Drużyna za zero euro. Wielkie Valenciennes #15 (2025/26)

Inspiracją był pomysł Mahdiego, na którym wzorował się potem WrightBright. Chodzi o przygody klubami Badajoz i Crystal Palace. Bardzo mi się te kariery podobały i sam chciałem zagrać coś takiego. Wychowałem się na FM 2012, więc jak pojawił się ten świetny dodatek, to od razu pomyślałem, że skorzystam.

Zasady "drużyny za zero euro" są już pewnie znane, ale je przypomnę:

1. Nie można korzystać z wypożyczeń do klubu.

2. Sprowadzam z zewnątrz zawodników za których nie trzeba płacić. Warunkiem zatrudnienia: pierwsza flaga trójkolorowa - francuska.

Poprzednie sezony:

Valenciennes: 2011/12
Valenciennes: 2012/13
Valenciennes: 2013/14
Valenciennes: 2014/15
Valenciennes: 2015/16
Valenciennes: 2016/17
Valenciennes: 2017/18
Valenciennes: 2018/19
Valenciennes: 2019/20
Valenciennes: 2020/21

Wielkie Valenciennes: 2021/22
Wielkie Valenciennes: 2022/23
Wielkie Valenciennes: 2023/24
Wielkie Valenciennes: 2024/25

Zmiany minimalne. Odszedł na wypożyczenie środkowy obrońca, Perrin, który chciał więcej grać. Przybyli dwaj defensywni pomocnicy: Gregory Maurice z OM i doświadczony Andrea Rodriguez z Celty. U pierwszego z nich dostrzegłem cechy, które sprawiły, że natychmiast zacząłem przetrenowywać go na pozycję środkowego obrońcy.

Hierarchia podstawowa pozostaje identyczna już trzeci sezon z rzędu:

Styl grania:

To już piętnasty sezon w roli menedżera Valenciennes. I zapamiętajcie tę liczbę - 15! Bo właśnie po tylu latach mój zespół osiągnął doskonałość. Okazało się, że przy pewnym wysiłku i samozaparciu można zbudować ekipę, która będzie w stanie zawojować Francję. I, co najważniejsze, zbudować ją bez wydawania choćby jednego eurocenta na transfery.

Zaczęło się od tego, że bezwzględnie najlepsza drużyna poprzedniego sezonu, Olympique Marsylia, szukała nowego trenera. Mehmed Bazdarević, który prowadził ten klub od 2020 do 2025 roku zakończył karierę. Wybór kierownictwa OM padł na mnie:

Budżet transferowy robił wrażenie, ale bez wahania ofertę odrzuciłem. Pozostanę w Valenciennes!

Sezon, jako finalista Pucharu Francji, rozpoczynaliśmy meczem właśnie z OM. Do przerwy prowadziliśmy 1:0 po golu Aboubakara, ale w drugiej części zdobywcy dubletu 2025 potrafili udowodnić swoją wyższość.

Czy po tej porażce dopuszczałem do głowy myśl, że rok 2026 będzie magiczny i najlepszy w całej historii Valenciennes FC? Raczej nie. Marzyłem o wygraniu ligi i to był główny cel. Jak tu jednak zdobyć mistrzostwo, skoro zdarzają się takie wpadki jak remisy z Sedan i Angers, a nade wszystko domowe (!!!) porażki z Monaco, Troyes, Le Mans czy Lens???

A jednak szczęście tym razem się do nas uśmiechnęło. 14 lutego 2026 pokonaliśmy PSG 2:0, co rozpoczęło serię jedenastu zwycięstw pod rząd. Stało się tak mimo nieobecności Salla, który 4 marca 2026, grając dla reprezentacji Senegalu, złamał nogę. Zastąpił go Maurice, który znakomicie wypełnił lukę po bardziej doświadczonym koledze.

Wreszcie 26 kwietnia 2026 nastał historyczny dzień. Podejmowaliśmy Laval, jednego z ligowych autsajderów. Zwycięstwo przyszło bez kłopotów: 5:0!

Po meczu rozpoczęła się wielka feta! Do końca sezonu zostały cztery kolejki, ale my już wiedzieliśmy!!!

Trudno opisać to uczucie! Było zbyt niesamowite. Na moich zawodników i na mnie spadł deszcz nagród. Wyobraźcie sobie, że 34letni Vincent Aboubakar został po raz czwarty królem strzelców i do tego nigdy wcześniej nie strzelił aż tylu bramek. 30 w 30 meczach! Nic dziwnego, że wybrano go "najlepszym afrykańskim piłkarzem" (już po raz siódmy) oraz najlepszym zawodnikiem (wg. France Football) całych rozgrywek!

Z kolei najlepszym zawodnikiem Ligue 1 wg. związku zawodowego piłkarzy został nasz niezrównany rozgrywający, Djellali Barthelemy.

Aż pięciu naszych graczy (Hoet, Barthelemy, Brunel, Etcheverry i Aboubakar) znalazło się "drużynie gwiazd" France Football!

I na koniec wyróżnienie menedżera. Po wielu latach przerwy ponownie wybrano mnie "trenerem sezonu". Poprzednio ten zaszczyt spotkał mnie w debiutanckim sezonie 2011/12.

Valenciennes było drużyną bez słabych punktów. Ale szczególna moc znajdowała się z przodu: kwartet Brunel, Barthelemy, Etcheverry i Aboubakar stanowił utrapienie dla każdego rywala.

Pierwsze, historyczne mistrzostwo wywalczyli:

Wszyscy ci zawodnicy zapisali się złotymi zgłoskami w historii naszego klubu!

Ale to absolutnie nie wszystko. W Pucharze Ligi rozbiliśmy w drodze do finału m.in. Saint-Etienne i Lille. Czy finałowy przeciwnik, Dijon, mógł nam więc w jakikolwiek sposób zagrozić?! Nie było o tym mowy. Pewne, wysokie zwycięstwo, demonstracja siły:

Puchar Ligi wywalczyli:

Bramkarze:

Maignan - 3/-1
Tchimpi - 1/0

Obrońcy:

Disney - 3/0
Benali - 1/0
Rashid - 0(1)/0
Kante - 3/0
Kimbembe - 0(2)/0
Hoet - 3/1
Laoubi - 1/0
Roussel - 3/0
Mainganjira - 1(1)/0
Maurice - 2/0

Pomocnicy:

Ferry - 2/0
Sall - 2/1
Rodriguez - 2/1
Schott - 1/0
Brunel - 3/2
Etcheverry - 2/1
Barthelemy - 3/1
Niasse - 1/0
Fahrasmane - 1(3)/0
Robert - 1(2)/0

Napastnicy:

Obare - 2/3
Boumsong - 1(3)/4
Aboubakar - 2/2

Wszyscy ci zawodnicy zapisali się złotymi zgłoskami w historii naszego klubu!

Aby szczęście było pełne, trzeba bylo dać z siebie wszystko w Pucharze Francji. Na najcięższego rywala trafiliśmy w półfinale, ale po golu Brunela wyeliminowaliśmuy OM. W finale nie trafiliśmy na żadnego z potentatów, ale na ligowego średniaka, Bastię. Teoretycznie nie powinniśmy mieć z nimi większych kłopotów. Gola dość szybko (26. minuta) strzelił Etcheverry i wydawało się, że ze spokojem dotrwamy do końca. Tymczasem w trzeciej minucie doliczonego czasu gry wyrównał Gruzin Kilasonia i niespodziewanie zrobiło się nerwowo.

Na szczęście w dogrywce zachowaliśmy więcej sił, niż przeciwnik i w końcu jeden z rezerwowych, Obare, zdobył zwycięską bramkę.

Po meczu wpadliśmy w szał radości, amok! Potrójna korona!!! Francja u stóp Valenciennes!!!

Puchar Francji wywalczyli:

Bramkarze:

Maignan - 4/-1
Tchimpi - 2/-1

Obrońcy:

Disney - 3/0
Benali - 2(1)/0
Rashid - 0(2)/0
Kante - 3/0
Kimbembe - 1(2)/0
Hoet - 4/0
Laoubi - 2/0
Roussel - 4/0
Mainganjira - 3/0
Maurice - 5(1)/0

Pomocnicy:

Ferry - 3/0
Sall - 1/0
Rodriguez - 2/1
Schott - 2/0
Brunel - 4/1
Etcheverry - 3/1
Barthelemy - 4/1
Niasse - 2/0
Fahrasmane - 2(4)/1
Robert - 3(2)/3

Napastnicy:

Obare - 3(2)/2
Boumsong - 2(4)/3
Aboubakar - 2/1

Wszyscy ci zawodnicy zapisali się złotymi zgłoskami w historii naszego klubu!

Wydarzenia na krajowym podwórku były dla mnie wielkim, wspaniałym przeżyciem. Wątpliwe, aby udało się to kiedykolwiek powtórzyć, choć oczywiście będziemy do tego usilnie dążyć. Jednak obok tego wszystkiego była Liga Mistrzów, w której też odnieśliśmy sukces na miarę naszych możliwości. W grupie jedyną niewiadomą był dylemat: my, czy PSV Eindhoven, ponieważ Barcelona wydawała się poza zasięgiem. A już Slovan Bratysława, który wyeliminował w drodze do LM Legię to już śmiech na sali. Słowacki zespół tylko od Valenciennes zainkasował 14 brameczek w dwumeczu! Poza tym okazaliśmy się lepsi od PSV i awans z grupy stał się faktem.

W fazie play off wylosowaliśmy madrycki Real i wydawało się, że to koniec drogi. Tymczasem staliśmy się autorami dużego kalibru niespodzianki! I gdyby nie Courtois, to "Królewscy" przegraliby wyżej. Fantastyczny sukces! W obydwu spotkaniach "zawodnikiem meczu" wybierany został boczny obrońca, Kante, co nie zdarza mu sie zbyt często.

Jeżeli liczyliśmy, że dwumecz rozegrany przeciwko Man Utd w Lidze Europy dwa lata temu (0:2, 5:0) będzie miał jakieś znaczenie, to się pomyliliśmy. "Czerwone Diabły" przyjechały do Valenciennes i wygrały po golu Depaya 1:0, a na Old Trafford dokończyły dzieła. Niemniej dotarcie mojej drużyny do ćwierćfinału Ligi Mistrzów należy uznać za bardzo dobre osiągnięcie.

W Champions League grali:

Co można jeszcze napisać na koniec poza banalnym, że to był wyjątkowy, niepowtarzalny sezon? Może to, że na Mistrzostwa Świata 2026 powołano do reprezentacji Francji aż sześciu graczy Valenciennes! W tej grupie znalazł się Herve Brunel, który o kadrze marzył od lat. Ma on 0A na koncie i szansę, aby zadebiutować na... Mundialu!

Informacja specjalna! 7 stycznia 2026 Vincent Aboubakar zdobył swojego LIGOWEGO gola nr 300. Sytuacja miała miejsce podczas meczu z Dijon (4:1), bramka padła w 17. minucie. Tamtego dnia Aboubakar uzyskał hat-trick.

Nie wliczamy do tej statystyki sezonu 2010/11, ponieważ ta kariera zaczęła się od sezonu 2011/12. Ogółem Aboubakar strzelił dla mojego zespołu już 390 bramek we wszystkich oficjalnych rozgrywkach!

Statystyki ogólne - wszystkie rozgrywki:

Trofea we Francji:

Valenciennes w europejskich pucharach:

2011/12 - nie występowało
2012/13 - Liga Europy, brak awansu do fazy grupowej
2013/14 - nie występowało
2014/15 - nie występowało
2015/16 - Liga Europy, 1/2 finału
2016/17 - nie występowało
2017/18 - nie występowało
2018/19 - nie występowało
2019/20 - nie występowało
2020/21 - Liga Europy, brak awansu do fazy grupowej
------------------------------------------------------------------------
2021/22 - Liga Mistrzów, 1/2 finału
2022/23 - Liga Mistrzów, 1/4 finału
2023/24 - Liga Mistrzów: brak awansu do fazy grupowej,
Liga Europy: 1/4 finału
2024/25 - Liga Mistrzów: fazy grupowa, Liga Europy: 1/8 finału
2025/26 - Liga Mistrzów, 1/4 finału

Byli zawodnicy:

Dowód na przestrzeganie zasad kariery "drużyna za zero euro":