pierwszym spotkaniu w rewanżu u siebie roznieśliśmy City 5:2 i Norwich zasłużenie awansowało do finału, tam czekał na nas Liverpool.
 

Niestety zaślepiony pogonią za rekordem w lidze, przy nawale spotkań wystawiłem odrobinę rezerwowy skład. Po raz kolejny zagotował się nasz kapitan, kolejny raz w finale. 33 minuta i czerwona kartka. 4 sezony i sześć czerwonych kartek, chłop waleczny, ale czasami aż do przesady. Zawsze zapomnę, by w ważnym meczu kazać mu grać ostrożniej. Ha, u niego ostrożnie to jak u innych z furią w oczach. Zakapior. Mimo tych niedogodności udało się nawet w 72 minucie wyjść na prowadzenie 2:1, niestety The Reds dokręciło śrubę i strzeliło dwie bramki, skończyło się na 2:3 dla Liverpoolu, zasłużenie. Kelleher dokonywał po raz kolejny cudów w bramce, bardzo, ale to bardzo udał mi się jego transfer. W Newcastle miałem Irlandzką Panterę Givena, teraz mam kolejną. Wspaniały bramkarz.
 

PUCHAR ANGLII

Od lat mój ulubiony puchar, pachnie historią, jest początkiem wszystkiego, grany od roku 1871, legenda. Nikt tych rozgrywek nie odpuszcza, zwyczajnie nie wypada....
Wypada za to zaprezentować się godnie, a my co? Na dzień dobry tylko remis z Nottingham i powtórka spotkania. Nottingham kończyło w 9, gdyby nie to... mieliśmy szczęście.
 

Po tym malutkim falstarcie dalsze rundy pokonywaliśmy bez najmniejszych problemów. Każdy mecz wygrany  z dużą przewagą, inna sprawa, że na naszej drodze stanęły same słabe zespoły. Podobnie jak w Pucharze Ligi szalał Adam Idah.
 

Finał na Wembley ze sflaczałym ostatnio City,  mają w składzie 11 piłkarzy w wieku ponad 30 lat,  od czterech lat przeprowadzają bardzo słabe transfery, nawet Sesko u nich się nie sprawdził. Jedynym kto ciągnie u nich wózek jest Haaland. Chyba nawet szejkowie mają już dość, status hojnego sponsora zmienił się u nich na ,,ubezpieczyciel". Co robi seria miejsc 3, 5, 4. W Newcastle po braku awansu do Ligi Mistrzów w poprzednim sezonie także zmienił się status na ,,mało ambitny" i już nie mają tak wielkich środków na transfery.
 

Wracamy do finału, w przededniu drobną kontuzję złapał Ferguson i w składzie zastąpił go Idah. Zrobił to wspaniale, już w 13 wyprowadził Norwich na prowadzenie. City grało, mój zespół dzielnie się  bronił, po raz kolejny cudów dokonywał Kelleher. Do końca meczu nic się nie zmieniło i bum... zdobywamy drugi puchar w tym roku!
 

LIGA MISTRZÓW

Mam wrażenie, że w systemie ligowym nie da się wylosować ciężkiego terminarza. Nasz wygląda tak:
 

Pierwsze sześć spotkań to pięciu rywali zdecydowanie słabszych od nas. Obowiązek to zapewnić sobie w nich miejsce w barażu. Jest jeszcze Real Madryt. Mogę powiedzieć, że jesteśmy ich przekleństwem, już trzeci raz robimy im krzywdę na wyjeździe. Wygrywamy 3:2, a najlepszym piłkarzem meczu zostaje autor dwóch bramek dla Realu... Dwight McNeil!
 

Nieoczekiwanie mały problem mieliśmy z Olimpiakosem, tylko remis. W 7 kolejce grając u siebie z Dortmundem, wykonaliśmy plan na ten sezon i awansowaliśmy do 1/8. W ostatniej kolejce już z zapewnioną grę na wiosnę  kompletnie opuściliśmy mecz w Paryżu,  Wszystko przez bardzo napięty terminarz, w styczniu graliśmy co trzy, cztery dni. 9 spotkań. Mecz z PSG był rozegrany na oparach, priorytetem stała się liga.
 

Z ligi awansowaliśmy z 5 miejsca, podkreślę, że na 8 spotkań tylko jedno zostało rozegrane  pierwszym garniturem. Z Realem rzecz jasna.
 

Czekamy na rywala w 1/8, baraże rozstrzygnęły się w ten sposób:
 

Wylosowaliśmy Juventus.
 

Pod nieobecność Wojtka Szczęsnego Norwich sprezentowało lanie dla jego zmiennika. w pierwszym meczu skromne 1:0.
 

Rewanż u siebie to już prawdziwa rzeź, skończyło się na 6:0. Już pierwszym garniturem.
 

W ćwierćfinale przyszło nam zagrać z Chelsea prowadzonym przez wielkiego Zidane. Od kilku sezonów radzi sobie średnio, byłem bardzo zadowolony z tego losowania, tak bardzo, że w pierwszym meczu przy maksymalnej pysze i pewności siebie wystawiam rezerwowy skład i zasłużenie przegrywam 2:0. Goniłem już wtedy za rekordem w Premier League, mój błąd. Zostałem boleśnie skarcony, mecz odbył się trzy dni po mistrzowskiej fecie. Pewność siebie, albo kac...
 

Na rewanż u siebie wyszliśmy już w najmocniejszym ustawieniu. Niestety słaby mecz zaliczył Kelleher, myślę, że miało to związek  chęcią podpisania nowego, wyższego kontraktu. Miałem już takie sytuacje, że niezadowolony kontraktem bramkarz nagle schodził z wysokiej formy. Remisujemy 2:2 i odpadamy kolejny raz w ćwierćfinale. Pech.
 

Wielki finał w Rzymie wygrywa Real Madryt, po bramce... McNeila!
 

Ktoś pod trzecim blogiem pytał, co komuś siadło na głowie, by sprowadzić McNeila do Realu. Ano Dwight sprawuje się tam wspaniale. Przez dwa sezony był podstawowym... napastnikiem. Strzelił odpowiednio 17 i 15 bramek. Ten troszkę słabiej, w Realu nadchodzi zdolna młodzież w postaci Endricka i niejakiego Shpendiego. McNeil był za to podstawowym napastnikiem w Lidze Mistrzów. Rozegrał aż 17 spotkań, wszystkie możliwe od pierwszej minuty. Tak przedstawia się jego profil i historia:
 

Na deser, mimo że nasza przygoda zakończyła się na ćwierćfinale, to Norwich pobiło rekord zdobytych żółtych kartek. KRWAWE KANARY!
 

PODSUMOWANIE

Podwójna korona, angielska kolekcja skompletowana. Cóż to był za sezon! Finał Pucharu Ligi, ćwierćfinał Ligi Mistrzów, wygrana liga i Puchar Anglii. Rekord punktowy w lidze, rekord zwycięstw z rzędu w lidze,  wyrównana liczba wygranych spotkań. Bajka.
 

Po takich wyczynach rozwiązał się worek z nagrodami,  Ferguson wygrywa wszystkie możliwe dla siebie nagrody w Premier League...
 

Deklasuje konkurencje w klasyfikacji Złotego Buta, zostaje wybrany Najlepszym Piłkarzem Europy...
 

Zostaje Królem Strzelców Premier League...
 

Wraz z sześcioma kolegami zostaje wybrany do najlepszej 11 sezonu w Premier League. Na uwagę zasługuje, że wprowadziłem do niej aż trzech Irlandczyków i jednego Szkota.
 

Irlandzka Pantera Kelleher zdobywa z rekordową liczbą 24 czystych kont Złotą Rękawicę.
 

Teraz uważnie patrzcie, ilu piłkarzy z Wysp Brytyjskich jest w czołówkach statystyk.
 

Bramki:
 

Asysty:
 

Średnia ocen, zadziwia przewaga Fergusona nad resztą stawki. Czyżby przyszły zdobywca Złotej Piłki?
 

Zostaje trzeci raz Najlepszym Managerem w Premier League...
 

MAŁY PAKIECIK STATYSTYCZNY

Zagrali w Premier League

Zagrali w Lidze Mistrzów

Zagrali w Pucharze Ligi

Zagrali w Pucharze Anglii

Występy razem

Pełny terminarz

Kontuzje

Championship

Europejskie Puchary

Mistrzostwa Świata

DOTYCHCZASOWE ROZSTRZYGNIĘCIA W ANGLII I EUROPIE

ŚWIAT I REPREZENTACJE

Do usłyszenia po sezonie 2027/2028!