Poza tym z akademii PSG "wyszły" dwie kolejne perełki: stoper Christopher Delahaye i rozgrywający Mohamed Lamine Hamiti, których będę powolutku wprowadzał do zespołu, bo wygląda na to, że warto:

Odeszli m.in.: Tony Vilhena (Fenerbahce - 6 mln), Rojas (Real Madryt - 10 mln) i Atila Turan (Bayer Leverkusen - 10, 5 mln).

 

Rozpoczynamy zatem sprint po sezonie 2022/23:

Superpuchar Francji - piękne rozpoczęcie, aż 3-0 z Olympique Marsylia (Sanogo, Mares, Roy).

Superpuchar Europy - wspaniała gra Paula Pinnocka i jego hat-trick zaoowocowały pogromem Manchesteru United 5-0, do tego na Old Trafford!

Klubowe Mistrzostwa Świata - w półfinale nieco kłopotów z Chivas i wygrana dopiero po dogrywce (2-1), lecz po boisku biegali głównie rezerwowi. W finale zmietliśmy egipski Al-Ahly (5-0) po golach Pinnocka (3), Lucasa Moury i Sanogo.

 

Puchar Ligi - zimny prysznic w półfinale; rezerwowi ulegli drugoligowemu Le Mans 0-1.

Puchar Francji - po czterech latach przerwy zdobywamy to trofeum bijąc w finale Lille 5-2 (Lambert, Nunez (2), Pinnock i Sanogo).

Liga - zacięta rywalizacja z OM zakończona jednak naszym zwycięstwem! Mamy identyczny dorobek punktowy jak marsylczycy, jednak wyraźnie lepszą różnicę bramek. Co ciekawe - we Francji, przy równej ilości punktów, nie decydują bezpośrednie mecze, tylko właśnie:

1/ różnica bramek
2/ zdobyte bramki
3/ brezpośrednie spotkania

A w dwóch meczach z Marsylią, licząc bezpośrednie starcia, wypadliśmy gorzej: 0:2, 1:1!

To 11 tytuł w moim 12 sezonie. Lucas Moura i Yaya Sanogo mają wszystkie te mistrzostwa w swojej kolekcji! Dziesiąty raz triumfował Lucas Digne. Korona króla strzelców dla Paula Pinnocka - 24 trafienia lecz tylko 28 ligowych spotkań.

Puchar (Liga) Mistrzów - awansujemy z drugiego miejsca w trudnej grupie (Inter, Sevilla, Stuttgart).

W 1/8 finału urządzamy zimny prysznic Arsenalowi: 5-0 (d), 2-1 (w), w 1/4 wygrywamy dwukrotnie z Liverpoolem: 2-1 (w), 2-1 (d), by w półfinale trafić na Real Madryt - wciąż z Mourinho, jednak poważnie odmłodzony.

Pierwszy mecz, rozgrywany na Parc des Princes, przynosi wielkie rozczarowanie: przegrywamy 0-1. W rewanżu nie będzie mógł u nich zagrać Simon Kielstrup, świetny lewy obrońca, sprowadzony w 2021 roku z... PSG. Wierzę w swój zespół! I oto po dziewięciu minutach prowadzimy 2-0 rozgrywając kapitalny mecz! Doskonale broni Sazonow - bezwzględnie MVP spotkania! Chwila zwątpienia w 26. minucie, gdy kontuzji doznaje nasz genialny lewoskrzydłowy, Pedro Nunez. Jednak kiedy zastępujący go Franck Coulibaly trafia zaraz na początku drugiej połowy - wiem, że to my zagramy w finale! Tak się też dzieje - wynik 3-0 utrzymuje się do końca, mimo dwóch zmian rozpaczy Mourinho, który wpuścił na plac gry weteranów - Higuaina i Nuri Sahina.

W finale przyjdzie nam - już po raz trzeci! - zmierzyć się z Bayernem Monachium. Do tej pory byliśmy górą, choć rok temu dopiero po rzutach karnych. Nie może - z powodu kartek - grać Martin Mares; Nunez pójdzie więc na prawe skrzydło, a na lewym zagra Johnson Diallo.

27.05.2023  Ateny  PSG - BAYERN, finał Pucharu (Ligi) Mistrzów

PSG: Sazonow (k) - Mena, Gustavo, Polomat, Grillo (117, Digne) - Roy, Lambert (91, Cengiz Oztoprak) - Nunez, Lucas Moura (91, Sanogo), J. Diallo - Pinnock.

BAYERN: Neuer - Paredes (97, Soerensen), Kronig, Marini, Rakicki - Douglas - Kroos (67, Kriżek), Flum - Mueller (k) (91, Kovacić) - Nelson Oliveira, Pinto.
Menedżer: Tuchel

Mecz rozpoczyna się dla nas fatalnie: w 3. minucie kontratak Bayernu wyprowadza Chilijczyk Pinto, zagrywa na prawo do Nelsona Oliveiry, moment zawahania Grillo i Portugalczyk pakuje piłkę do siatki.

Na szczęście dość szybko udaje nam się wyrównać: prostopadłe zagranie Lamberta bezbłędnie wykorzystuje Pinnock. Wydawało się, że szybko zdobyte gole zwiastują spotkanie obfitujące w liczbę bramek, ale... nic z tego! Obie drużyny zagrały wyrównany mecz - u nas wspaniale spisywał się Sazonow; moja decyzja sprzed kilku lat, by zrezygnować z Courtoisa i postawić na Ukraińca była strzałem w przysłowiową „dychę“.

1-1 i potrzebna dogrywka!

Dopiero wtedy zaczęły się dziać rzeczy niezwykłe. W 104. minucie cudownie dośrodkował z lewej strony Grillo, a grający prawdopodobnie ostatni mecz dla PSG Yaya Sanogo celnie uderzył głową! Gdy powoli szykowałem się do fety - rzut wolny dla Bayernu, 120. minuta. Do piłki podchodzi Markus Flum i lewą nogą strzela tak kapitalnie, technicznie, że piłka odbija się od słupka i wpada do siatki - Sazonow nic nie mógł zrobić...

Będą więc rzuty karne - tak jak w zeszłym roku w finale na Saint-Denis....

Ale zaraz, zaraz...!

Co tam się dzieje?

Piłkę ma nasz stoper Gustavo, który zagrywa krótko do Cengiza Oztopraka. Turek z pierwszej piłki rzuca piękną piłkę na prawe skrzydło do Pinnocka, ten jest szybszy od Rakickiego.... Dośrodkowuje ostro, po ziemi, na piąty metr, a szybki Nunez dobiega i lewą nogą ładuje piłkę do siatki!

Nie będzie zatem rzutów karnych!

PSG po raz drugi z kolei (a szósty ogólnie) - z Pucharem Mistrzów!

Reasumując - był to sezon marzeń, najlepszy ze wszystkich dotychczasowych, jeśli chodzi o liczbę zdobyczy. Wywalczyliśmy aż sześć trofeów (nie udało się tylko wygrać Pucharu Ligi). Paradoksem jest fakt, że w lidze szło nam naprawdę nie najlepiej: po raz pierwszy od siedmiu lat nie przekroczyliśmy bariery 100 zdobytych goli, a mniej punktów zgromadziliśmy tylko w sezonie... 2012/13, też zresztą zwycięskim!

Trzeba jednak podkreślić, że po prostu próbowałem pogodzić ligę z innymi rozgrywkami, głównie z Ligą Mistrzów, i młodzi zawodnicy, którzy dostawali szansę nie zawsze radzili sobie z presją. Jako niespełna szesnastolatkowie debiutowali Delahaye czy Hamiti, sporo grał siedemnastoletni Xisco, który ma szansę zostać drugim Xavim. Summa summarum - wszystko skończyło się wyśmienicie!